Ισως να είναι η πιο ταλαιπωρημένη «βασίλισσα» των τελευταίων πέντε χρόνων. Παρά το γεγονός ότι τρία μόλις χρόνια πριν η προσωπική της φρουρά, οι «galacticos», ήταν διάσημη. Κάποιοι από αυτούς ίσως και περισσότερο από την ίδια τη «βασίλισσα». Τη Ρεάλ Μαδρίτης.
Για όλη αυτή την άσχημη εικόνα της Ρεάλ υπεύθυνος είναι ο άνθρωπος που βρέθηκε στον προεδρικό θώκο της ομάδας τα τελευταία δυόμισι χρόνια, ο Ραμόν Καλντερόν. Ενας ακόμα παράγοντας που απέδειξε ότι η δουλειά που ανέλαβε ήταν πάνω από τις δυνατότητές του. Οχι ότι ήταν και εύκολη, αλλά δεν μπορεί ο Ραμόν Καλντερόν -του οποίου η προεδρία έχει ουσιαστικά τερματιστεί και απομένει το τυπικό μέρος με τη διεξαγωγή των εκλογών- να ισχυριστεί ότι δεν ήξερε. Και να σκεφτεί κανείς ότι κατά τη διάρκεια της θητείας του τερματίστηκε η πιο μεγάλη χρονική περίοδος χωρίς τίτλους για την ομάδα της Μαδρίτης τα τελευταία 50 χρόνια. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι ήταν οι τίτλοι του Καλντερόν, όμως αυτά τα δύο πρωταθλήματα, αντί να τον σώσουν, μάλλον σαν «βαρίδια» λειτουργούν.
Μία «βασίλισσα» θα πρέπει όχι μόνο να κερδίζει, αλλά να κερδίζει με λάμψη και με στυλ. Τα οποία η Ρεάλ είχε πάντα. Αλλά όχι πια. Στα δυόμισι χρόνια της θητείας του Καλντερόν ήρθαν για να φορέσουν τη φανέλα της «βασίλισσας» -αν δεν έχω χάσει το μέτρημα- 20 ποδοσφαιριστές και ξοδεύτηκαν περίπου 290 εκατομμύρια. Που δεν έδωσαν λάμψη και πολύ περισσότερο στυλ σε μια ομάδα που δεν έπαιζε ποτέ «στεγνό», αδιάφορο ποδόσφαιρο. Μια ομάδα σαν τη Ρεάλ, βέβαια, είναι μια ομάδα που έχει βεντέτες. Εχει μεγάλα ονόματα. Αλλά αυτή η Ρεάλ δεν μπόρεσε ακόμα να κάνει δικούς της παίκτες όπως ο Κριστιάνο Ρονάλντο -που τον κυνήγησε, είναι η αλήθεια, αλλά η Γιουνάιτεντ είναι εξίσου μεγάλη ομάδα για να ενδώσει- ή τον Κακά. Ο Βραζιλιάνος, πάντως, δεν αποκλείεται να κατηφορίσει στο «Μπερναμπέου» το καλοκαίρι, όχι για τα χρήματα, αλλά για τη δόξα.
