Ζημιά ατελείωτη

Σκεφτείτε μια μέρα να αποκαλυφθεί ότι δεν υπάρχει Θεός... Για την ακρίβεια, να αποκαλυφθεί ότι, ανεξάρτητα από το αν υπάρχει ή δεν υπάρχει Θεός, δεν ασχολείται με αυτά που νομίζαμε μέχρι σήμερα. Δηλαδή δεν ενδιαφέρεται να γνωρίζει τι φάγαμε τη Μεγάλη Παρασκευή, τι πηδήξαμε και αν οι ομάδες φωνάξανε παπά για να κάνει αγιασμό στην αρχή της σεζόν. Ετσι, λοιπόν, και γινόταν κάτι τέτοιο, τι μεγάλη ζημιά θα πάθαινε η αντιπροσωπία του Θεού στη γη, δηλαδή η Εκκλησία. Πάνε οι δεήσεις για μακροημέρευση, καλοκαιρίας για το φύτρωμα των σπαρτών, πάνε οι γάμοι και τα βαφτίσια και πάνε και οι τελετές «διαβατηρίου», που ο παπάς σου δίνει τη βίζα για να συναντήσεις τον Κύριο.

Ζημιά ατελείωτη. Αντίστοιχη με τη ζημιά που θα γινόταν στο ελληνικό ποδόσφαιρο, αν κάποια στιγμή γινόταν γνωστό ότι τα λάθη της διαιτησίας δεν έχουν σκοπό. Οτι, δηλαδή, από τη μέρα που η Παράγκα σταμάτησε να υπάρχει, οι διαιτητές μπορεί από κάπου, κάποιες φορές να επηρεάζονται, αλλά ότι όλη η φιλολογία, ότι ο Κομπότης κερδίζει τα ματς που δεν δείχνει η τηλεόραση, ότι ο Ολυμπιακός θέλει Κάκο και Βασσάρα, ότι ο Παναθηναϊκός γουστάρει τον Κουκουλάκη, ότι ο Κασναφέρης και ο Μποροβήλος είναι οι «γκρίζοι» άρχοντες της σφυρίχτρας και όλα τα άλλα που με τον καιρό μας έγιναν δεύτερη φύση, στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν. Οτι αυτά που βλέπουμε και ακούμε κάθε Κυριακή είναι λάθη, αποτελέσματα πίεσης, αλλά σε καμία περίπτωση προσχεδιασμένες κινήσεις.

Ξέρετε σε μια τέτοια περίπτωση τι θα γινόταν; Θα έκλαιγε ένα κάρο κόσμος, που όσο υπάρχουν παράγοντες που πιστεύουν ότι η «καλή» διαιτησία είναι θέμα των σωστών γνωριμιών βγάζουν το καλό το μεροκάματο. Ανθρωποι που στο παρελθόν περισσότερο, αλλά ακόμα και τώρα, έκαναν αυτό που κάνει ο παπάς. Πούλαγαν εξυπηρέτηση ανάμεσα στον πελάτη και τη θεότητα, η οποία μπορεί να κάνει τα πάντα, αλλά κανένας δεν είναι βέβαιος ότι υπάρχει.

Μέχρι σήμερα μου έχει τύχει δύο φορές παράγοντας του ποδοσφαίρου ομάδας μικρότερης κατηγορίας να με πλησιάσει για να με ρωτήσει αν υπάρχει τρόπος να ακούγεται η φωνή της ομάδας στα κέντρα των αποφάσεων. Και στην ερώτησή μου «Δηλαδή να στήσουμε κανένα ματς με τον διαιτητή;», η απάντηση και τις δύο φορές ήταν η ένοχη σιωπή. Αν σε έναν άνθρωπο που εμφανώς δεν είναι και ο μεγαλύτερος γνώστης της διαιτησίας δύο φορές του έχει γίνει η πρόταση, καταλαβαίνετε τι ζήτηση υπάρχει και πόσο λίγη είναι η προσφορά για να την καλύψει. Καταλαβαίνετε πόσοι άνθρωποι έχουν συμφέρον να διατηρηθεί η σημερινή κατάσταση, ώστε να μπορούν να το παίζουν ενδιάμεσοι. Επίσης καταλαβαίνετε πόσο πολύ έχουμε διαφθαρεί, μια και το πρώτο αίτημα των οπαδών σε κάθε καινούργιο πρόεδρο, όπως ήταν ο Νίκος Πατέρας, είναι να προστατεύσει την ομάδα. Και τέλος καταλαβαίνετε πόση ανάγκη εξυγίανσης έχει η διαιτησία και πόση ανάγκη υπάρχει αυτό να περάσει στον κόσμο.

