Το... επάρατο μπάτζετ

Το καλύτερο SMS των ημερών ήταν από το αδάμαστο «Ενωσίτικο» αγόρι Ν.Α. «Με την γκίνια που έχουμε σε αυτή την ομάδα θα εμφανιστεί αγοραστής και θα βάλει τα 15 εκατομμύρια στο Χαμόγελο του Παιδιού και τα 50 χιλιάρικα θα τα δώσει για την ΑΕΚ». Καμία ανησυχία. Αυτή τη στιγμή η ελληνική ποδοσφαιρική αγορά είναι στεγνή. Οχι στα λόγια, που ο Βγενόπουλος ακόμα λέει ότι αν βρεθεί κάτι αξιόλογο, ένα δεκαρικάκι εκατομμύρια ο πολυμετοχικός το βάζει αλλά στην πράξη. Οπου ο Ολυμπιακός θέλει στην τούρλα του Ιανουαρίου να βρει τον νέο Ντιόγο, μόνο που αυτός θα κάνει ένα και κάτι εκατομμύρια και ο Παναθηναϊκός ψάχνοντας για τον νέο Ζιλμπέρτο Σίλβα παζαρεύει τη μεταγραφή του Ζόνεφελντ και την αμοιβή του Εμίλ Κουστουρίτσα (το ξέρω ότι δεν τον λένε έτσι τον άνθρωπο, αλλά δεν θα κάτσω να θυμάμαι το όνομά του, αφού δεν πρόκειται να ξανασχοληθούμε).

Τώρα για την ΑΕΚ, που ξεκίνησα να γράφω, οι πιθανότητες να εμφανιστεί ένας επενδυτής το πρωί της Παρασκευής και να βάλει την πενηντούρα για το «Χαμόγελο», για να δει τα βιβλία, είναι τόσες που ο πρόεδρος και ο αντιπρόεδρος της ομάδας ξαναφεύγουν σήμερα για τη Νέα Υόρκη, όχι όμως για να ζητήσουν χρήματα από τον Νοτιά. Για δικές τους δουλειές, αφού ούτε άνθρωπος ούτε θηρίο μοιάζει πρόθυμος να βάλει λεφτά στην ομάδα. Οπότε έρχεται η ώρα του επάρατου μπάτζετ.

Που σημαίνει ότι πρώτον, όπως στις νοικοκυρεμένες οικογένειες, και στην ΑΕΚ δεν πρόκειται να τρώνε περισσότερα από όσα βγάζουν. Δέχονται οι οπαδοί να πουληθεί ο Μπλάνκο; Με το καλό και τότε κάποια μεταγραφή θα γίνει. Τσιμπάνε η «Ωρα» και οι οπαδοί; Δεν πρόκειται να τους στενοχωρήσουν εύκολα. Ο Μπλάνκο μένει και ο Ντούσαν Μπάγεβιτς παίρνει εντολή να αξιοποιήσει το έμψυχο υλικό.

Την οικονομική κατάσταση στην ΑΕΚ επιβαρύνει και η κρίση στα τηλεοπτικά. Με τον Alpha να την έχει κάνει και τον ΣΚΑΪ να απειλεί την ΕΡΤ ότι θα την πάει στην Ευρωπαϊκή Ενωση αν χτυπήσει τα δικαιώματα με την αβάντα του κρατικού ταμείου, η εικόνα στα τηλεοπτικά είναι Ομπάμα. Μαύρη. Αν το γεγονός συνδυαστεί με ακόμα λιγότερα διαρκείας την επόμενη σεζόν και μια σφιχτή διαφημιστική αγορά που θα επηρεάσει τις χορηγίες, το να πουλάει η ΑΕΚ, όπως και οι υπόλοιπες ομάδες, παίκτες για να αγοράσει άλλους είναι το αισιόδοξο σενάριο. Το να πουλάει για να έχει χρήματα να επιζήσει, το ρεαλιστικό. Και όσο για το επιχείρημα «και γιατί τότε δεν δίνουν την ΑΕΚ;», είδατε εσείς κανένα να τη ζητάει. «Και εγώ θέλω να πηδήξω την Τζένιφερ Λόπεζ, αλλά τη βλέπεις να έρχεται;», ήταν η φράση κορυφαίου στελέχους της ΑΕΚ για τον άγνωστο επενδυτή. «Οχι την Τζένιφερ Λόπεζ, αλλά ούτε την Μπριτζίτ Μπαρντό». Για να θυμίσω ότι στην ΑΕΚ τα πάντα αλλάζουνε, αλλά τα σύμβολα του σεξ δίνουν στους προέδρους της τα πιο ζωντανά παραδείγματα.