Ισως μια τέτοια κίνηση να είναι η μόνη που μπορεί να σώσει τον Καλντερόν, αν μπορέσει να την πραγματοποιήσει και να πείσει ότι ήταν δική του δουλειά. Αμφιβάλλω, όμως, αν μπορεί να τον σώσει τώρα πια ακόμα και ο Κακά. Οταν τον περασμένο Δεκέμβριο η Ρεάλ παρουσίασε τον Κλάας Γιαν Χούντελααρ, οι οπαδοί της Ρεάλ που βρέθηκαν στην «ανοικτή» παρουσίαση φώναζαν ειρωνικά στον Καλντερόν «πού είναι ο Ρονάλντο;». Η επόμενη παρουσίαση ποδοσφαιριστή, του Λασανά Ντιαρά, έγινε χωρίς φιλάθλους, για να μην υπάρξουν κι άλλες αποδοκιμασίες. Υποθέτω ότι η ανικανότητα του Καλντερόν να φέρει ένα πραγματικά μεγάλο όνομα στη Ρεάλ και το γεγονός ότι διέδιδε πως ο Κριστιάνο Ρονάλντο ήταν σίγουρος τον έκαναν να φαίνεται ακόμα περισσότερο ανεπαρκής για τη θέση του προέδρου της Ρεάλ. Στον πρόεδρο της Ρεάλ δεν αρνούνται ποτέ. Ο Καλντερόν έκανε συλλογή από αρνήσεις, και πιο πολύ από μια ήττα στο αγωνιστικό πεδίο, η ήττα στο γόητρο μιας «βασίλισσας» μετράει πολύ περισσότερο. Αλλωστε, ο Καλντερόν δεν είχε την έξωθεν καλή μαρτυρία από τις εκλογές του 2006, όταν κατάφερε να πετύχει μια δικαστική απόφαση και να ακυρώσει μερικές χιλιάδες ψήφων που είχαν σταλεί με το ταχυδρομείο.
Ο Καλντερόν στα μάτια πολλών φάνηκε σαν δικτάτορας που έκανε τη Ρεάλ προτεκτοράτο του. Πριν από τις εκλογές είχε υποσχεθεί να φέρει τον Κακά, τον Φάμπρεγκας τον Ρόμπεν. Εφερε τον τελευταίο, μόνο αυτόν, ένα χρόνο αργότερα. Κανείς δεν τον εμπιστευόταν και ο ίδιος ο Καλντερόν δεν εμπιστευόταν κανέναν. Θεωρούσε ότι όλοι όσοι βρίσκονταν γύρω του κινούνταν εναντίον του. Το «Μπερναμπέου» έγινε ένα «Βυζάντιο», όπου έβριθαν οι συνωμοσίες. Ο Καλντερόν όλον αυτόν τον καιρό προσπαθούσε να αποκτήσει τη νομιμότητα που του έλειπε, αλλά η ανικανότητά του και η γενικότερη συμπεριφορά του, ενός πονηρού και διψασμένου για εξουσία ανθρωπάκου, που χρησιμοποιούσε όλα τα μέσα για να μείνει στην προεδρία, αποτέλεσαν ένα μαύρο λεκέ στη λευκότητα της φανέλα της Ρεάλ. Οι αποκαλύψεις της «Marca» πριν από περίπου 10 μέρες για τις λαθροχειρίες του στη γενική συνέλευση των μελών της Ρεάλ προσέφεραν αυτό που όλοι ζητούσαν. Μια αφορμή. Για να τον ξεφορτωθούν. Εστω κι αν χρειαστεί να περιμένουν λίγο ακόμα.
Η κρίση των μεγάλων
Aν πριν από λίγο καιρό η κενή από λογότυπο χορηγού φανέλα της Γουέστ Χαμ μπορούσε να υποψιάσει κάποιον για τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στο ποδόσφαιρο, τότε η είδηση ότι η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ αναζητεί χορηγό ίσως να δείχνει με καλύτερο τρόπο την εικόνα της δύσκολης εποχής στην οποία μπαίνει το ποδόσφαιρο.
Η AIG, αυτός ο μεγάλος χρηματοπιστωτικός και ασφαλιστικός αμερικανικός οργανισμός που σώθηκε από την κατάρρευση χάρη στην «ένεση» των 150 δισ. που δέχθηκε από το αμερικανικό δημόσιο, είχε υπογράψει το 2006 μια τετραετή χορηγική συμφωνία με τη Γιουνάιτεντ, ύψους 56 εκατομμυρίων ευρώ. Στο πλαίσιο των περικοπών που κάνει η αμερικανική εταιρεία, αναγκάζεται να τερματίσει νωρίτερα το συμβόλαιο που είχε με τη Μάντσεστερ. Οι άνθρωποι της αγγλικής ομάδας αναζητούν χορηγό, αλλά η οικονομική κρίση δυσκολεύει τις προσπάθειές τους.
