Επιστροφή στο «φαινόμενο Ζε Ελίας»...

Παρατηρούσα χθες τα πρωτοσέλιδα της «Εξέδρας» και του «Goal» και παραλίγο να μελαγχολήσω. Και οι δύο εφημερίδες είχαν μια σχεδόν ίδια φωτογραφία στην οποία διακρίνονταν ο Κλέιτον και ο Καραγκούνης να πανηγυρίζουν και έναν σχεδόν όμοιο τίτλο: «Το πιστεύει» έγραφε το «Goal», «το πιστεύουν» τόνιζε η «Εξέδρα». Οι καλές εφημερίδες αναφέρονταν φυσικά στον πολυμετοχικό και την πίστη της ομάδας για δυναμική επιστροφή στη διεκδίκηση του πρωταθλήματος. Χάθηκε να ακολουθήσουν το παράδειγμά τους και οι υπόλοιπες και να κλίνουν όλες το ρήμα «πιστεύω» μπας και αναθαρρήσουν οι οπαδοί της ομάδας;

Η «SportDay», για παράδειγμα, θα μπορούσε να είχε μια φωτογραφία του Τεν Κάτε και από κάτω τον τίτλο: «Το πιστεύω». Το «Derby» έναν οπαδό του πολυμετοχικού να κάνει ανακουφισμένος τον σταυρό του και η εφημερίδα να διαπιστώνει: «Το πιστεύεις». Η «Πράσινη» τη συλλεκτική φωτογραφία με τους πέντε πολυμετοχίτες να αναφωνούν: «Το πιστεύουμε» και η «Γάτα» τέλος όλους τους παίκτες της ομάδας να κάνουν «ζντο» και να καταλήγει στο συμπέρασμα: «Το πιστεύετε». Πες πες και γράψε γράψε, είναι βέβαιο ότι στο τέλος θα πειστούν και οι φίλαθλοι της ομάδας και θα αρχίσουν να πιστεύουν στη μεγάλη ανατροπή. Τι ρομαντικό...

Στον Σωκρατικό από την άλλη παρ' ότι η ομάδα προηγείται στη βαθμολογία, διακρίνω τα πρώτα σημάδια μιας μουρμούρας που κάθε χρόνο τέτοιες μέρες ξεκινά εκ των έσω για να μη χαλάει η παράδοση. Αν υποπτεύεσαι ότι πρόκειται για προσπάθεια δημιουργίας τεχνητής κρίσης προκειμένου να είναι όλοι σε εγρήγορση και να μη θεωρήσει κανείς ότι το πρωτάθλημα τελείωσε ακόμα, θα σου απαντήσω ότι στον Σωκρατικό δεν παίζουν με αυτά...

Αποκλείεται να το ρισκάρουν, διότι ελλοχεύει ο κίνδυνος να μπουν τόσο πολύ στο πετσί του ρόλου, να πιστέψουν και οι ίδιοι ότι η ομάδα βρίσκεται σε κρίση και να διαλύσουν μόνοι τους τα πάντα. Δόξα τη γκρίνια, στο λιμάνι βοήθεια σε κάτι τέτοια δεν χρειάζονται. Τα καταφέρνουν και μόνοι τους μια χαρά...

Πάντως ακόμα τα συμπτώματα δεν είναι ανησυχητικά. Οταν διαβάσεις ότι ο πρόεδρος δεν κρατιέται και θέλει σαν τρελός να ανανεώσει το συμβόλαιο του Βαλβέρδε, γιατί τον πιστεύει και τον στηρίζει όσο κανέναν άλλο, τότε ναι, να αρχίσουν να σε ζώνουν τα φίδια. Θα έχεις κάθε λόγο. Προς το παρόν η μουρμούρα περιορίζεται σε φιλοσοφικές αναζητήσεις όπως αυτές που έχει ο αγαπημένος μου Κώστας Νικολακόπουλος στο «Φως»:

«Πότε θα σταματήσει αυτή η πλάκα με την ομάδα να έχει και στα έξι τελευταία παιχνίδια της μακριά από την Αθήνα από τρεις-τέσσερις (μίνιμουμ) έως έξι επτά απόντες; Δηλαδή έχουμε επιστροφή στο “φαινόμενο Ζε Ελίας”, που έπαιζε αποκλειστικά εντός έδρας; Κι όταν είχε ματς στην επαρχία, είχε ενοχλήσεις στον δικέφαλο ή στον προσαγωγό ή στη μέση ή στον πισινό; Διότι κάποιες περιπτώσεις συγγνώμη, αλλά μυρίζουν».

Mon Dieu, άλλο κακό πέραν αυτού να μη βρει την ομάδα ούτε τους παίκτες. Αν ο Κώστας μου –στη μύτη του οποίου έχω απόλυτη εμπιστοσύνη– μυρίζεται νέο «φαινόμενο Ζε Ελίας», εγώ στη θέση του Βαλβέρδε θα πανηγύριζα. Ποιοι μυϊκοί τραυματισμοί και πράσσειν άλογα; Οπως βλέπεις και στο σκίτσο, σε καμιά πιτσαρία θα τη βγάζουν ο Γκαλέτι και οι υπόλοιποι ασθενείς του Σωκρατικού, ενθυμούμενοι τις παλιές καλές μέρες όπου ο γλυκός Ζε Ελίας μεγαλουργούσε ως το πιο γερό πιρούνι που πέρασε από Πειραιά μεριά. Στη χειρότερη λοιπόν να έχουν προσβληθεί από καμιά γαστρεντερίτιδα από το πολύ φαΐ. Δυο-τρεις εφόδους αν κάνει ο Ισπανός στις πιο γνωστές πιτσαρίες της περιοχής και τους πιάσει στα πράσα, το πρόβλημα θα λυθεί πάραυτα. Θα δεις μετά πώς θα γιάνουν σε χρόνο dt οι τραυματίες...