Tη διαφορά ανάμεσα στις απαιτήσεις των δημοσιογράφων στις μεγάλες ομάδες μπορείτε εύκολα να τις καταλάβετε με την ιστορία του Σουλαΐμα Κουλιμπάλι. Ο οποίος ήλθε στη Θεσσαλονίκη ως ελεύθερος παίκτης, ανακάλυψη του Ζήση Βρύζα, πέρασε από ιατρικές εξετάσεις και μετά… Μετά δήλωσε στη διοίκηση του ΠΑΟΚ ότι δεν είναι ελεύθερος και έχει ακόμα έξι μήνες συμβόλαιο με την Γκλάντμπαχ. Οπότε θα πρέπει να επιστρέψει στη Γερμανία και να πείσει τον τεχνικό διευθυντή της Γκλάντμπαχ, Κρίστιαν Τσίγκε, να του δώσει την ελευθέρας, ώστε τώρα πραγματικά να μείνει ελεύθερος. Χωρίς το γεγονός να είναι καταδικαστικό για τον Ζήση Βρύζα, μαι και κάθε τεχνικός διευθυντής μπορεί να κάνει το λάθος, να πάω σε μια υπόθεση.

Ας πούμε ότι ο Χρυσικόπουλος στον Ολυμπιακό έκανε ένα ανάλογο λάθος. Εφερνε στον Πειραιά έναν παίκτη που αποδεικνυόταν δεσμευμένος με συμβόλαιο με την παλιά του ομάδα. Τι θα πάθαινε ο Χρυσικόπουλος; Αν πούμε ότι θα του βάζαμε πίσσα και πούπουλα, είναι επιεικές; Σωστά; Σωστά, αν σκεφτούμε τι θα πάθαινε ο Κώστας Αντωνίου, αν έκανε αντίστοιχο λάθος. Αν ήταν έξυπνος θα πήγαινε καλόγερος στο Αγιον Ορος, που μια και στο παρελθόν ήταν και χρηματιστής θα μπορούσε να κάνει καριέρα αντίστοιχη με αυτή του Εφραίμ. Αν δεν ήταν, ύστερα από μία εβδομάδα θα έπρεπε να κάνει χαρακίρι, για να σταματήσει να ατιμάζει την οικογένειά του με αυτά που θα γράφονταν για τον ίδιο και για όλο το σόι του.

Για την ΑΕΚ αν το έκανε ο Στέλιος Μανωλάς, μπορώ να πω ότι θα υπήρχε μια βαβούρα. Αλλά δεν νομίζω ότι θα κρατούσε πολύ. Η κουβέντα θα πήγαινε στο αν οι μέτοχοι έχουν λεφτά και αν τα έχουν, αν σκοπεύουν να τα βάλουν για μεταγραφές. Αν, όμως, μια ανάλογη με του Κουλιμπάλι περίπτωση συνέβαινε στον Θρασύβουλο τι θα γινόταν; Αμφιβάλλω ότι θα χώραγε στο μονόστηλο του ρεπορτάζ της ομάδας. Το συμπέρασμα είναι ότι όταν συγχωρούν τα λάθη στους παράγοντες της ομάδας σου, εσύ πρέπει να αρχίσεις να ανησυχείς. Πάει να πει ότι ο Τύπος μείωσε τις απαιτήσεις του.

