Η μεγάλη προσωπικότητα της «Πλατείας»

Ένας προπονητής στην Ελλάδα μπορεί να έρθει με τις καλύτερες περγαμηνές και να φύγει αποτυχημένος. Μπορεί να έρθει «άγνωστος» στο ευρύ κοινό, να μετατρέψει μια ομάδα σε φωτοβολίδα και την επόμενη χρονιά να εκτοξεύσει το κασέ του αναλαμβάνοντας τα ηνία ενός μεγαλύτερου συλλόγου.

Υπάρχει όμως και μια άλλη περίπτωση. Αυτή του Εβάντ Λίνεν.Ο Πανιώνιος δεν είναι δημιούργημα μιας ημέρας, μιας σεζόν. Ο Γερμανός αν δεν ήταν προπονητής και ίσως αν είχε γεννηθεί σε μια άλλη εποχή θα μπορούσε πολύ εύκολα να μείνει στην ιστορία ως στοχαστής ή πολιτικός με έντονη δράση στα κοινά. Ο χαρακτήρας του και λιγότερο οι προπονητικές του ικανότητες – οι οποίες είναι τεράστιες – διατηρούν ένα προφίλ, το οποίο μπορεί επιφανειακά να φαίνεται χαμηλών τόνων ωστόσο είναι πέρα για πέρα ισχυρό. Δημιούργησε μια ομάδα, η οποία δεν ασπάστηκε τον τίτλο της φωτοβολίδας. Για περισσότερες από 500 ημέρες την διατηρεί μια σταθερά υπολογίσιμη αντίπαλο για κάθε «μεγάλο» του Ελληνικού Πρωταθλήματος. Τα κύματα που αναγκάζεται να αποκρούει κατά καιρούς προκύπτουν από το γεγονός ότι ορισμένοι από τους ίδιους τους ποδοσφαιριστές του δεν αντιμετωπίζουν τον Πανιώνιο ως μια πραγματικά μεγάλη ομάδα. Αντίθετα αυτός το πράττει. Η πειθαρχία που ζητάει είναι κατά τη γνώμη του πολυτιμότερη από μια μεταγραφή των 3 εκ. ευρώ. Πάνω σε αυτήν βασίζει το οικοδόμημά του αλλά οι σεισμικές δονήσεις των τελευταίων μηνών, άδικα προσπαθούν να το γκρεμίσουν.

Κανένας Λάμπρος Χούτος δεν έχει δικαίωμα να εκφράζει με τον πλέον αντιεπαγγελματικό τρόπο τη γνώμη του όταν θεωρεί τον εαυτό του αδικημένο. Ο τελευταίος που θα ήθελε να αδικήσει τον «Ιστορικό» είναι ο Γερμανός τεχνικός. Η απομάκρυνση του βοηθού του ίσως είναι σωστή όπως πέρα για πέρα δίκαιη είναι και η τιμωρία για τον Χούτο. Έχω την αίσθηση ότι αν ο Πανιώνιος χάσει τον Λίνεν, η οικονομική «τρύπα» στα ταμεία του Πανιωνίου θα αυξηθεί στο άμεσο μέλλον αφού η ομάδα θα χάσει τον πιο δυνατό μηχανικό της. Κι αυτό για την Πλατεία του πρόσφατου sold out στο ματς με τον Παναθηναϊκό θα είναι άδικο εξαιτίας ενός αγοριού που στην καριέρα του ήθελε να έχει τα φλας πάνω του περισσότερο για τη συμπεριφορά του και λιγότερο για τα ωραία γκολ που προσπαθούσε να σημειώσει…