Aν κάποιος παρακολουθούσε το παιχνίδι από το σημείο που, στο 60' και κάτι, ο Μπακαγιόκο σημείωνε το γκολ του ΠΑΟΚ, θα διαπίστωνε ότι ο Σάντος δεν είχε προετοιμάσει κατάλληλα την ομάδα του για να αντιμετωπίσει την Ξάνθη. Δεν είναι έτσι... Θα αδικούσαμε τον ΠΑΟΚ που πιστώθηκε έναν σημαντικό χρονικό διάστημα στο πρώτο μέρος, με καλό ποδόσφαιρο. Οχι για να... τρελάνει κόσμο, αλλά υπήρχαν πολλές στιγμές που φάνηκε αρκετά καλύτερος και θα μπορούσε να είχε σημειώσει ακόμη και δύο γκολ.
Η Ξάνθη δέχθηκε το γκολ και ξύπνησε. Κι αν δεν απείλησε αρκετά τον Χαλκιά, τουλάχιστο προσπάθησε να βρει την περιοχή του αντιπάλου και να διορθώσει την εικόνα του πρώτου μέρους καθώς και το ξεκίνημα του δευτέρου.
Είχαμε συνηθίσει τελευταία να βλέπουμε τον ΠΑΟΚ να αναζητεί ταυτότητα. Την είχε χάσει γιατί είναι ομάδα που οι απουσίες των βασικών δημιουργούν σημαντικά κενά. Ειδικότερα η απουσία του Μουσλίμοβιτς δημιούργησε μια τεράστια τρύπα και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να χαθούν πολύτιμοι βαθμοί. Λίγο ο Μπακαγιόκο, λίγο ο Αναστασάκος και ακόμη λίγο ο Αθανασιάδης, βοήθησαν για να γλιτώσει η ομάδα τους τα χειρότερα. Τα γκολ που σημείωσαν ήταν ευεργετικά σε μια περίοδο που ο Σάντος ανακάτεψε πολλές φορές την τράπουλα για να διατηρήσει την ποιότητα στην ενδεκάδα του και ταυτόχρονα να παραμείνει στη δεύτερη θέση.
Οταν με το καλό θα επιστρέψουν όλοι και θα έρθει μια στιγμή που ο Σάντος θα τους έχει όλους στη διάθεσή του, δεν αποκλείεται να μιλάμε για το τέλος μιας πολύ δύσκολης περιόδου, από την οποία η ομάδα αποκόμισε αρκετά οφέλη.
Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι το αποτέλεσμα είναι αυτό που μετρά. Τις γκρίνιες για την απόδοση -που χθες κυμάνθηκε σε ικανοποιητικά επίπεδα- θα τις θεωρήσουμε δικαιολογημένες, γιατί υπάρχουν πολλοί εραστές του θεάματος. Και τέλος, δεν θα πρέπει να παραβλέπουμε ότι η διαφορά με τον πρώτο μειώθηκε στους τέσσερις βαθμούς. Σε ποιον θα το λέγαμε πριν αρχίσει το φετινό πρωτάθλημα, ότι ο ΠΑΟΚ, εκείνος που πέρυσι ήταν... κάτι σαν ομάδα, βρίσκεται σε απόσταση βολής από τον πρωτοπόρο Ολυμπιακό.