Η στιγμή που τον βόλευε για να ξεφύγει

Οσο το πρωτάθλημα προχωράει φαίνεται η διαφορά προσέγγισής του φέτος από τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό. Σπάνια οι δύο «αιώνιοι» παρουσιάστηκαν στην αφετηρία του πρωταθλήματος προσεγγίζοντάς το τόσο διαφορετικά. Ποια είναι η διαφορά τους; Οτι φάνηκε πως ο Ολυμπιακός έχει ένα σχέδιο κατάκτησης του τίτλου (σχέδιο που προβλέπει πρώτα από όλα αξιοποίηση του Καραϊσκάκη), ενώ ο ΠΑΟ μάλλον δεν ήξερε πώς μπορεί να κερδίσει το πρωτάθλημα που κυνηγάει.

Ο Ολυμπιακός ξόδεψε το καλοκαίρι 22 εκατομμύρια ευρώ για τέσσερις βασικούς. Εδωσε (κατά προσέγγιση) έξι για τον Νουντού, εννέα για τον Ντιόγο, τρία για τον Αβραάμ Παπαδόπουλο, ένα για τον δανεισμό του Λέτο και τρία για τον Οσκαρ. Από αυτούς οι τρεις πρώτοι μπήκαν κατευθείαν στην ενδεκάδα κι έκαναν ο καθένας με τον τρόπο του τη διαφορά, και οι δύο (ο Λέτο κι ο Οσκαρ) διεκδικούν θέσεις –ο πρώτος έχει κάνει σαφώς καλύτερες εμφανίσεις από τον δεύτερο. Ο Ερνέστο Βαλβέρδε στήριξε τον Φερνάντο Μπελούτσι και τον Ντομί και πόνταρε πολλά στον Γκαλέτι. Ο Ολυμπιακός απέκτησε (και εξαιτίας των τραυματισμών κάποιων παικτών που διεκδικούσαν θέσεις, –αναφέρομαι στον Ραούλ Μπράβο, τον Λεονάρντο, τον Στολτίδη, τον ίδιο τον «Τζόλε») μία ενδεκάδα που κάποια στιγμή έδεσε και έπαιξε και καλό ποδόσφαιρο, κυρίως στο Καραϊσκάκη. Το παράπονο κάποιων στον Ολυμπιακό μπορεί να είναι ότι δεν δόθηκαν ευκαιρίες στον Γκαλίτσιο, στον Παπαδόπουλο, στον Μήτρογλου ίσως: η αλήθεια είναι ότι σε μια τέτοια ομάδα, που οι βασικοί ξεχωρίζουν πολύ από τους υπόλοιπους, ευκαιρίες σε μικρούς δύσκολα θα δίνονταν. Ο Ολυμπιακός είναι μια ομάδα στην οποία ο προπονητής έχει μετρημένες επιλογές, κυρίως στη μεσαία γραμμή και στην επίθεση.

Ενδεκάδα

Ο ΠΑΟ ξόδεψε το καλοκαίρι τα ίδια χρήματα για να αγοράσει μία ολόκληρη ενδεκάδα. Η προσέγγιση του Κώστα Αντωνίου ήταν εντελώς διαφορετική. Ο τεχνικός διευθυντής του ΠΑΟ έφτιαξε μια ομάδα στην οποία ελάχιστοι παίκτες ξεχωρίζουν ώστε να λογίζονται ως βασικοί. Οι λίγοι που έχουν δικαίωμα συχνότερης παρουσίας στην ενδεκάδα απολαμβάνουν αυτού του τύπου το προνόμιο όχι εξαιτίας της τεχνικής τους υπεροχής, αλλά χάριν της προσωπικότητάς τους. Αναφέρομαι κυρίως στον Καραγκούνη, τον Ζιλμπέρτο Σίλβα, τον ίδιο τον Σαλπιγγίδη που έκατσε στον πάγκο πιο πολύ από όσο πρέπει. Στην πραγματικότητα, αν ο Τεν Κάτε «ερωτευόταν» τον Ιβανσιτς, μπορεί να έπαιζε λιγότερο ο «Κάρα» –δεν θα ήταν σκάνδαλο. Το ίδιο μπορώ να πω και για τον Μάτος και τον Ζιλμπέρτο –ο πρώτος πέρυσι είχε κάνει συνολικά ένα καλύτερο πρωτάθλημα. Ο Αντωνίου και ο Τεν Κάτε πίστευαν ότι σε μια χρονιά που και ο ΠΑΟ και ο Ολυμπιακός ενδέχεται να παίξουν στο Τσάμπιονς Λιγκ, τη διαφορά μπορεί να την κάνει πραγματικά το μεγάλο ρόστερ. Ομως ο Ολυμπιακός από το Τσάμπιονς Λιγκ αποκλείστηκε και κάπου εκεί το πράγμα άλλαξε.