Οπως, όμως, έγραψα, λάθη κάνουν όλοι. Και ορισμένες φορές τα λάθη τους είναι χαριτωμένα. Οπως αυτό που έκανε η Nova στο πρόγραμμά της. Την Παρασκευή στις 21:10 η NOVA έχει προγραμματίσει να δείξει το «Ενας ήρως με παντούφλες». Την κλασική ελληνική ταινία που ο Βασίλης Λογοθετίδης παίζει καράτε με τον Λαυρέντη Διανέλο για τα μάτια της Ιλυας Λυβικού. Λάθος; Εσείς κάνετε λάθος, θα απαντήσω. Γιατί στην αφίσα του «Ενας ήρως με παντούφλες» στο κανάλι εμφανίζονται κάτι Κινέζοι, με τον μεσαίο, που θα πρέπει να είναι ο Λογοθετίδης, να κρατάει το σπαθί. Σε δεύτερη ματιά η αφίσα είναι από το «Hero», μια ταινία του 2002 με τον Τζετ Λι.

Και τώρα σε ένα άλλο «λάθος». Στο «λάθος» που έκανε ο Φανούρης Βουτσινάς και ξέχασε να ειδοποιήσει τον Παράσχο ότι στο συμβόλαιο του Ν'Ντόι υπάρχει όρος μη συμμετοχής στα ματς με τον Παναθηναϊκό. Προφανώς, το γεγονός σηκώνει μεγάλη προσπάθεια για να το πιστέψεις. Γιατί το να έχει ο καλύτερος παίκτης σου τέτοιον όρο και να μην το ξέρει ούτε ο ίδιος, που δήλωνε ότι θα πετύχει δύο γκολ, ούτε ο προπονητής του, που τον είχε έτοιμο, θέλει να είσαι πολύ ευκολόπιστος για να το δεχτείς. Αλλά ας πούμε ότι είσαι. Ας πούμε, όμως, ότι είσαι και οπαδός του ΟΦΗ. Δεν είναι τότε κάπως βαρύ να δεχτείς ότι σε ένα ματς τρεις βασικοί παίκτες της ομάδας σου, στους οποίους ανάμεσά τους είναι ο φορ και ο τερματοφύλακας, δεν μπορούν να αγωνιστούν; Και ας πούμε ότι το δέχεσαι. Σε ποιο σημείο θα τσινίσεις; Οταν ο Βατσινάς πάρει και τους 11 βασικούς παίκτες του ΟΦΗ από τον Παναθηναϊκό και δεν θα έχει δικαίωμα να τους χρησιμοποιήσει στο ματς μεταξύ των δύο ομάδων;

Το τι ακούς, όμως, στο ποδόσφαιρο είναι απολαυστικό. Οπως για τα μελλοντικά σχέδια του Ντέμη Νικολαΐδη. Το τελευταίο που άκουσα είναι ότι η εταιρεία προβολής που κάνει προχωράει. Και ότι ανάμεσα στους συνεργάτες του με 25% είναι ο Λάκης Λαζόπουλος.

Αν ακουστούν τα ονόματα των Ελλήνων αθλητών που παίρνουν αργομισθίες από το Δημόσιο, θα γελάσει ο κάθε πικραμένος. Γιατί το να παραμένεις πυροσβέστης και επαγγελματίας ποδοσφαιριστής σε ομάδα του εξωτερικού έχει την πλάκα του. Πλάκα, όμως, δεν έχει να είσαι καταδικασμένος από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή για ντόπινγκ και να συνεχίζεις να είσαι αξιωματικός των Ενόπλων Δυνάμεων, έχοντας πάρει τη θέση χάρη στις επιδόσεις σου στο άθλημα που ντοπαριζόσουν; Και σε αυτό το σημείο ο Γιάννης Ιωαννίδης θα πρέπει να απαντήσει ξεκάθαρα: οι αθλητές του στίβου που έχουν τιμωρηθεί από τη ΔΟΕ παραμένουν αξιωματικοί των Ενόπλων Δυνάμεων;

H περίπτωση, πάντως, του ιπτάμενου κηπουρού, του Αντώνη Νικοπολίδη, ο οποίος διορίστηκε κηπουρός λόγω του μεταλλίου στο Euro, δημιούργησε το «εξώφυλλο» που έβγαλε το περισσότερο γέλιο στο Ιnternet. Και με το καλό να τον καλέσει ο Καλαμίτσης στην εκπομπή του για την κηπουρική, που όπως διάβαζα κάνει εβδομαδιαία στην ΕΡΤ.