Η αισθητική της κερκίδας

Το γιατί είναι κάποιος με μια ομάδα είναι τόσο συμπτωματικό που δεν αξίζει καν να αναλυθεί. Για παράδειγμα οι τρεις αδελφοί Κανελλόπουλοι, ο Τάκης, ο Νέλος και ο Παύλος, είναι αντίστοιχα ΑΕΚ, Παναθηναϊκός και ΠΑΟΚ. Σήμαινε ότι ο κάθε ένας είχε διαφορετική ιδεολογία στα οκτώ και αποφάσισε ποια ομάδα θα στηρίξει; Προφανώς όχι. Εγινε ο πρώτος κάτι, έγινε ο άλλος κάτι άλλο, για να του τη βγαίνει, έγινε και ο τρίτος οπαδός μιας άλλης ομάδας επειδή ένας φίλος του την υποστήριζε και τρία αδέλφια βρέθηκαν να είναι οπαδοί διαφορετικών ομάδων. Ενώ όμως αυτοί στα οκτώ ή στα δέκα ήταν αδύνατο να διαλέξουν ιδεολογία, η ομάδα ξέβαψε επάνω τους. Για παράδειγμα ο Παύλος, ο ΠΑΟΚτσής, έχει ακόμα και το physique οπαδού του ΠΑΟΚ. Λίγο ατημέλητος, με τα πέντε – δέκα παραπάνω κιλά που χαρίζει η καλή μπουγάτσα. Οπως και ο Τάκης έχει εκείνο το ασκητικό το ΑΕΚτσήδικο, που μοιάζει κάτι ανάμεσα σε Γκρέκο και Χατζηχρήστο. Οπως λοιπόν οι αδελφοί Κανελλόπουλοι έτσι και κάθε άλλος οπαδός επηρεάζεται από την αισθητική της κερκίδας της ομάδας του, νομίζοντας ότι έτσι ήταν πάντα και για αυτό διάλεξε να τη στηρίζει. Τώρα το ερώτημα είναι πότε ο οπαδός ξενερώνει με την ομάδα. Πότε από οπαδός της κερκίδας γίνεται της εφημερίδας, για να φτάσει μια στιγμή να μην ενδιαφέρεται ούτε για τα αποτελέσματα.

Δεν πιστεύω ποτέ τα «… και ύστερα από αυτό τους σιχάθηκα και δεν ξαναπάτησα στο γήπεδο». Ο οπαδός, όπως ο καλός κομμουνιστής, έχει την ικανότητα να τεντώνει τη λογική του και να αμβλύνει το μνημονικό του στο όνομα της αγάπης του. Οι Ολυμπιακοί αποκαλούν τον Παναθηναϊκό ομάδα της χούντας και του κατεστημένου ενώ την ομάδα τους ομάδα του λαού. Hardly. Εκτός αν αποφασίσουμε ότι ο Γουλανδρής ήταν λιμενεργάτης και το 1973 που είχε φτιάξει τη μεγάλη ομάδα του Ολυμπιακού ο Ιωαννίδης ήταν φυλακή. Πες το όμως και ο οπαδός του Ολυμπιακού θα γίνει Μπαρμπής. Θα αρχίσει να λέει: «Δεν είναι το ίδιο. Γιατί...» και ακολουθεί ό,τι επιχείρημα μπορεί να βρει φτάνει να πείθει. Οχι τον άλλο, αλλά τον εαυτό του. Το ίδιο ισχύει και με τους ΑΕΚτσήδες, που για να δικαιολογήσουν τον αριστερό και προσφυγικό χαρακτήρα της ομάδας τους μπορούν να βγάλουν τον Μπάρλο Κωνσταντινουπολίτη κομμουνιστή.

Ο οπαδός ξενερώνει με την ομάδα του όταν χάσει τη συνήθεια. Οταν η οικογένεια και τα χρόνια από οπαδό της κερκίδας τον κάνουν οπαδό του καναπέ του σπιτιού του, έχοντας μόνο τη γυναίκα του για να κουβεντιάσει τα ματς που βλέπει. Μετά βρίσκει και ένα ηθικολογικό «τα κωλόπαιδα με διώξανε από τα γήπεδα» και βολεύεται με τη σκέψη ότι δεν βαρέθηκε, αλλά σιχάθηκε.

Ολα τα ανωτέρω τώρα που είναι στη μόδα το «εμείς οι ΑΕΚτσήδες είμαστε…». Στο ποδόσφαιρο είσαι ό,τι νομίζεις. Ολοι είναι οπαδοί των πιο ιστορικών ομάδων, όλοι σκίζονται για την αξιοπρέπεια και όλοι όταν βουτήξει ο δικός τους πετάγονται να ζητήσουν το πεναλτάκι. Ολοι ίδιοι είναι.


