Ο κόουτς Ντιέγκο άρχισε με το δεξί

Ξεκίνησε τη νέα περιπέτεια στο γήπεδο που σκόραρε για πρώτη φορά με τη φανέλα της εθνικής. Με τη μία κόρη στο νοσοκομείο, αδειούχο τον βασικό σέντερ φορ- γαμπρό του, χωρίς το αστέρι της ομάδας που το εκτιμά τόσο ώστε δεν έχει να του μάθει πολλά... Απάντησε στους Σκωτσέζους δημοσιογράφους με τη συνηθισμένη αλαζονική άνεσή του, ρώτησε ποιος είναι ο Μπούτσερ που τον έπιασε στο στόμα του, ανακοίνωσε ότι στόχος του είναι το Παγκόσμιο Κύπελλο. Ο Ντιέγκο είναι εδώ. Για πόσο δεν έχει σημασία.

Aνέλαβε την εθνική τη μέρα των γενεθλίων του. Ο μεγαλύτερος σκηνοθέτης είναι η μοίρα –αυτή είναι που τις πιο πολλές φορές κάνει το συνηθισμένο να φαίνεται εξαιρετικό. Για το ότι η μοίρα υπήρξε με τον Ντιέγκο Μαραντόνα καλόβολη –σκηνοθετώντας του το ίδιο μαεστρικά θριάμβους και τραγωδίες– δεν αμφιβάλλει κανείς. Ομως, πιο πολύ κι από τα εξαιρετικά και τα μεγάλα, αυτό που στην ιστορία του συναρπάζει είναι οι λεπτομέρειες: εκεί καταλαβαίνεις τη μαστοριά της αφήγησης.

Θρίλερ

Η καριέρα του Ντιέγκο στον πάγκο της εθνικής Αργεντινής ξεκίνησε εκεί που ξεκίνησε και η καριέρα του ως παίκτης της «σελέστε»: στο «Χάμπτον Παρκ» με αντίπαλο τη Σκωτία. Τριάντα ακριβώς χρόνια πριν το σενάριο ήταν το ίδιο: ένα ασήμαντο φιλικό ματς μεταξύ της Σκωτίας και της Αργεντινής απέκτησε διαστάσεις γεγονότος που κατεγράφη στην παγκόσμια ιστορία του ποδοσφαίρου. Τότε οι Αργεντινοί, με τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή στις αποσκευές τους, ολοκλήρωναν στη Γλασκώβη μια ευρωπαϊκή περιοδεία τους: στο ματς εκείνο ο ούτε καν εικοσάχρονος Ντιέγκο πέτυχε το πρώτο γκολ του με τη φανέλα της Αργεντινής, ανοίγοντας έναν απίστευτο κύκλο προσωπικών θριάμβων, ο οποίος έληξε εντελώς άδοξα πιθανότατα διότι το φινάλε δεν μπορούσε να είναι αντάξιο των μεγάλων στιγμών της περιπέτειας: η κορύφωση είχε έρθει οργασμικά πολλές φορές προηγουμένως. Αυτή τη φορά, την Τετάρτη το βράδυ, ο Ντιέγκο, πρωταγωνιστής σε ένα flash forward ποδοσφαιρικής μαγείας, άνοιξε στο ίδιο γήπεδο τον κύκλο του ως ομοσπονδιακός προπονητής. Στην πρώτη βερσιόν η επιτυχία ήταν τόσο βέβαιη, ώστε το γκολ της νίκης των Αργεντινών ήταν απλώς το πρώτο γράμμα στο αλφαβητάρι των συγκινήσεων. Τώρα η επιτυχία είναι δύσκολη: το έργο είναι θρίλερ, διότι ο πρωταγωνιστής μόλις σηκώθηκε από το καναβάτσο και παιδεύεται να σταθεί στα πόδια του.

Βολέ

Πριν από τριάντα χρόνια όλα ξεκίνησαν με ένα αριστερό βολέ του Ντιέγκο. Τώρα τη νίκη την έδωσε ένα σουτ με το δεξί του Μάξι Ροντρίγκες έπειτα από ένα συνδυασμό με τον Τέβες. Οφείλω να γράψω ότι η περιπέτειά του στον πάγκο της Αργεντινής άρχισε με το δεξί, ακόμα κι αν γνωρίζω ότι, από τη στιγμή που μιλάμε για τον πιο χαρισματικό αριστεροπόδαρο του κόσμου, αυτό είναι αιρετικά ασυγχώρητο.

Λιονέλ

Ο Μέσι έλειπε κι ο γαμπρός, ο Αγκουέρο, ήταν στη Μαδρίτη στο πλάι της Τζανίνα, κόρης του Ντιέγκο και γυναίκας του. Στο τέλος του ματς η Κλάουντια, που για τον Ντιέγκο είναι πάντα η Πηνελόπη στην οποία επιστρέφει έπειτα από πολλές περιπέτειες, τον ενημέρωσε ότι η μικρή είναι καλά και ότι απλώς μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο επειδή ένιωσε κάποιες ενοχλήσεις και οι γιατροί τρόμαξαν: η κοπέλα είναι έγκυος στο πρώτο παιδί. Ο εγγονός του Μαραντόνα θα λέγεται Λιονέλ Ντιέγκο Αγκουέρο και με τρία ονόματα που θυμίζουν τρεις πριμαντόνες του ποδοσφαίρου της Αργεντινής είναι σχεδόν ταγμένος στη μοίρα να γίνει κι αυτός ποδοσφαιριστής. Η αγωνία του παππού Ντιέγκο για την τύχη της κόρης και του εμβρύου ήταν πιο μεγάλη από αυτή που είχε για το ματς.

