Οι πύλες του ανεκδιήγητου-part 1

Γιορτές έρχονται, Δευτέρα είναι, οπότε μέχρι να ασχοληθούμε με τον αγώνα του Ολυμπιακού την Πέμπτη και με το πρωτάθλημα το Σαββατοκύριακο έχουμε χρόνο μπροστά μας. Μπορούμε όμως να ασχοληθούμε με την έρευνα, σε πεδία που δεν είχαν εξερευνηθεί μέχρι σήμερα.

Προειδοποίηση. Αν περιμένετε να διαβάσετε αθλητικό κείμενο, δεν βρίσκετε στο σωστό σημείο. Κλικάρετε στο κουμπι back του explorer που θα σας οδηγήσει και πάλι στην κεντρική σελίδα του www.sport-fm.gr. Εγω σας προειδοποίησα...

Οι παρακάτω απόψεις παρουσιάζουν ένα ενδιαφέρον…

«Πολύ συζήτηση γίνεται τελευταία για το αν μπορεί να θεωρηθεί λογικό το ταξίδι μέσα σε ένα φέρετρο. Μιλάμε για ζωντανό άνθρωπο που επέλεξε αντί να ταξιδέψει συμβατικά στη θέση του συνοδηγού ή στο πίσω κάθισμα, να ξαπλώνει αναπαυτικά μέσα στο φέρετρο και να απολαμβάνει το ταξίδι του ρουφώντας με καλαμάκι τον χυμό του.

Η πιο εμπεριστατωμένη άποψη προέρχεται από τον καθηγητή ανθρωπολογίας Παντελή Πετρόπουλο με διδακτορικό από το πανεπιστήμιο του Ίπσουιτς. Η μεγάλη του εμπειρία σε θέματα που αφορούν την προσαρμογή του ανθρώπου σε συνθήκες που ο κοινός νους δεν έχει συνηθίσει (όπως για παράδειγμα την αλλαγή του νιπτήρα σε ένα μπάνιο χωρίς να χαλάσεις το πλακάκι) τον καθιστά πλέον αρμόδιο. Ο κύριος Πετρόπουλος σε έρευνα που έχει κάνει για το θέμα αναφέρει « Η τοποθέτηση του φέρετρου σε αμάξι που κατευθύνεται με ταχύτητα μεγαλύτερη των 100 χλμ μπορεί να αποδειχθεί καταστροφική για την εσωτερική επένδυση του. Στην περίπτωση όμως που κάποιος αποφασίσει να μπει στο φέρετρο αποσπά τους κραδασμούς με ευεργετικά αποτελέσματα για το ύφασμα».

Ο καθηγητής Πετρόπουλος ασχολείται όμως περισσότερο με την επένδυση της κατασκευής και όχι με τις συνθήκες που θα βρει μπροστά του ο αποφασισμένος επιβαίνων της κάσας. Όποτε η διατριβή του πάνω στο θέμα δεν μπορεί να χρησιμεύσει στην περίπτωση μας.

Κάνουμε μια δεύτερη προσπάθεια να φτάσουμε σε ένα συμπέρασμα και ζητάμε την βοήθεια του ειδικού σε θέματα αυτόματης ανάφλεξης καθηγητή, Αναστάσιου Δημητριάδη που έγινε ευρέως γνωστός για τις απόψεις του πάνω στο ζέσταμα της τυρόπιτας σε συμβατικό φούρνο και όχι σε φούρνο μικροκυμάτων. Ακολουθούν κάποια αποσπάσματα από την ομιλία του σε φοιτητές της οδοντιατρικής, με θέμα το αλεύρωμα η μη του μπακαλιάρου σε περιπτώσεις νηστείας. «Έχω την άποψη ότι φτάσαμε σε ένα σημείο, όπου δεν θα μπορούμε να χρησιμοποιούμε πλέον οδοντόκρεμα σε περίπτωση που κάψουμε το δάχτυλο μας» λέει ο Αναστάσιος Δημητριάδης και δίνει νέα διάσταση στο θέμα «φέρετρο και ποιότητα ζωής».

Ολοκληρώνουμε την πρόχειρη προσέγγιση μας με την άποψη ενός απλού ανθρώπου, που η μόνη του ευχαρίστηση είναι ένα ζεστό τσάι μετά από κάθε δελτίο ειδήσεων. Σε μια έκρηξη έμπνευσης ο Δημήτρης Ιωάννου λέει σε ένα φίλο του, που του έχουν τελειώσει τα σπίρτα. «Αν αλείψω το χέρι μου με μέλι και πάω σε ένα περίπτερο υπάρχει περίπτωση να κολλήσω κάτι?»

Η συγκεκριμένη άποψη αποδεικνύει για μια ακόμη φορά ότι οι μεγαλύτερες αλήθειες της ζωής έρχονται από τους απλούς και καθημερινούς ανθρώπους.

Η έρευνα θα συνεχιστεί μέχρι να βρεθεί αποτέλεσμα. Μέχρι τότε ας φέρουμε στο νου μας αυτό που έλεγε ο Απόστολος. «Μην αγχώνεσαι αν δεις στο δρόμο κάποιον με κίτρινο παντελόνι, το ποιο πιθανό είναι ότι η γιαγιά του τον ταΐζε χαλασμένες φράουλες»

Προσευχές, μετάνοιες, λιτανείες και εξομολογήσεις στο: Deepthoughts2008@hotmail.com
Ανοίξαμε και σας περιμένουμε.