Τι σας έλεγα χθες για τον Ολυμπιακό; Η αναγκαστική απουσία του Τζος Τσίλντρες τον έκανε να δείχνει «πιο ομάδα», έφερε ισορροπία σε ένα σύνολο με εξαρχής προβληματική χημεία και άφησε περιθώριο δράσης σε παίκτες πιο χρήσιμους για τις ανάγκες του συγκεκριμένου συνόλου. Ο Χαλπερίν άνοιξε την άμυνα του Αρη (και απελευθέρωσε τον Γκριρ) με το σίγουρο μακρινό του σουτ, ο Βασιλόπουλος έγινε συνεκτικός ιστός με την αποτελεσματική άμυνα και την ομαδική του δουλειά, ο Ερτσεγκ απέδειξε ότι η ομάδα δουλεύει ρολόι όταν έχει ένα «τεσσάρι» ικανό να απειλήσει από τα 6,25 μ., ο Πελεκάνος με τον Πρίντεζη πρόσφεραν ποιοτικά δεκάλεπτα με πολύπλευρη συνεισφορά. Κάπως έτσι κερδήθηκε η κρίσιμη αναμέτρηση με τον Αρη.
Το «κακό» μαντάτο για τον Ολυμπιακό ήταν ότι στον αγώνα στο Αλεξάνδρειο γύρισε στις αρχές του β’ ημιχρόνου μια πεντάδα χωρίς Θοδωρή Παπαλουκά: Γκριρ, Χαλπερίν, Βασιλόπουλος, Πρίντεζης, Βούιτσιτς. Ποιος χρειάζεται κλασικό πλέι μέικερ, όταν έχει σφιχτή άμυνα και πλουραλισμό στο σκοράρισμα; Πάντως όχι ο χθεσινός Ολυμπιακός…
Στο μεταξύ, εξετάζεται ως προσωρινή λύση πέντε-έξι εβδομάδων ο… Μάρμπερι. Ναι, ο All-Star Στεφόν Μάρμπερι, ο οποίος (τσακωμένος με την ομάδα του, τους Νιου Γιορκ Νικς) έχει να παίξει μπάσκετ σχεδόν ένα χρόνο. Οι μανατζαραίοι μυρίστηκαν όχι ψητό, αλλά χαβιάρι και δίνουν τα ρέστα τους. Το δυστύχημα για τον Ολυμπιακό είναι ότι (εμφανίζεται να) το συζητεί στ’ αλήθεια…
Η δεύτερη ομάδα που δικαιώνει τα προγνωστικά των τελευταίων ημερών είναι ο Πανιώνιος. Απαλλαγμένος από την ταλαιπωρία της Ευρώπης, έπαιξε στην Καβάλα συγκεντρωμένος και αποφασιστικός και απέδρασε θριαμβευτής. Ο Πανιώνιος του Δεκεμβρίου μάλλον θα έχανε αυτό το παιχνίδι. Η νίκη του στην Ανατολική Μακεδονία τον βοήθησε να πλησιάσει στην τρίτη θέση, όπου ο Αρης ολοένα χάνει έδαφος, ο δε Πανελλήνιος βρίσκεται πλέον σε θέση ισχύος.
Τελευταία φορά που τερμάτισε τρίτος ο ΠΓΣ στο πρωτάθλημα, ήταν το σωτήριον έτος 1978 και οι σημερινοί του παίκτες ήταν σχεδόν όλοι αγέννητοι. Τότε βέβαια δεν υπήρχε το δέλεαρ της Ευρωλίγκας, ούτε τροφοδοτούσε την ομάδα μπάσκετ του συλλόγου το άφθονο χρήμα του Μίνωα Κυριακού…
Στην ουρά της βαθμολογίας, η ΑΕΛ παρουσιάστηκε για πολλοστή φορά ανήμπορη να κερδίσει έναν αγώνα πάνω στο νήμα. Αλήθεια, πόσους τέτοιους έχει χάσει; Τέσσερις; Εξι; Οκτώ; Το μικρόβιο φαίνεται ότι το κόλλησε και η άλλη ομάδα της πόλης, η Ολύμπια, η οποία πάντως δεν πρόκειται να μπλέξει... σε χορό του Ζαλόγγου. Αυτόν θα τον χορέψουν έως το τέλος η ΑΕΛ, τα Τρίκαλα και το Αιγάλεω. Στη χθεσινή βραδιά, τη γεμάτη αγωνία, βρήκαν και οι τρεις μπροστά τους «χρυσή» ευκαιρία για να αναπνεύσουν. Την έχασαν και οι τρεις. Τρίκαλα και ΑΕΛ άφησαν να ξεγλιστρήσουν από τα δάχτυλά τους διαφορές δέκα-δεκαπέντε πόντων στην Πυλαία και στον Σπόρτιγκ αντίστοιχα. Το Αιγάλεω δεν μπόρεσε να εκμεταλλευτεί τον παράγοντα έδρα απέναντι στο Μαρούσι. Η σωτηρία μάλλον θα κριθεί από τις μεταξύ των τριών αναμετρήσεις.