Ημερολόγιο τύχης*

Με λίγη θέληση, τις κατάλληλες διασυνδέσεις και ένα καλό χαρτζιλίκι σε αυτόν που θα σου δώσει την πληροφορία, μπορείς να βρεις τους πάντες. Έτσι έγινε και σε αυτήν την περίπτωση. Θέλαμε να βρούμε τους τυχερούς του Τζόκερ και τους βρήκαμε. Από τους τέσσερις όμως, μόνο ο ένας έχει όλα τα φόντα για να πρωταγωνιστήσει. Γιατί, θα ρωτήσετε. Επειδή κρατούσε ημερολόγιο. Ποιος κρατάει ημερολόγιο στις μέρες μας, θα ρωτήσετε και πάλι. Έλα μου ντε! Να λοιπόν τι έγραψε στο ημερολόγιο του ο άνθρωπος που κέρδισε την προηγούμενη Κυριακή, τρία εκατομμύρια ευρώ στο Τζόκερ.

«Κυριακή. 4 Ιανουαρίου. Κάθομαι μπροστά στην τηλεόραση και περιμένω την κλήρωση. Μασουλάω ποπ-κορν και δροσίζομαι με ένα αφέψημα. Είχα την έμπνευση να παίξω νούμερα της πρώτης εικοσάδας. «Είσαι βλάκας» μου φωνάζει η γυναίκα μου. «Επειδή σε παντρεύτηκα» απαντάω. Η κλήρωση αρχίζει. 3, 12 δυο στα δύο, λες να γίνει κανά κουλό; 13, έλα μωρή αρρώστια. «Γιατί φωνάζεις ρε ρεμπεσκέ;» φωνάζει ξανά η μέγαιρα που σιδερώνει στην κουζίνα. «Τίποτα, τίποτα μου κόλλησε λίγο καλαμπόκι στο δόντι». 18, έλα μανάρι μου ένα ακόμα για το πέντε στα πέντε, 20, βγάζω μια πνιχτή κραυγή. «Δώσε μου και το Τζόκερ και θα γίνω το αιώνιο γιουσουφάκι σου» σκέφτομαι και προβληματίζομαι λιγάκι για τις gay αποχρώσεις αυτής της υπόσχεσης. Έλα το 14, έλα το 14. Βλέπω το μπαλάκι να κατευθύνεται προς τα πάνω μου. Γυρίζει, γυρίζει και εγώ είμαι από κάτω. Περνάει από πάνω μου και με λιώνει. 14! Δεν προλαβαίνω να σκεφτώ πολύ. Σηκώνομαι και τρέχω στο δωμάτιο. «Που πας έτσι φουριόζος. Θα με βοηθήσει να ξεστολίσουμε» μου λέει η μέγαιρα. «Θα μαζέψω μερικά ρούχα σε μια βαλίτσα να τα δώσουμε στους φτωχούς». «Και εμείς φτωχοί είμαστε» μου απαντάει. «Για να το λες…». Βάζω δυο-τρια ρούχα σε μια βαλίτσα και φεύγω με σπριντ από το σπίτι. «Δεν θα με ξαναδείς ποτέ χοντρούλα» φωνάζω όταν έχω βγει πια από την πολυκατοικία, ενώ τα είκοσι χρόνια γάμου περνάνε μπροστά από τα μάτια μου.

Δευτέρα 5 Ιανουαρίου. Σηκώνω όλα μου τα λεφτά από την τράπεζα. Κλείνω δωμάτιο σε ξενοδοχείο στο Σύνταγμα. «500 ευρώ την ημέρα» μου λέει ο λιμοκοντόρος στη ρεσεψιόν. «Τα λεφτά δεν είναι πρόβλημα, πιτσιρίκο» του απαντάω αν και είμαστε συνομήλικοι. «Θα πάρετε την επιταγή με τα χρήματα την Πέμπτη» μου λένε από τον ΟΠΑΠ στο τηλέφωνο. Περνάω όλη την υπόλοιπη μέρα στο τζακούζι. Τρίτη 6 Ιανουαρίου. Σήμερα τα φώτα και ο φωτισμός. Σήμερα τρώνε μπακαλιάρο ή την 25η Μαρτίου; Δεν προβληματίζομαι ιδιαίτερα και παραγγέλνω σαμπάνια με φράουλες και σαντιγί. Οι gay αποχρώσεις αυτής της παραγγελίας με προβληματίζουν ακόμα περισσότερο. Τετάρτη 7 Ιανουαρίου. Περνάω όλη την ημέρα στο τζακούζι. Πέμπτη 8 Ιανουαρίου. Πάω στον ΟΠΑΠ για να πάρω την επιταγή. Μια ξανθιά τριανταπεντάρα με σώμα 18αρας μαζορέτας μου δίνει τα λεφτά. «Έλα μαζί μου και δεν θα το μετανιώσεις» της λέω και πριν προλάβω να ολοκληρώσω την πρόταση μου, έχει ήδη μπει στο αμάξι και έχει βγάλει τα ρούχα της. «Βάλε τα ρούχα σου θα πουντιάσεις, περίμενε να πάμε σπίτι». Παρασκευή 9 Ιανουαρίου. Διώχνω την τριανταπεντάρα μαζορέτα από το ξενοδοχείο την ώρα που έχει γονατίσει και μου κάνει πρόταση γάμου. Μιλάω με τον δικηγόρο μου και του αναθέτω να αγοράσει τρία σπίτια στο Μαρούσι. Πάει το ένα εκατομμύριο. Σάββατο 10 Ιανουαρίου. Είμαι λίγο στεναχωρημένος. Εκτός από τη μέγαιρά που μου έχει κάνει πενήντα κλήσεις, κανένας άλλος δεν με ψάχνει. Ούτε καν από τη δουλειά και δεν έχω πάρει άδεια. «Δεν πειράζει, θα περάσω την υπόλοιπη ζωή μου στις Μαλδίβες και θα κοιτάζω το ηλιοβασίλεμα» σκέφτομαι και ταυτόχρονα προσπαθώ να καταλάβω τι στο διάολο γίνεται με αυτές τις gay αποχρώσεις σε όλες μου τις σκέψεις. Ανοίγω μια μπύρα, βάζω τηλεόραση. «Ωραία! Έχει το pretty woman»

* Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο SMS της Κυριακής 11/01/09

Προσευχές, μετάνοιες, λιτανείες και εξομολογήσεις στο: Deepthoughts2008@hotmail.com
Εχουμε ανοίξει καιρό τώρα και σας περιμένουμε.