Επιτέλους, λατρεμένε αναγνώστη. Υστερα από ένα σύντομο διάλειμμα που κάναμε για να ασχοληθούμε με τις αντιπάλους των ομάδων μας στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, επιστρέψαμε στα σημαντικά ζητήματα, για τα οποία όλοι έχουμε αγαπήσει το ελληνικό πρωτάθλημα. Δηλαδή σε αμείλικτα ερωτήματα του στυλ: γιατί δεν αγωνίστηκε ο Ν'Ντόι στο παιχνίδι του ΟΦΗ με τον πολυμετοχικό; Ποιος κρύβεται πίσω απ' τα επεισόδια που έγιναν στο ίδιο παιχνίδι; Και φυσικά το πιο σημαντικό: ήταν άραγε πέναλτι αυτό που κέρδισε ο σωκρατικός στον αγώνα με τον Θρασύβουλο ή όχι;
Επειδή είμαι σίγουρος, dear, ότι όσο και αν δεν το παραδέχεσαι, σε τρώει και σένα ο γλουτός σου να μάθεις αν η απόφαση του διαιτητή Καστανίδη ήταν σωστή, σου έχω την απάντηση. Την οποία δεν θα μπορούσε φυσικά να δώσει κανείς άλλος, εκτός απ' τον Παναγιώτη Βαρούχα. Ακουσα την ανάλυσή του στην «Αθλητική Κυριακή» και τα κατάλαβα όλα. Είπε, λοιπόν, ο Παναγιώτης μου:
«Εδώ ερχόμαστε στη φάση της ημέρας. Ακουσα τον παίκτη του Θρασύβουλου που είπε "δεν τον ακουμπάω". Εδώ, όμως, απλώνει το χέρι του, τον σπρώχνει. Τώρα αν τον ακουμπάει λίγο ή πολύ...».
Δεν έχει καμία σημασία, συμπληρώνω εγώ. Και πριν αρχίσεις να γαβγίζεις, κεχαριτωμένε, προσπάθησε να πάρεις θέση στο διαχρονικό ερώτημα το οποίο ταιριάζει γάντι στην περίπτωση. Αν δηλαδή, κούφια η ώρα που το ακούει, στον ακουμπήσει κάποιος ελαφρώς, τι θα πεις; Οτι δεν σε βάτεψε; Σημασία, χρυσέ μου, έχει η πράξη, όχι η διάρκεια ή η έντασή της. Mon Dieu, αφήνω τον Παναγιώτη να συνεχίσει, γιατί θα κολαστώ μέρες που είναι:
«Και εδώ, φυσικά, ο παίκτης του Ολυμπιακού την ώρα που γίνεται η πρώτη επαφή πέφτει. Εδώ, την ώρα που τον ακουμπάει, έχει αρχίσει και πέφτει και κερδίζει το πέναλτι αυτό. Ομως ο διαιτητής κοιτάει κιόλας να δει. Εδώ λοιπόν θα δούμε καλύτερα ότι τον ακουμπάει και έχει αρχίσει να πέφτει. Ο διαιτητής τώρα εδώ τι να ξέρει, αν τον έσπρωξε λίγο ή πολύ;».
Εχει απόλυτο δίκιο ο Παναγιώτης. Σιγά μην είναι δουλειά του διαιτητή να ξέρει αν το σπρώξιμο του Ρόκα ήταν γερό ή τζούφιο. Είναι γνωστό, άλλωστε, ότι δουλειά του διαιτητή είναι άλλη. Να σου λέει τι καιρό θα κάνει κατά τη διάρκεια του αγώνα, να σε ενημερώνει για την ώρα, να σου προτείνει κάνα καλό κλαμπάκι για μετά. Σιγά μην ασχοληθεί τώρα με τέτοιες λεπτομέρειες. Ανεργοι θες να μείνουν δηλαδή ο Παναγιώτης μου και ο Βασιλάκης;
Βέβαια, επειδή ο γλυκός Βαρούχας το πήγαινε μέσω Λαμίας το θέμα και κανείς –εκτός του Κατσαρού ίσως, που κάτι τέτοια τα πιάνει στον αέρα– δεν κατάλαβε τίποτα, ο Πουρουπουπού δεν άντεξε και τον ρώτησε: «Τελικώς, επειδή δεν καταλαβαίνω, ήταν τώρα πέναλτι ή όχι;». Ο καλός μου έκανε πάλι μια εξαιρετική μανούβρα για να ελιχθεί, όμως ο Παυλίνος εκεί, τον χαβά του. Αν δεν μάθαινε αυτό που ήθελε θα έσκαγε. Γι' αυτό τον ξαναρώτησε: «Πρόεδρε, στο τέλος ήταν πέναλτι ή όχι;».
Πάνω που πήρε βαθιά ανάσα ο πρόεδρος και ετοιμάστηκε για τη μεγάλη απάντηση, το σύμπαν του Παναγόπουλου και του Καραμανλή συνωμότησε και η εκπομπή διακόπηκε για να δείξει η ΝΕΤ έκτακτο δελτίο ειδήσεων. Λες και ενδιέφερε κανέναν πέραν του Αλογοσκούφη τι συνέβη με την ψήφιση του προϋπολογισμού... Μόλις η εκπομπή ξανάρχισε, ο Πουρουπουπού επανήλθε: «Επειδή έχουμε τηλεφωνήματα από τον κόσμο, θα μας ξαναπείς τελικά αν ήταν πέναλτι ή όχι;».