«Oποτε ο Big Brother ανέφερε στην tv το όνομα του Εμάνιουελ Γκόλντσταϊν, ο κόσμος γιουχάιζε υστερικά. Ολοι ήξεραν ότι ο Εμάνιουελ Γκόλντσταϊν είναι ο ηγέτης του Brotherhood, αλλά κανένας δεν τον είχε δει ποτέ». Από το «1984» του Οργουελ. Οπου αν αντί για τον Big Brother έχετε – Θεέ μου, συγχώρα με– τον Δημήτρη Χατζηχρήστο και στον ρόλο του Εμάνιουελ Γκόλντσταϊν τον Ντούσαν Μπάγεβιτς έχετε το πιο κοντινό παράδειγμα του τι συμβαίνει στην ΑΕΚ. Μια γενιά ΑΕΚτσήδων μεγάλωσε ακούγοντας τον Big Brother να μιλάει για τον διαβολικό Γκόλντσταϊν. Μια γενιά ΑΕΚτσήδων μεγάλωσε έχοντας ως κοινή σύνδεση το μίσος κατά του Μπάγεβιτς. Γνωρίζοντας ότι ακόμα και να συζητήσεις τις πράξεις του προδότη σε έκανε το ίδιο προδότη με αυτόν. Μεγάλωσε μαθαίνοντας την πατημένη υπόσχεση στη γιαγιά ότι δεν θα φύγει από την ΑΕΚ. Με τις κατηγορίες του Τροχανά ότι πρόδωσε την ομάδα αρνούμενος να βάλει τον Τσιάρτα στο ματς με τον ΟΦΗ, όπως του είχε ζητήσει στο ημίχρονο ο Τροχανάς. Με τη βεβαιότητα ότι επίτηδες κοουτσάρισε λανθασμένα την ομάδα για να πάρει το πρωτάθλημα ο Παναθηναϊκός στο αξέχαστο 1-0 με το σουτ του Μπορέλι. Σε δεύτερη σκέψη, μπροστά σε αυτά για τα οποία έχουν κατηγορήσει οι ΑΕΚτσήδες τον Μπάγεβιτς, οι κάτοικοι της Ωκεανίας στο «1984» μάλλον τον συμπαθούσαν τον Γκόλντσταϊν. Και στα καλά του καθουμένου, επειδή η ΑΕΚ είναι σε απελπιστική θέση, μια γενιά ΑΕΚτσήδων καλείται να αλλάξει το conditioning 12 χρόνων επειδή μια μέρα ο Big Brother είπε ότι ο Γκόλντσταϊν μπορεί να μην είναι τόσο κακός όσο τόσα χρόνια έλεγε. Συγγνώμη, αλλά αν όσοι ακούγανε τον Χατζηχρήστο τώρα αλλάξουν γνώμη, δεν γίνεται παρά να αισθανθούν κομμάτι πρόβατα.

«Δέχομαι να μιλάει υπέρ του Μπάγεβιτς όποιος τον χειροκρότησε την πρώτη φορά που ήρθε στη Νέα Φιλαδέλφεια». Το άκουσα από έναν ΑΕΚτσή που μιλούσε στο ραδιόφωνο και συμφωνώ. Για να αλλάξεις γνώμη, κάτι πρέπει να έχει συμβεί ενδιάμεσα ή να δεχθείς ότι αυτά που έλεγες τότε ήταν λάθος. Δεν μπορείς να λες ότι πριν από 12 χρόνια ο Μπάγεβιτς ήταν προδότης, αλλά επειδή σήμερα η ομάδα δεν τραβάει έπαψε να είναι. Δηλαδή ας πούμε ότι ο Θρασύβουλος δεν ισοφάριζε, ο διαιτητής έδινε πέναλτι στο πέσιμο του Εντίνιο στο ματς με τον Πανσερραϊκό και ο Πελετιέρι δεν έχανε την μπάλα στο ματς με τον Ολυμπιακό. Ας πούμε ότι η ΑΕΚ είχε +5 βαθμούς και έβλεπε την κορυφή στους τρεις πόντους. Σε μια τέτοια περίπτωση θα υπήρχε έστω και ένας ΑΕΚτσής που θα είχε αλλάξει γνώμη για τον Μπάγεβιτς; Και αν είναι, έτσι η γνώμη μας για το ήθος των άλλων εξαρτάται από το τι μας συμφέρει;