Στη συνέχεια ο Κώστας όσο και αν προσπαθεί, δεν κρατιέται και κάνει μια αναφορά και στον Γούκο, βοηθό διαιτητή στο παιχνίδι της Λάρισας με τον Σωκρατικό: «Βέβαια ο Γούκος ξεπερνάει τα όρια. Κι αν ξαναδεχτεί ορισμό του, ειδικά σε παιχνίδι εκτός έδρας, συγγνώμη, αλλά θα είναι υπόλογος! Ο Ολυμπιακός... ο Σάββας τον έπιασε στο τέλος του αγώνα και είπε: «Ηταν η τελευταία φορά που μας την κάνεις» και ο Γούκος του απαντούσε άλλα αντ' άλλων: «Εγώ ξέρω ότι με τον Γούκο ο Ολυμπιακός έφερε ισοπαλίες στο Παγκρήτιο και στο Αλκαζάρ κι έχασε στο Χαριλάου».

Δεν μου προξενεί καμιά εντύπωση, dear, που ο Γούκος το 'παιζε Κινέζος στον Σάββα. Αν πιστέψω τον «Νικολακό», ύστερα από τέτοιο «σφάξιμο» που έκανε στην ομάδα τι να του 'λεγε δηλαδή και με τι μούτρα; Δεν χρειάστηκε πολύ για να φανταστώ τον διάλογο των δύο αντρών. Πάρε και συ μια ιδέα, λατρεμένε:

Σ.: «Γούκε, Γούκε είσαι εδώ;».

Γ.: «Εδώ είμαι, ωρέ Σάββα. Πες μου, όμως, ποια μοίρα κακή σε φέρνει στο κονάκι μου;».

Σ.: «Ακου με και λέξη άλλη μην πεις. Τι σχέση έχουν τα παιχνίδια σε Παγκρήτιο, Αλκαζάρ και Χαριλάου; Να σου πω εγώ: και στα τρία έφερες εις πέρας την αποστολή με το κωδικό όνομα: "Τρεις και ο Γούκος". Ο Κώστας όμως κατάλαβε τη δόλια δράση σου».

Γ.: «Σεβάσμιε Σάββα, μάθε πως ένας Γούκος δεν φέρνει την άνοιξη. Και να μη σ' έσφαζα εγώ, θα φρόντιζε γι' αυτό ο Κάκος. Δεν τον είδες που σε πέρασε πριονοκορδέλα στον αγώνα;».

Σ.: «Γούκε, είναι η τελευταία φορά που μας την κάνεις».

Γ.: «Μην αυταπατάσαι, γέροντα. Και πες του Νικολακόπουλου ότι παντού υπάρχει ένας Γούκος. Μπου χα χα χα χα».

Δραπετεύω από τον Σωκρατικό και πετάγομαι μέχρι την ΑΕΚ, για να ανέβω λίγο ψυχολογικά. Από την ώρα που επέστρεψε ο Ντούσαν στον πάγκο, όλα στην ομάδα κυλούν ρολόι και όλοι είναι ευτυχισμένοι. Μελώνω. Διάβασε τι γράφει ο Χάρης Κοπιτσής στην «Ωρα των Σπορ» για το παιχνίδι της ΑΕΚ με τον Αρη και θα δεις αν υπερβάλλω:

«Ετσι θέλω την ΑΕΚ, έτσι πρέπει να παίζει η ΑΕΚ, να μην τα παρατάει, να μάχεται και στα 90' ενός αγώνα, να δημιουργεί ευκαιρίες, να μην κατεβάζει τα χέρια. Να είναι η ΑΕΚ που πρέπει σε κάθε της παρουσία, να αρέσει και να δείχνει πόσο μεγάλη είναι... Η ΑΕΚ έδειξε το ανάστημά της, το ύψος της και το μεγάλο όνομά της. Η ΑΕΚ μάχεται κι αυτό μου αρέσει! Ετσι πρέπει να είναι η ΑΕΚ».

Χάρη, αγόρι μου, χωρίς να έχω καμιά διάθεση να μετριάσω τη χαρά σου, και χωρίς να θέλω να καταστρέψω το όνειρό σου, να σε πληροφορήσω απλώς ότι η ΑΕΚ δεν νίκησε στο «Κλεάνθης Βικελίδης» και έχει και δώδεκα βαθμούς διαφορά από την κορυφή. Καταλαβαίνω ότι οι συγκεκριμένοι λόγοι μπορεί να μην είναι ικανοί να ξενερώσουν έναν ΑΕΚτσή, αλλά και από την άλλη, αυτός ο ενθουσιασμός σου με προβληματίζει ελαφρώς. Γι' αυτό συμπάθα με που θα σε ρωτήσω, αλλά δεν κρατιέμαι: μπας και έβλεπες, χρυσέ μου, την ΑΕΚ Λάρνακας και την πέρασες για την ΑΕΚ του Ντούσαν; Εχει γούστο...

Αντζελίνα Τζ(ι)ολη

Πρόκειται ασφαλώς για το κορυφαίο αμυντικό χαφ του πλανήτη. Στα ρεπό της ασχολείται και με την υποκριτική. Οταν ο Γκόντζος διέκρινε το αυθεντικό ταλέντο της, ο Μπραντ Πιτ αγνοούσε και την ύπαρξή της? ακόμα και γι' αυτό φυσικά αξίζουν στον Κώστα πολλά συγχαρητήρια. Πολύπλευρο, πολυμετοχικό ταλέντο...