Κάτω

Ηθελα από περιέργεια να δω πώς θα παίξει. Εξαιτίας των επιρροών του από τους Ιταλούς περίμενα ατομικά μαρκαρίσματα, αποστολές, πολλές αντεπιθέσεις. Δεν υπήρξε τίποτε από αυτά: ζώνη στην άμυνα και πρέσινγκ. Απόντων των Μέσι, Αγκουέρο και του πάντα χρήσιμου Ρικέλμε, ο Ντιέγκο παρέταξε στη Σκωτία τη «σελέστε» με ένα βρετανικό 4-4-2 –ίσως επειδή ήθελε να νικήσει τους γηπεδούχους με έναν τρόπο που θα γινόταν κατανοητός κυρίως σε αυτούς. Τερματοφύλακας ήταν ο Καρίζο, επειδή τον θυμάται να κάνει μεγάλα πράγματα στη Ρίβερ: στη Λάτσιο δεν τα πάει ακόμα τόσο καλά. Στην άμυνα ο νέος ήταν ο αριστεροπόδαρος Εμιλιάνο Πάπα και μπροστά του ακριβώς έπαιζε ένας άλλος χωρίς πολλά προηγούμενα λεπτά συμμετοχής, ο Γιόνας Γκουτιοέρες, που οι οπαδοί της Νιούκαστλ αποκαλούν «Σπάιντερμαν». Απόντος του Ρικέλμε, ο Ντιέγκο έκρινε ότι δεν χρειάζεται «δεκάρι» και εμπιστεύθηκε τον Γκάργκο και τον Μασκεράνο, ο οποίος έγινε και ο νέος του αρχηγός. Στην επίθεση ο Τέβες κι ο Λαβέτζι δεν έχουν την ποιότητα και την ταχύτητα του Μέσι, αλλά η παρουσία τους υποχρεώνει την ομάδα να κάνει αυτό που ο κόουτς ζήτησε: να παίζει με την μπάλα κάτω.

Δύσκολο

Εγινε προπονητής ο Μαραντόνα; Μου φαίνεται δύσκολο να το πω κι ακόμα πιο δύσκολο να το πιστέψω. Στις προηγούμενες δύο προσπάθειες να προπονήσει ομάδα η σταδιοδρομία του τελείωσε γρήγορα και άδοξα, αλλά ήμασταν δέκα χρόνια πριν και η κόκα τον ενδιέφερε περισσότερο από την μπάλα. Από τη Ράσινγκ, τη δεύτερη ομάδα του, δεν παραιτήθηκε ποτέ. Κάποια στιγμή, έπειτα από επτά αγωνιστικές, με μια νίκη κόντρα στην Μπόκα του (!), τρεις ισοπαλίες και τρεις ήττες, δήλωσε πληγωμένος και απογοητευμένος και ανακοίνωσε ότι κανείς από τους ποδοσφαιριστές του δεν τολμά να τον κοιτάξει στα μάτια και γι' αυτό θα σταματήσει να πηγαίνει στις προπονήσεις ο ίδιος. Να είναι τέτοιο το τέλος του και με την εθνική; Δεν ξέρω.

Μοίρα

Η μόνη λογική της επιλογής του έχει να κάνει με το γεγονός ότι οι μικροί σε ηλικία αστέρες της «σελέστε» δεν αντέχουν το βάρος της αποστολής: ο Μαραντόνα είναι μια ιδανική περίπτωση κόουτς-προστάτη, μια και αν θα υπάρχει αυτός, όλος ο κόσμος θα ασχολείται μαζί του. Η μοίρα το κάνει πάντα: δεν τον αφήνει ήσυχο λεπτό...

Ποιο βελούδινο;

Δεν θα είναι... βελούδινο το «διαζύγιο» της ΑΕΚ με τον Δώνη: χθες αυτός και οι συνεργάτες του έστειλαν στην ΠΑΕ εξώδικα. Σύμφωνα με όσα μαθαίνω, στην τελευταία συζήτηση μεταξύ του Δώνη και των αντιπροέδρων η λέξη «παραιτούμαι» δεν ακούστηκε. Ο Δώνης τόνισε ότι το καλοκαίρι ζήτησε δύο παίκτες (τον Βενετίδη και τον Κλέιτον) και δεν του πήραν κανέναν και ζήτησε τον Δεκέμβρη να 'ρθουν στην ΑΕΚ τέσσερις ενδεκαδάτοι ποδοσφαιριστές, τρεις ακόμα για τον πάγκο και να αποχωρήσουν 7-8 από τους υπάρχοντες! Οι μέτοχοι τρόμαξαν από την απαίτηση και του είπαν ότι η συνεργασία ολοκληρώθηκε. Ο Δώνης αξιώνει αποζημίωση και για τους συνεργάτες του. Και τα 'χει πάρει διαβάζοντας ότι ο Μανωλάς και ο Νικολάου συζητούσαν με τον Ντούσαν μία εβδομάδα πριν…