Ολα τα παραπάνω για όσους δεν δέχονται να αλλάξουν γνώμη για τον Μπάγεβιτς επειδή απέτυχε ο Δώνης ή επειδή το διέταξε ο Χατζηχρήστος. Ανεξάρτητα από το πόσο καλός προπονητής είναι (για μένα ο καλύτερος) και το πόσο δίκιο είχε να φύγει από την ΑΕΚ και να πάει στον Ολυμπιακό (για μένα πολύ). Οπως και δεν εξετάζω τα διπλά standard ήθους στους ΑΕΚτσήδες, που παθαίνουν το επάρατο πορνιόκο όταν θυμούνται ότι ο Μπάγεβιτς είχε συμφωνήσει τον Μάρτιο του 1996 με τον Σωκράτη Κόκκαλη, αλλά βρίσκουν φυσικό ότι ο Ντέμης Νικολαΐδης είπε ότι είχε βρει τον προπονητή που ήθελε από τον Νοέμβριο, που φυσικά ήταν ο Γιώργος Δώνης, προπονητής της ομάδας της Λάρισας. Οπως δεν με εντυπωσιάζει ότι κανένας δεν στάθηκε στο γεγονός ότι οι διαπραγματεύσεις του Νίκου και του Τάκη με τον Ντούσαν Μπάγεβιτς είχαν αρχίσει πριν από μία εβδομάδα. Πριν δηλαδή παίξει η ΑΕΚ με τον Πανσερραϊκό και παραιτηθεί ο Δώνης, όταν η δήλωση στήριξης του έρμου του Γιώργου βρισκόταν ακόμα σε ισχύ. Δηλαδή αν δινόταν το πέναλτι στον Εντίνιο, ο Μπλάνκο είχε σκοράρει και ο Δώνης δεν παραιτείτο, τι θα γινόταν; Η συνεργασία θα συνεχιζόταν; Εκτός αν όλοι μαζί βλέπανε το ματς και παρακαλάγανε να μην το σφυρίξει η μαυροφόρα για να προχωρήσει η συμφωνία με τον Μπάγεβιτς…

Με αυτά και με τα άλλα, όμως, πέντε-δέκα παιδιά χάσανε και το λίγο που είχανε. Στο τέμενος της «ενωσίτικης» ιδέας, που ονομάζεται MG, ήδη τα πρώτα σημάδια της αποκάλυψης είναι ορατά. Τρεις μέρες στην πόρτα ο Κιντής σε ρόλο Ησαΐα πληροφορεί τον λαό της ΑΕΚ για τα δεινά που θα τον βρουν. Ο Ζαραλίκος μιλάει για τα οράματά του. Οτι πετώντας με το αεροπλάνο προς το «Ελ. Βενιζέλος» είδε στον κάμπο των Μεσογείων επτά χιλιάδες άσπρα άλογα που θα τα καβαλήσουν ο Μπάγεβιτς και οι πιστοί του για να επιστρέψουν στη Φιλαδέλφεια. Είναι συμπτωματικό ότι το «Score Live» βγήκε με πρωτοσέλιδο ότι για να επιστρέψει ο Μπάγεβιτς στην ΑΕΚ ζήτησε να γίνει γήπεδο στη Φιλαδέλφεια; Είναι αλήθεια η φήμη που ακούστηκε ότι ζήτησε επίσης να ονομαστεί «Γήπεδο Ντούσαν Μπάγεβιτς», χωρίς καν να έχει βάλει ένα σκέπαστρο από ελενίτ, όπως ο Νίκος Γκούμας, ο οποίος με αυτή τη δωρεά εξασφάλισε το όνομά του στο γήπεδο; Είναι αλήθεια ότι υπάρχει ενωτική σκέψη το γήπεδο να ονομαστεί «Αγία Νίκος Μπάγεβιτς Φιλαδελφείας» ώστε να έχει όλα τα ονόματα που έχουν προταθεί; Και αν είναι αλήθεια, γιατί δεν το είπε στην εκπομπή του ο απόστολος της «ενωσίτικης» (συγγνώμη για τη λέξη) ομόνοιας, Γιάννης Καραλής;


Επειδή τσακώθηκαν με τον Ντέμη οι μέτοχοι της ΠΑΕ απαιτούν από τον κόσμο να αλλάξει θέση για τον Μπάγεβιτς. Θα το ζήταγαν αν όλα είχαν πάει καλά; Γνωρίζοντας ότι ποτέ δεν σκέφτηκαν να τον τιμήσουν, «φυσικά όχι». Αξίζει το καλό μιας ομάδας μια περιποιημένη κωλοτούμπα; Εδώ η απάντηση είναι αυστηρά προσωπική...