Η «Dream Team» είναι εδώ...

Yποπτεύομαι, λατρεμένε αναγνώστη, ότι μπορεί να ανήκεις στο 50% του πληθυσμού αυτής της χώρας που κατά τη διάρκεια των εορτών μελαγχολεί. Να με συγχωρεί η χάρη σου, αλλά αν κάτι τέτοιο συμβαίνει, δεν έχεις καμιά δικαιολογία. Φαίνεται ότι δεν έχεις εκτιμήσει τις μικρές χαρές της ζωής και τη σημασία τους. Ας υποθέσουμε ότι κάθεσαι με τον καλό σου ή την καλή σου στο τζάκι και όση ώρα ψήνονται τα λαχταριστά σας λουκάνικα και παϊδάκια εσύ σκέφτεσαι.

Κάνεις ένα γρήγορο flash back στην έως τώρα ζωή σου και το χαμόγελο σβήνει ξαφνικά από τα χείλη σου. Συνειδητοποιείς ότι είσαι άσχημος, φτωχός και άσημος. Σιγά την καταστροφή, χρυσέ μου. Σκέψου ότι υπάρχουν και χειρότερα και θα δεις μετά για πότε ανεβαίνεις ψυχολογικά. Αν έχεις εσύ παράπονο, τι να πουν και οι δόλιες οι γαλοπούλες, που κάθε φορά που έρχονται τα γενέθλια του Ιησού τρέμει το φυλλοκάρδι τους για την τύχη που τις περιμένει; Χαμογέλα, dear, μην είσαι αχάριστος…

Εκείνος που πρέπει να είναι ευτυχής αυτές τις μέρες είναι ο Καραμανλής. Ειδικά αν είναι θαυμαστής του Σταύρου Κόλκα και δεν περνά μέρα χωρίς να τον διαβάσει, είμαι σίγουρος ότι θα πετά από τη χαρά του. Ο Σταύρος έγραψε ένα εξαιρετικό άρθρο στην «Εξέδρα», το οποίο μπορεί αποτελέσει οδηγό για τον πρωθυπουργό, προκειμένου να αντιμετωπίσει το πρόβλημα των ανταρτών στο κόμμα του. Πάρε μια ιδέα, κεχαριτωμένε:

«Ο Ζήσης Βρύζας ακολουθεί μια μεταγραφική τακτική που ταιριάζει απόλυτα στα οικονομικά δεδομένα του ΠΑΟΚ. Θα μπορούσε να ονομαστεί η τακτική των "δυσαρεστημένων". Ο Ρικάρντο Βερόν ήθελε να φύγει από τη Σιένα γιατί έπαιζε μόνο στα οικογενειακά διπλά. Ο Ζλάταν Μουσλίμοβιτς είχε αγανακτήσει στην Αταλάντα γιατί δεν έπαιζε. Ο Μάρκος Αντόνιο είχε πάει στην Οσέρ ύστερα από καλά πρωταθλήματα στην Πορτογαλία, αλλά στους Γάλλους δεν ακούμπησε. Ο Μπακαγιόκο βάζει γκολ κατά της Λάρισας και κλαίει, ενώ ο Φίλιππος Δάρλας την τελευταία φορά που είδε ενδεκάδα στον Παναθηναϊκό το φαινόμενο του θερμοκηπίου αφορούσε ντομάτες».

Βρίσκω την τακτική του Ζήση εξαιρετική. Αφού ο καλός μου θέλει να φτιάξει τη «μεγάλη των δυσαρεστημένων ομάδα», δεν θα μου προκαλέσει καμία εντύπωση αν αύριο πάει και αγοράσει τον Τατούλη, που βλέπεις στο σκίτσο, τον Μιχαλολιάκο, τον Πολύδωρα και τους λοιπούς αντάρτες της Νέας Δημοκρατίας. Τι να μας πει και η δυσαρέσκεια του Δάρλα μπροστά σ' εκείνη του Τατούλη, δηλαδή; Mon Dieu, αν συμβεί κάτι τέτοιο, δύο τουλάχιστον αγόρια θα κάνουν πάρτι. Ο Καραμανλής (που έχει ρέψει από τη στενοχώρια του) θα βρει ξανά τη υγειά του, αλλά και ο Μίνος θα πάρει τα πάνω του. Το αγόρι μου, εκτός από διαιτητικό, θα κάνει πλέον και κυβερνητικό ρεπορτάζ πλάι στον Γιώργο Βλάχο και άντε να τον πιάσει ο Πουρουπουπού μετά...

