Μιλήστε μου για Μπάγεβιτς

Μιλήστε μου. Μιλήστε μου για Μπάγεβιτς. Μιλήστε μου για ΑΕΚ. Μιλήστε μου για ίντριγκα, προδοσία, επιστροφές ασώτων, βάτραχους, άσπρα άλογα και πάγκους που μοιάζουν με ηλεκτρικές καρέκλες. Μην τα πείτε όμως μονό σε μένα συζητήστε τα μεταξύ σας, κάντε κουβέντα με τους φίλους σας. Σταματήστε έναν άγνωστο στο δρόμο και ζητήστε τη γνώμη του. Ψιθυριστέ τα στο αυτί ενός νεογέννητου παιδιού. Μην αφήσετε τον κόσμο σε άγνοια. Όλοι πρέπει να το μάθουν, να το συζητήσουν και στη συνέχεια να διαμορφώσουν τη γνώμη τους.

Όπως όλα τα ωραία πράγματα στη ζωή όμως, έτσι και το κουτσομπολιό κάποια στιγμή θα τελειώσει. Κάποια στιγμή θα πρέπει να μιλήσουμε για αποτελέσματα, εξέλιξη και δεδομένα. Γιατί πάνω από όλα είναι η πραγματικότητα. Μπορεί τα σενάρια και η παρελθοντολαγνεία να αποτελούν το κύριο συστατικό της Ελληνικής πραγματικότητας, αλλά μόνο το μέλλον θα έχει χρήσιμα συμπεράσματα. Μέχρι τότε, η επιστροφή του Μπάγεβιτς στην ΑΕΚ δεν θα μπορεί να κριθεί. Και όποιος προσπαθήσει να το κάνει με βάση προηγούμενες καταστάσεις, το μόνο που μπορεί να καταφέρει είναι μια ωραιότατη τρύπα στο νερό ώστε να έχουν χώρο τα ψάρια να κάνουν τα τσαλίμια τους. Γιατί αν και πολλές φορές νομίζουμε το αντίθετο, οι άνθρωποι αλλάζουν. Τους αλλάζουν οι εμπειρίες και οι καταστάσεις. Και όποιος μαθαίνει από τα λάθη του μπορεί να προχωρήσει. Ο Μπάγεβιτς έκανε λάθη και πολλά μάλιστα στη σχέση του με την ΑΕΚ. Μερίδα των οπαδών έκανε λάθη τραβώντας το σκοινί, όχι στα άκρα, αλλά στο γκρεμό. Και οι δυο πλευρές όμως έχουν τώρα την ευκαιρία να τα φτιάξουν όλα και να προχωρήσουν για το καλό της ομάδας. Αυτό βέβαια είναι το ιδανικό σενάριο και η πραγματοποίηση του θα χρειαστεί πολύ κόπο.

Θέλει όμως να έχεις γαϊδουρινή υπομονή για να λέγεσαι Μπάγεβιτς. Γαϊδουρινή υπομονή θέλει και όταν λέγεσαι Γκούμας. Να κάθεσαι σε μια γωνία, να επιστρέφεις στο προσκήνιο, να ξαναπηγαίνεις στη γωνία και εκεί που ξαναβλέπεις για λίγο το φως να τρως μια κλωτσιά και να πηγαίνεις στα τάρταρα. Βγάζεις και 12 χιλιάρικα από την τσέπη, σου λένε να κάτσεις σπίτι σου για κανά μήνα και δεν αντιδράς. Την άλλη μέρα βέβαια συζητάς σε πολύ καλό κλίμα και σου λένε ότι μέσα στην εβδομάδα θα επιστρέψεις. Γιατί όμως να δημοσιοποιείται αυτή η κατάσταση και να απαξιώνετε έτσι ο αρχηγός της ομάδας σου; Όσο λάθος όμως έχει η διοίκηση άλλο τόσο έχει και ο παίκτης, που δεν βοηθάει καθόλου από την πλευρά του. Αφού το έχεις πάρει χαμπάρι τι γίνεται, χαλάρωσε και απόλαυσε το. Αν δεν είσαι ικανοποιημένος, τσαντούλα, καπελάκι και γεια σας.

Υ.Γ. Κάθομαι μπροστά στο τζάκι με ένα ουίσκι με λίγο πάγο και κόκα-κόλα στο χέρι και σκέφτομαι πόσο ανούσια είναι τα φιλικά των εθνικών ομάδων Νοέμβρη μήνα. Ειλικρινά θα ήταν προτιμότερο να βλέπαμε σε επανάληψη «το Ρετιρέ».

Προσευχές, μετάνοιες, λιτανείες και εξομολογήσεις στο: Deepthoughts2008@hotmail.com
Ανοίξαμε και σας περιμένουμε.