Σολίστες

Χωρίς υποχρεώσεις στο Τσάμπιονς Λιγκ (δηλαδή χωρίς την καταπόνηση που δημιουργείται από τα συνεχή ταξίδια και την επικινδυνότητα τραυματισμών από την έλλειψη σωστής εβδομαδιαίας προπόνησης), ο Ολυμπιακός με εννέα ματς στο γήπεδό του στον πρώτο γύρο εκμεταλλεύτηκε καταπληκτικά τους σολίστες του. Ο ΠΑΟ αντιθέτως με εννέα εβδομάδες σερί γεμάτες υποχρεώσεις ναι μεν υπήρξε σχεδόν πάντα αξιόμαχος, σχεδόν ποτέ όμως δεν κατάφερε να τρομάξει τους αντιπάλους του στέλνοντας μηνύματα τελικής επικράτησης. Ποια ήταν η ελπίδα του ΠΑΟ; Οτι θα μπορούσε, όταν βάρυνε και το πρόγραμμα του Ολυμπιακού εξαιτίας των υποχρεώσεών του στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ (Φεβρουάριο – Μάρτιο π.χ.), να καταφέρει να ροκανίσει τη διαφορά σαν δρομέας που ακολουθεί γεμάτος δυνάμεις. Τι προϋποθέτει αυτό; Οτι θα βρίσκονταν κοντά στον Ολυμπιακό μέχρι τότε. Για τον ΠΑΟ το κρίσιμο διάστημα για τη διεκδίκηση του πρωταθλήματος θα ήταν ευθύς εξαρχής το τρίμηνο Ιανουάριος - Φεβρουάριος – Μάρτιος. Τον Ιανουάριο χωρίς υποχρεώσεις στην Ευρώπη ο ΠΑΟ έπρεπε να πάρει φόρα και το επόμενο δίμηνο, εκμεταλλευόμενος πιθανές εμπλοκές του Ολυμπιακού στο ΟΥΕΦΑ (καθώς και το γεγονός ότι σε αυτό το διάστημα έχει τρία ντέρμπι) να προσπαθήσει να τον περάσει. Για να μπορούσαν να γίνουν όλα αυτά, έπρεπε ο ΠΑΟ να έχει μια στρατηγική –πράγμα που γενικά του λείπει.

Προστασία

Εχω βαρεθεί να ακούω γκρίνιες –συγχωρήστε με. Γι' αυτόν που γνωρίζει πέντε πράγματα για το πώς παίζεται το παραγοντικό παιχνίδι, ήταν δεδομένο ότι ο Ολυμπιακός θα χρησιμοποιούσε τον μηχανισμό της πίεσής του τώρα, στο ξεκίνημα του δευτέρου γύρου: είναι η στιγμή που τον βόλευε για να «χτίσει» διαφορές. Ο Ολυμπιακός μέχρι το ματς με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ είχε στο πρόγραμμα τον Αστέρα Τρίπολης και τον Πανσσεραϊκό (εκτός) και τον ΟΦΗ και την Ξάνθη (μέσα) –ο ΠΑΟ εκτός από το ματς με τον Πανθρακικό είχε δύο δύσκολα εντός έδρας ματς με την ΑΕΚ και τον Αρη. Οποιος είδε το πόσο «κάθισε» ο Ολυμπιακός μετά τα ματς στο ΟΥΕΦΑ (γιατί οι αναντικατάστατοι σολίστες του κουράστηκαν) καταλαβαίνει ότι η όποια προστασία του χρειαζόταν τώρα –ως εκ τούτου δεν με εξέπληξε ούτε ο πρωτάρης Κασταννίδης στο ματς με τον Θρασύβουλο, ούτε ο Παμπορίδης στην Τρίπολη, ούτε φυσικά το αντίο του Γερμανάκου. Δεν ξέρω αν αυτοί οι διαιτητές ήταν κατά παραγγελία: δύσκολα θα μπορούσα να φανταστώ πιο κατάλληλους για τις περιστάσεις. Ο μηχανισμός προστασίας άλλωστε είναι ακόμα στη Συγγρού.

Παραιτήσεις

Τι θα μπορούσε να κάνει ο ΠΑΟ; Πολλά. Το ευκολότερο θα ήταν στο τέλος του πρώτου γύρου να ζητήσει την παραίτηση του Γιώργου Ψυχομάνη από τη θέση του αρχιδιαιτητή –όταν κάποιος κάνει λάθη στους ορισμούς των διαιτητών, όπως έκανε ο «Ψυχό» πριν από το ντέρμπι ΠΑΟ - Ολυμπιακός, πρέπει να φύγει. Ο ΠΑΟ θα 'πρεπε να απαιτήσει μια αποτίμηση του πρώτου γύρου με υποβιβασμούς διαιτητών, διαγραφές παρατηρητών, κανονικό ξεσκόνισμα: αν του το αρνούνταν, θα είχαν τουλάχιστον τη βεβαιότητα ότι δεν κοιμάται. Ενώ τώρα, απλά τον βρήκαν πάλι μπόσικο.