Σήμερα, πιστέ μου αναγνώστη, νομίζω ότι είναι η κατάλληλη μέρα για να μοιραστώ μαζί σου μια εμπειρία ζωής, η οποία θα μου μείνει αξέχαστη. Η θεία Λουκρητία εδώ και ένα μήνα με ζάλιζε να την πάω σ' έναν αγώνα της ομάδας μπάσκετ του NovaΣΠΟΡ FM. Η θεία είχε μπερδέψει τις ημερομηνίες και πίστευε ότι η ομάδα παίζει με την «Ωρα των Σπορ» του Καραλή. Ηθελε να βγάλει φωτογραφία τον Γιάννη με σορτσάκι για να τον κάνει πόστερ και να το κρεμάσει μετά πλάι σ' εκείνο του αγαπημένου της Αριδά. Πράγματι την πήγα, μόνο που πέσαμε σε λάθος αγώνα...

Η αρμάδα του αρχηγού Κώστα Μιαούλη έπαιζε τελικά με το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων. Μικρό το κακό. Η θεία αποζημιώθηκε και με το παραπάνω. Μόλις είδε τον γοητευτικό Σωτήρη Ταμπάκο να μπαίνει στον αγωνιστικό χώρο, δεν ξέχασε μόνο τον Καραλή, αλλά και το όνομά της. Κάποια στιγμή με ρώτησε απορημένη αν έχει αλλάξει ο κανονισμός των 24 δευτερολέπτων για την επίθεση μιας ομάδας, επειδή 24 δευτερόλεπτα έκανε ο γλυκός Χονδροθύμιος μόνο για να περάσει το κέντρο. Της εξήγησα ότι ήταν απλώς η ιδέα της, επειδή η ομάδα έπαιζε σύστημα τσούκου τσούκου ball για να κοιμίσει τον αντίπαλο...

Το οποίο πράγματι απέδωσε καρπούς, μια και στο τέλος της τρίτης περιόδου η διαφορά ήταν δέκα τέσσερις πόντοι υπέρ του NovaΣΠΟΡ FM. Για να φανταστείς, λατρεμένε, για τι άνεση μιλάμε, θα σου πω μόνο ότι στα τάιμ άουτ ο κόουτς Τόλης Κοτζιάς δεν έγραφε στο μπλοκάκι του συστήματα, αλλά παραγγελίες από τους παίκτες για να δει πόσα δίπιτα έπρεπε να πει στον σουβλατζή να φέρει. Μαγεύτηκα...

Εκείνος που έκλεψε την παράσταση ήταν ο Τσούτσικας. Ο Βάιος, παρ' ότι δεν έπαιξε καθόλου επειδή ήταν κρυωμένος, έκανε τη διαφορά. Τιμής ένεκεν, μάλιστα, η στατιστική υπηρεσία τού χρέωσε και ένα καλάθι, γιατί οι άνθρωποι κατάλαβαν ότι ο καλός μου μπορεί να κοιμάται, όμως το χέρι του «γράφει» ακόμα και στον ύπνο του. Αμα ο παίκτης το έχει, παίζει δεν παίζει, ένα και το αυτό είναι...

Η κορυφαία φάση του αγώνα εκτυλίχθηκε λίγο πριν από το τέλος, όταν ο Χάρης Χριστόγλου ξεχύθηκε στον αιφνιδιασμό. Κοίταξε δεξιά, κοίταξε αριστερά, κανένας συμπαίκτης στον ορίζοντα. Επειτα από κάνα δίλεπτο η μορφή του Μιαούλη άρχισε να αχνοφέγγει στον ορίζοντα. Ο Χάρης, ο οποίος στο μεταξύ είχε ανάψει τσιγάρο, τον τροφοδότησε και ο Κώστας σηκώθηκε με περίσσια χάρη έξω από τη γραμμή των 9,25 (από τα 9 μέτρα και κάτω ο Μιαούλης έχει ζητήσει να χρεώνεται το σουτ για δίποντο). Ο χρόνος σταμάτησε...

Ο Μπάμπης στην κερκίδα τράβηξε τα μούσια του. Ο Λαζαρίδης έσκυψε μην τον πάρουν τα σκάγια. Ο Δεσύλλας και ο Παπαχρήστος τράβαγαν φωτογραφίες από το κινητό την τροχιά της μπάλα, ενώ ο αναστεναγμός του Κωσταβάρα από το σπίτι του ακούστηκε μέχρι το κλειστό. Κι όμως. Ο Μιαούλης μάτωσε το διχτάκι και κάπου εκεί, γύρω στο 32', το παιχνίδι έληξε. Υστερα από αυτό και να θες να συνεχίσεις, δεν μπορείς. Δεν σ' αφήνει η συγκίνηση...

Δημήτρης Kουλιμπαλής

Iδού ο διακαής πόθος του ΠAOK. O μεγάλος Δημήτρης Kουλιμπαλής. Aποθεώστε τον!