Σε άλλες εποχές οι μεγάλες πολυεθνικές θα σφάζονταν για να βάλουν το λογότυπό τους στην κόκκινη φανέλα. Τη φανέλα της εμπορικότερης ομάδας του κόσμου. Τώρα, όμως, τα πράγματα έχουν αλλάξει. Η Γιουνάιτεντ προσέγγισε μια δεκάδα από εταιρείες που θα μπορούσαν να ανταποκριθούν οικονομικά στις απαιτήσεις της αγγλικής ομάδας, αλλά οι απαντήσεις ήταν της μορφής «ναι μεν, αλλά…». Η κρίση έχει περιορίσει τους προϋπολογισμούς για χορηγίες που είχαν αυτές οι εταιρείες σε ποσοστό από 40%-60 % και έτσι προσπαθούν να μοιράσουν διαφορετικά τα χρήματα που έχουν, από το να τα επενδύσουν όλα ή το μεγαλύτερο μέρος τους σε ένα μόνο brand name. Και όταν ομάδες όπως η Μάντσεστερ αντιμετωπίζουν δυσκολίες για την εξεύρεση χορηγού, μπορεί να φανταστεί κανείς τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν μικρότερες ομάδες.
Οι πληροφορίες που υπάρχουν μέχρι τώρα υποστηρίζουν ότι η Γιουνάιτεντ για να βρει χορηγό που να είναι πρόθυμος να πληρώνει από 16-19 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο έχει φτάσει μέχρι τις Ινδίες. Η μεγαλύτερη, ίσως, εταιρεία τηλεπικοινωνιών της Ινδίας, η Indian Sahara Group, μπορεί να είναι ο επόμενος χορηγός της αγγλικής ομάδας, η οποία, όμως, αν συμφωνήσει με την ινδική εταιρεία, θα υποχρεωθεί να δίνει τρία-τέσσερα παιχνίδια τον χρόνο στην Ινδία, προφανώς κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας. Ενα γεγονός που θα αλλάξει και τον ρυθμό και τον σχεδιασμό της προετοιμασίας, με απρόβλεπτες ακόμα επιπτώσεις για μια ομάδα που μεταμορφώνεται σε περιοδεύοντα θίασο για τα χρήματα του χορηγού.
Ποιος νοιάζεται για τους αγρότες;
Η κυβέρνηση έχει βρει την απόλυτη δικαιολογία. Για οτιδήποτε συμβαίνει φταίει η παγκόσμια οικονομική κρίση. Και όχι η ανικανότητά της πέντε χρόνια τώρα να ασχοληθεί και να λύσει προβλήματα που έχουν συσσωρευτεί. Η Ε.Ε. αποφάσισε να τελειώνει με τους αγρότες από το '92, όταν έγινε η πρώτη μεγάλη αναθεώρηση της κοινής αγροτικής πολιτικής. Ακολούθησαν κι άλλες. Με την τελευταία, το 2003, καταργήθηκε το καθεστώς των ενισχύσεων που συμπλήρωναν το πενιχρό εργατικό εισόδημα.
Παράλληλα, η άνοδος του κόστους παραγωγής και η σταδιακή πτώση των τιμών περιόρισαν σε απίστευτο βαθμό το αγροτικό εισόδημα, που χάρη στην αδιαφορία της πολιτείας το συμπίεζαν όσο ήθελαν οι κερδοσκόποι. Δείτε μόνο πόσο πουλάνε οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι το προϊόν τους και πόσο αυτό φτάνει στο ράφι. Θα πρέπει, επίσης, να υπολογίσετε την παγκόσμια διατροφική κρίση, που ξέσπασε πριν από ενάμιση χρόνο και έριξε τις τιμές των αγροτικών προϊόντων, αλλά και τις πολιτικές της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, που «έδεσαν» τους αγρότες στις τράπεζες με τη «βοήθεια» των δανείων. Τότε ίσως και να έχετε μια εικόνα της απόγνωσης των αγροτών.