Την περασμένη βδομάδα έγραφα για τους «παράλληλους βίους» τους οποίους νόμισαν προς στιγμήν ότι ζουν ο Φώτης Κατσικάρης με τον Αργύρη Πεδουλάκη. Ο Δημήτρης Δρόσος αποφάσισε να κρατήσει τον δεύτερο στον ΠΑΟΚ κι έτσι χάλασε το σενάριο. Προς το παρόν.
Πριν λαλήσει τρις το ταλαίπωρο κοκόρι, γεννήθηκε κι άλλο θρίλερ πάνω στις ίδιες συντεταγμένες. Το σκηνικό στήθηκε εξ ολοκλήρου στην αλλοδαπή, στις εσχατιές της Ευρώπης μάλιστα, σε δύο αντιδιαμετρικά σημεία του χάρτη της.
Ο Ετορε Μεσίνα ανακοίνωσε στον Νίκο Ζήση ότι τον θέτει εκτός ομάδας για τους αγώνες του ρωσικού πρωταθλήματος. Η ομοσπονδία της Ρωσίας κάνει ό,τι μπορεί για να προστατεύσει τους ντόπιους μπασκετμπολίστες απέναντι στην αθρόα εισβολή των ακριβοπληρωμένων ξένων. Μόλις αποφάσισε να μειώσει κατά έναν τους αλλοδαπούς που έχει δικαίωμα κάθε ομάδα να διατηρεί στο ρόστερ της, υποχρέωσε την ΤΣΣΚΑ να αφήσει κάποιον εκτός νυμφώνος. Ο κλήρος έπεσε στον Ζήση, ο οποίος έχει συμπληρωματικό ρόλο στην ομάδα. «Εχω τρελαθεί και δεν ξέρω τι να κάνω», έλεγε ο Νικόλας στους Ελληνες φίλους του, όταν ήρθε για να αντιμετωπίσει τον Πανιώνιο στο Ελληνικό. Λίγες μέρες αργότερα, ο Τζέι Αρ Χόλντεν τραυματίστηκε σοβαρά και άφησε κενή τη θέση του για ένα δίμηνο. Ο Ζήσης βολεύτηκε προσωρινά, αλλά εξακολουθεί να ψάχνεται.
Στην Ισπανία, ο Δήμος Νικούδης βρέθηκε σε εύθραυστη ισορροπία μετά την αποπομπή του Κατσικάρη. «Ηρθα στη Βαλένθια επειδή ήξερα ότι θα συνεργαζόμουν με τον Φώτη», δήλωσε πριν ξιφουλκήσει εναντίον της ανυπόμονης και ποδοσφαιρόπληκτης διοίκησης της ομάδας του. Ο υπηρεσιακός προπονητής που κοουτσάρισε την Παμέσα στον αγώνα με τη Γρανάδα άφησε τον Ντικούδη στον πάγκο επί 40 λεπτά. Ο Δήμος ζήτησε εξηγήσεις και αποχώρησε εξαγριωμένος από τα αποδυτήρια. Η διοίκηση αποφάσισε να τον θέσει εκτός ομάδας και να του διακόψει το συμβόλαιο.
Τόσο ο Ντικούδης όσο και ο Ζήσης ζουν το μετέωρο βήμα του ξενιτεμένου. Το αίτημα του ΠΣΑΚ για δυνατότητα επιστροφής των Ελλήνων παικτών στο ελληνικό πρωτάθλημα μεσούσης της περιόδου, κυρίαρχο στις όποιες κινητοποιήσεις των τελευταίων ετών, φαίνεται ότι βαδίζει προς δικαίωση, μια και ο ΕΣΑΚΕ έριξε τον κύβο την περασμένη βδομάδα. Εκκρεμεί, ωστόσο, η θεσμοθέτηση και εφαρμογή της απόφασης του συνδέσμου από την ομοσπονδία και τον «ξανθό». Εάν δεν παρατηρηθεί κωλυσιεργία, τουλάχιστον ένας (αν όχι δύο) Ελληνας διεθνής θα βγει στην ελεύθερη αγορά, πρόθυμος να φορέσει τη φανέλα οποιασδήποτε ομάδας ικανοποιήσει τις απαιτήσεις του.
Αλλά υπάρχει τέτοια στην Ελλάδα; Ο Ντικούδης δεν πρόκειται φυσικά να επιστρέψει στους «πράσινους» ούτε θα βρει πρόσφορο έδαφος στους «κόκκινους». Οι «πράσινοι» δεν χρειάζονται άλλον γκαρντ τύπου Ζήση. Αν υπάρχει ένα σενάριο που φαίνεται πιθανό, αυτό αφορά reunion του τελευταίου με τον Παπαλουκά το νέο έτος. Ο Ολυμπιακός χρειάζεται ικανούς σουτέρ, ο δε προπονητής του αποκλείεται να πει όχι σε παίκτη της Εθνικής ομάδας.
Οσο για τον Ντικούδη, θυμηθείτε ότι υπάρχει και τρίτη ελληνική ομάδα στην Ευρωλίγκα. Μια ομάδα που χρειάζεται επειγόντως ενίσχυση στη γραμμή των ψηλών, αλλά δεν έχει τόσο φουσκωμένο πορτοφόλι...