Τι να κάνει και ο πρόεδρος, αφού κατάλαβε ότι το κοινό της εκπομπής δεν στροφάρει και πολύ και δεν μπορεί να αντιληφθεί τα αυτονόητα, όσο απλά και ξεκάθαρα κι αν τα πει, αναγκάστηκε να κάνει μια επανάληψη: «Είπα και πάλι ότι στη ροή του αγώνα όλοι βλέπουν πέναλτι. Τώρα μπορεί τηλεοπτικά να βλέπουμε ότι τον ακουμπάει λίγο ή πολύ, το 'να και το άλλο. Ο διαιτητής δεν μπορεί να ξέρει ο άνθρωπος πόσο έσπρωξε και πόσο όχι. Πέφτει και ο Ντουντού και καταλαβαίνετε ότι… Ο διαιτητής τι να κάνει;».
Υστερα απ' αυτό αν υπήρχε έστω και ένας τηλεθεατής που να μην κατάλαβε αν ήταν ή δεν ήταν πέναλτι, ας τα βάλει με το μυαλό του. Ο Βαρούχας ήταν σαφής. Γιατί, δηλαδή, η Πυθία στα νιάτα της τα 'λεγε μήπως καλύτερα; Δεν είδα, όμως, τότε κανέναν να παραπονιέται. Ισα ίσα που έγινε φίρμα και την έγραψε και η ιστορία. Ο Παναγιώτης μου μας μάρανε τώρα και το ολίγον πέναλτι που βλέπεις στο σκίτσο;
Συνεχίζω, φίλε αναγνώστη, με έναν ακόμη αγαπημένο μου ήρωα. Τον Νίκο Αλέφαντο, ο οποίος έσπασε για μία ακόμα φορά τη σιωπή του και μίλησε στο «Φως» και τον προσωπικό εξομολογητή του, τον Θέμη Σινάνογλου: «Ο Ολυμπιακός μπορεί στα εκτός έδρας του ΟΥΕΦΑ να κάνει ένα κόλπο που το έκανε και ο Ρεχάγκελ και πήρε το Ευρωπαϊκό με την Ελλάδα».
Αν σκέφτεσαι ότι ο Νικόλας προτείνει στον Βαλβέρδε να αρχίσει τα βουντού ή να παίρνει στα εκτός, μαζί με τις αποσκευές της ομάδας, και τον Βασίλη μου που είναι γουρλής, θα σε συμβουλεύσω να διακόψεις τον συλλογισμό σου. Αλλού το πάει ο πολυνίκης τεχνικός: «Ο Ολυμπιακός μπορεί εκτός έδρας να παίξει με τρεις στο κέντρο της άμυνας. Ετσι πήγε ο Τεν Κάτε με τον Παναθηναϊκό και έκανε τα μεγάλα "διπλά" στην Ευρώπη».
Silence, ευλογημένε. Μην αμφισβητείς τον «Αλέ» μου επειδή ο Τεν Κάτε το «διπλό» με τη Βέρντερ το έκανε με τρία αμυντικά χαφ και όχι με τρία στόπερ. Αψηλό και όμορφο παλικάρι είναι ο Τζιόλης, μια χαρά θα τα κατάφερνε και ως κεντρικός αμυντικός. Το μάτι του καλού μου είναι σαν την άποψη του Πρετεντέρη: δεν επιδέχεται αμφισβήτησης ούτε απ' τον Θεό τον ίδιο. Το αγόρι μου κάνει και ένα σχόλιο για τον Μάκη και την πολυσυζητημένη παρουσία του στην εκπομπή του:
«Ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος, που με κάλεσε στην εκπομπή του, με σεβάστηκε, με αντιμετώπισε με θέρμη, άφησε τους βουλευτές και τους πολιτικούς γύρω μου και ασχολιόταν 90% με εμένα. Και ξέρεις τι τηλεθέαση έκανε; Εσπασε τα μηχανάκια. Ενθουσιασμένος ήταν, με φίλησε κιόλας».
Υστερα από τέτοια εκπομπή αυτό έλειπε, να είχε και παράπονο ο Μάκης. Δεν μπορώ να πω το ίδιο βέβαια και για εκείνον τον δόλιο τον παπά που ήταν καλεσμένος στο ίδιο σόου και λίγο έλειψε να τον μουντάρει ο «Αλέ». Καλά που θα του έκανε δηλαδή, διότι αντί να καθίσει στα αυγά του και να ακούσει το κήρυγμα του Νικόλα ως καλός παπάς, ήθελε να του κουνηθεί κιόλας. Και στον «Αλέ», χρυσέ μου, ο μόνος που μπορεί να του κουνηθεί είναι ο Εγκέλαδος. Ολοι οι άλλοι…
Δεντροκηπουρός
Στη φωτογραφία διακρίνεται, λατρεμένε, ο τερματοφύλακας του μέλλοντος. Ο μεγάλος Δεντροκηπουρός. Οπως τον βλέπω, είναι έτοιμος να αντικαταστήσει τον Νικοπολίδη στον σωκρατικό, όταν εκείνος αποφασίσει να κρεμάσει τα γάντια του. Σωκράτη, άκου με, συμφέρει. Με 800 ευρώ τον μήνα μισθό εύκολο νομίζεις ότι είναι να βρεις τέτοιο ταλέντο;