ProZone 17

Γνωρίζοντας την αναστάτωση που επικρατεί στις τάξεις της διαιτησίας, εξαιτίας της αδυναμίας των διαιτητών να εκτιμήσουν το τι έρχεται στην ΕΠΟ μετά τον Γκαγκάτση, απέφυγα να κάνω εκτιμήσεις αποτελεσμάτων αυτή τη φορά. Ως εκ τούτου η ProZone μου σήμερα δεν διαφέρει και πολύ από τις εκθέσεις των παρατηρητών του φίλου μου, του Μπίκα.

- Κάκος (Πανθρακικός – Παναθηναϊκός 1-3). Εφερε το πρώτο «διπλό» με αυστηρή εφαρμογή των κανονισμών, όπως έγραφα! Αρνήθηκε πεισματικά να δώσει κάνα σπόρι στον ΠΑΟ, αλλά οι «πράσινοι» δεν σταματιόντουσαν γιατί βρέθηκαν να χάνουν νωρίς…

- Κύρκος (Πανιώνιος – Πανσερραϊκός 2-0). Δεν υπήρχε Πανσερραϊκός, μοιάζει να τα έχει παρατήσει. Δεν χρειάζονταν ο Δάλλας να ρωτάει στα επίσημα τι δείχνει η τηλεόραση. Ολα ήταν πολύ εύκολα.

- Γερμανάκος (Ολυμπιακός – Ξάνθη 2-1). Ο φίλος του, ο Γιώργος ο Κασναφέρης, πρέπει να δάκρυσε από συγκίνηση. Ενα τέτοιο φινάλε ίσως ονειρευόταν και ο ίδιος. Αλήθεια, με τις ανακοινώσεις συμφωνεί; Α, να μην ξεχάσω: τα θερμά μου συγχαρητήρια στον Νταμπώση που έβγαλε λάδι τον Σαραϊδάρη…

- Κωνσταντινέας (Θρασύβουλος – Λεβαδειακός 2-1). Η πιο σκληρή ήττα του Γιάννη μου. Δεν αντέχεται ήττα χωρίς τηλεοπτική κάλυψη, έστω και εκτός Λειβαδιάς.

- Σταυρίδης (ΟΦΗ – Ηρακλής 2-3). Οταν είδα τον Βατσινά να μπουκάρει και να του διαμαρτύρεται για δύο κίτρινες κάρτες, είπα: «Πάει, στο δεύτερο θα μασήσει». Δεν μάσησε διότι έχει σθένος και ψυχή. Με λιγότερους φίλους θα γινόταν ο καλύτερος Ελληνας διαιτητής.

- Ζωγράφος (Λάρισα – Αστέρας Τρίπολης 2-1). Τον πιέζουν να πει «φεύγω», αλλά αυτός συνεχίζει. Για το ματς ρώτησα έναν παίκτη της ΑΕΛ και αυτός μου είπε ότι έδινε διαρκώς τα γύρω γύρω, αλλά δεν τόλμησε να κάνει κάτι βαρύ από τα δικά του.

- Σταθόπουλος (Αρης – Εργοτέλης 0-0). Είχα πει ότι ήταν καλό σημάδι για τον Αρη η παρουσία του. Η αποβολή του Γελαδάρη ήταν μεγάλη μαγκιά! Ο καλός άνθρωπος έφερε το πρώτο του «Χ»! Κατά λάθος…

- Καλόπουλος (ΑΕΚ – ΠΑΟΚ 1-0). Εγραφα ότι θα είναι το αντίθετο του Βασσάρα: έσφαλα –ήταν ίδιος κι απαράλλαχτος και η μόνη διαφορά είναι ότι δεν του έτυχαν δύσκολες φάσεις. Κατά τα άλλα σφύριξε 58 φορές, διέλυσε το ματς, δεν άφησε τις ομάδες να τρέξουν και πήρε άριστα!

Ρέμος μέχρι τα πλέι οφ

Οπως σας είχα πει, από τη στιγμή που άρχισε τις εμφανίσεις ο πρόεδρος στο «Αθηνών Αρένα» ο Ηρακλής θα μεταμορφώνονταν: από τις 14 Νοεμβρίου που άνοιξε o «ναός», έκανε 18 πόντους –μόνο ο Ολυμπιακός κι ο ΠΑΟ τα 'χουν πάει καλύτερα! Ο πρόεδρος σκόπευε να τραγουδήσει μέχρι τις 19 Ιανουαρίου. Ομως επειδή η ομάδα πετάει και στο μαγαζί γίνεται κοσμοθύελλα (εγώ πλέον καταλήγω εξορία στον β' εξώστη), θα πάμε μέχρι Απρίλη και βλέπουμε! Για τους φανατικούς να πω ότι θα υπάρξουν νέα τραγούδια, ενώ θα προστεθούν κάποια ροκάκια παρέα με τους Εμιγκρέ. Για τους λάτρεις της ποιότητας λέω ότι έρχονται ακόμα δύο χορεύτριες: η μία έχει δύο μέτρα πόδια! Με τέτοιες μεταγραφές στόχος του Ηρακλή είναι τα πλέι οφ. Το μαγαζί πήρε το πρωτάθλημα…