Πώς κάποιος γίνεται πρόεδρος σε μία ομάδα; Ο συνηθισμένος τρόπος είναι να τα «χώνει». Ακούει ότι κάποιος άλλος πουλάει, όπως για παράδειγμα σήμερα οι μέτοχοι της ΑΕΚ, πάει και τα ακουμπάει, κάνουν μία δήλωση οι παλαιοί ιδιοκτήτες του τύπου «δεν ξέρετε πόσο τρισευτυχισμένοι είμαστε που βρήκαμε έναν τόσο καλό κύριο για να αγοράσει την ιστορική μας ΠΑΕ» και φεύγουν. Στο μεταξύ ο νέος ιδιοκτήτης της ομάδας έχει κάνει δηλώσεις με τις οποίες υπόσχεται στους οπαδούς ότι θα διαθέσει 20 εκατομμύρια μόνο για να αγοράζει αναπληρωματικούς τερματοφύλακες, αλλά έχει κάνει και μια άλλη δήλωση ότι θέλει να συνεργαστεί στενά και περιμένει τη βοήθεια των τοπικών αρχών.

Σε αυτό το σημείο όλοι οι περπατημένοι το έχουν πιάσει το νόημα. Ο άνθρωπος έχει μπει στην ομάδα μπας και φάει λεφτά από τον δήμο. Μόνο οι οπαδοί παραμυθιάζονται για λίγο ακόμα. Αμα είναι φιλότιμα παιδιά και είναι καλός και ο καιρός, κάνουν μια διαδήλωση έξω από το δημαρχείο για να δώσει ο δήμαρχος βοήθεια στην ομάδα, ο δήμαρχος υπόσχεται ότι θα παραχωρήσει το κουραδολίβαδο για να γίνει το νέο γήπεδο, μόνο που το χωράφι ανήκει στο Υπουργείο Εθνικής Αμυνας και ο νέος ιδιοκτήτης δηλώνει αηδιασμένος και έτοιμος να πουλήσει την ομάδα. Τελικά κάποιος εμφανίζεται, παζαρεύουν μια εβδομάδα, στο τέλος την αγοράζει την ομάδα και… Και φτου και απ’ την αρχή.

Αυτό γίνεται μια πενηντούρα φορές στη ζωή του καθενός μας, μετά ο ένας μας γερνάει, λέει «παλιά έβαζαν οι παράγοντες λεφτά», στο τέλος τα τινάζει και η ζωή και οι πρόεδροι συνεχίζονται για να γράφουν και να λένε οι εφημερίδες τα ίδια και τα ίδια. Στη διάρκεια, όμως, που ο κάθε επενδυτής είναι ιδιοκτήτης μιας ομάδας μαθαίνει γρήγορα ένα πράγμα. Ο,τι και να πει θα βρεθούν πέντε δημοσιογράφοι να το αναλύσουν και να εξηγήσουν τα βαθύτερα νοήματα της σκέψης του προέδρου. Τα οποία μπορεί να είναι τόσο βαθιά όσο το βαθύ πιάτο της σούπας, αλλά από τη στιγμή που γίνεις πρόεδρος, είσαι αυτό που λέμε «θεσμικός». Κάτι, ρε παιδάκι μου, ανάμεσα στο «μητροπολίτης» και το «αρεοπαγίτης».

Εχετε δει το τηλεοπτικό μήνυμα του Λαζόπουλου; Ενας στους πέντε κάποια στιγμή θα τα φτύσει; Θα κάψει λάδια, θα κολλήσει το μοτέρ και θα αρχίσει να σπινάρει στο τζατζίκι. Θα τον λένε «Θανάση», αλλά θα λέει «από Δευτέρα θέλω να με φωνάζετε θεία Κανέλλα», θα ανοίγει τις βρύσες του σπιτιού για να βγουν τα κακά πνεύματα και γενικά θα κάνει αυτά τα ωραία που όταν τα κάνει ο Παναγόπουλος δίπλα στο Δαφνί, τον πηγαίνει η Αστυνομία στην Κατερίνα, αλλά αν τα κάνετε εσείς σας πηγαίνουν στη νοσοκόμα. Εάν λοιπόν ένας στους πέντε το «καίει», σε κάποια στιγμή δεν είναι λογικό –στα τελευταία 50 χρόνια που θυμάμαι το ποδόσφαιρο– ένας πρόεδρος να το έχει «κάψει»; Αλλά τότε γιατί δεν το μάθαμε; Γιατί ποτέ κάποιος ρεπόρτερ δεν έδωσε το ρεπορτάζ με τις δηλώσεις του προέδρου προσθέτοντας: «Αλλά ασφαλώς δεν χρειάζεται να προβληματιζόμαστε, αφού ο άνθρωπος δεν είναι καλά»; Ο λόγος νομίζω ότι είναι μια ιδιότυπη δημοσιογραφική ασυλία, σύμφωνα με την οποία από τη στιγμή που κάποιος γίνεται πρόεδρος όχι μόνο μπορεί να λέει ό,τι θέλει, αλλά πρέπει να το αναλύουμε και στα σοβαρά. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να αναφερθώ στις δηλώσεις του Σωκράτη Κόκκαλη και τον Νίκου Πατέρα.

Ο Σωκράτης Κόκκαλης σε ένα σημείο έχει δίκιο. Φέτος οι παίκτες του Ολυμπιακού τρώνε περισσότερες κλοτσιές από ποτέ. Μόνο που είναι διαφορετικό να έστελνε ο πρόεδρος τον Σάββα στον Ψυχομάνη και διαφορετικό να βγάλεις μια ανακοίνωση των 512 λέξεων στην οποία η ανοχή των διαιτητών στο σκληρό παιχνίδι χρεώνεται στον σατανικό Παναθηναϊκό. Με το σκεπτικό ότι οι διαιτητές μετά τη μουρμούρα του Παναθηναϊκού, για να μη φανεί ότι ευνοούν τον Ολυμπιακό, αφήνουν τους Μπαρκαουάν και τους Ψωμάδες να κλαδεύουν. Στην ίδια λογική που ο πρόεδρος ωρύεται για την προπαγάνδα των Παναθηναϊκών, μπορείς να απαντήσεις: «Ενα ρημαδοπρωτάθλημα πήρε σε 12 χρόνια ο Παναθηναϊκός και αυτό στον Ολυμπιακό το χρεώνουνε στον Δούρο».

Βγάζει λοιπόν την ανακοίνωση-πιλάφι ο Ολυμπιακός και ο Νίκος Πατέρας, που κάτι καταλαβαίνει από λαϊκισμό, απαντάει με μια λακωνική ανακοίνωση των 170 λέξεων, μια που είναι και πιο καινούργιος στο ποδόσφαιρο και δεν πρέπει να το παρακάνει. Στην οποία ανακοίνωση ο Πατέρας υπενθυμίζει στον πρόεδρο του Ολυμπιακού ότι και οι παίκτες του Ολυμπιακού τα «κλαδεματάκια» τους τα ρίξανε στα ματς με τη Λάρισα και την Ξάνθη. Οπου σε αυτό το σημείο αποκαλύπτεται ότι ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού όχι μόνο παρακολουθεί τα ματς του Ολυμπιακού, αλλά παίζει και τον μικρό Βαρούχα σημειώνοντας τις επίμαχες φάσεις. Και τώρα, όπως αρμόζει σε δηλώσεις «θεσμικών», πρέπει να πάρουμε τις ανακοινώσεις στα σοβαρά. Να αναλυθούν ενδελεχώς τα πονήματα των δύο προέδρων που θέλουν –φωτιά να πέσει να μας κάψει– το καλό του ποδοσφαίρου.


Σε αυτό το σημείο χίλια μπράβο στη διοίκηση της ΑΕΚ, η οποία συμπεριφέρεται πολιτισμένα. Βέβαια με την «Παράγκα του Κιντή» η ΑΕΚ παίρνει τα καλύτερα σφυρίγματα, αλλά κοιτάξτε και τον Ολυμπιακό. Εντεκα στα δώδεκα πρωταθλήματα έχει πάρει και αυτό που το έχασε το λέει «κάλπικο».