Ο Μπορέλ φιλούσε υπέροχα…

Το παρασκήνιο, στο οποίο συμμετείχε και ο ίδιος ενεργά, ήταν τελικά αυτό που έφαγε τον Ανχελ Πεντράθα από την τεχνική ηγεσία του Ηρακλή. Ο Ισπανός τεχνικός όταν άρχισε να αντιλαμβάνεται τι περίπου συμβαίνει στην ομάδα του άνοιξε το παιχνίδι του, επεμβαίνοντας σε διοικητικά ή ακόμα και οικονομικά θέματα, που θα έπρεπε να απασχολούν αποκλειστικά και μόνο τη διοίκηση και πιο συγκεκριμένα τον Ηλία Πουρσανίδη ως τεχνικό διευθυντή.

Ως αφετηρία μπορεί κανείς να ορίσει την κόντρα του Ισπανού τεχνικού με τον Μανέλ Φερέρ. Ή ακόμη την αντιπαράθεση με τον Φερνάντο Μαρκές και τον Ααρον Νίγκεθ, με τους οποίους δεν είχε αγαστές σχέσεις. Με τον συμπατριώτη του ατζέντη, τον άνθρωπο που τον «πάντρεψε» με τον Ηρακλή, πέρυσι τον Δεκέμβριο έφτασαν στο σημείο να «βγάλουν μαχαίρια». Αυτό δυσκόλεψε σε μεγάλο βαθμό τα σχέδια του Ρέμου, που κάτι είχε στο μυαλό του να φτιάξει μαζί με τον Φερέρ σε διοικητικό/οικονομικό επίπεδο. Δεν ήταν αυτός ο σοβαρότερος λόγος που ο ατζέντης τα μάζεψε κι έφυγε από τη Μίκρα, ενώ προηγουμένως τροφοδότησε με δυο-τρεις ποδοσφαιριστές το ισχνό ρόστερ του Ηρακλή. Υπήρχαν κι άλλοι, αλλά η ουσία είναι ότι ο πρόεδρος Αντώνης Ρέμος δεν κατάφερε να συνεργαστεί με τον Φερέρ, αν και πίστευε ότι θα «ξεφόρτωνε» ένα μεγάλο φορτίο από τη διοίκηση της ΠΑΕ. Τα οικονομικά προβλήματα ήταν και εξακολουθούν να είναι σημαντικά. Είναι αντιμετωπίσιμα στον βαθμό που υπάρχει είτε ο Ρέμος, είτε -μέχρι πρότινος- ο Μπάμπης Ξανθόπουλος, είτε ο Μυτιληναίος και κάποιες χορηγίες (όπως αυτή της τράπεζας που διαφημίζεται στη φανέλα). Ωστόσο, δεν μένουν αρκετά χρήματα για μεταγραφές και σημαντική ενίσχυση για την ομάδα που πρόπερσι σώθηκε στις… καθυστερήσεις του πρωταθλήματος και πέρυσι «καθάρισε» μόλις στις τελευταίες αγωνιστικές.

Η ουσία είναι ότι οι μεταγραφές που έγιναν το καλοκαίρι δεν ανέτρεψαν το σκηνικό στον Ηρακλή και οι επιλογές του Πεντράθα, αν βέβαια υποθέσουμε ότι όλες τον αφορούν, δεν έχουν βοηθήσει στην προσπάθεια για ανάκαμψη.

Για την ακρίβεια, ο Πεντράθα επέλεξε τον Ρατόν και τον Μάρτος. Οι υπόλοιπες επιλογές αφορούν τη διοίκηση. Σε αγωνιστικό επίπεδο, ο Ισπανός χρεώνεται τόσο την αποτυχία των μεταγραφών (του) όσο και τον παραγκωνισμό νεαρών παικτών, αν και είχε δηλώσει γοητευμένος από το ταλέντο τους. Σε αυτά προσθέστε τα αρνητικά αποτελέσματα -αν συνδέσει κανείς τις εμφανίσεις του Ηρακλή, θα κρίνει ότι είναι απόλυτα φυσιολογικά- και έτσι δημιουργείται η εικόνα ενός συνόλου που περπατάει ένα δύσκολο μονοπάτι. Στο τέλος του περιμένει τον Ηρακλή μία ακόμα περιπέτεια, μια μάχη για να σώσει την παρτίδα, κάτι που δεν θα ήθελε να ζήσει κανείς από τους διοικούντες.

Ναι μεν επιδιώκουν το καλύτερο για τον Ηρακλή, ωστόσο δεν φαίνεται να διαθέτουν τις δυνάμεις για να θωρακίσουν την ομάδα στις δύσκολες περιόδους. Με την απλή μέθοδο της… απόλυσης, της αλλαγής στην τεχνική ηγεσία, ποντάρουν στην αντιστροφή του κλίματος.

Η διοίκηση αποφάσισε την απόλυση του Πεντράθα ενώ πριν από δύο εβδομάδες οι ποδοσφαιριστές, στο περιθώριο της αναμέτρησης με τον ΠΑΟ, τον στήριξαν. Στάθηκαν στο πλευρό του Ισπανού. Αυτό δεν λέει τίποτα στη διοίκηση του Ηρακλή. Ειδικότερα στον Ηλία Πουρσανίδη, κι ας είναι κάτι που προέρχεται από τους μέχρι πριν από πέντε μήνες συμπαίκτες του.

Ο Ροντόλφο-Μάρκο Μπορέλ, ο βοηθός που επέλεξε ο Πεντράθα για τη φετινή σεζόν, όπως κυκλοφόρησε ευρέως, παρέδωσε μια έκθεση που χαντακώνει τον... προϊστάμενό του. Αναφέρεται σε μια χαώδη κατάσταση όσον αφορά το εσωτερικό της ομάδας και στέλνει απροκάλυπτα τον συμπατριώτη του στο εκτελεστικό απόσπασμα, σε μια περίοδο που κάποιοι θεωρούν σωστό να διαρρεύσει το όνομα του Μπάγεβιτς, ασχέτως αν δεν υπάρχει ούτε μία στο εκατομμύριο για μια τέτοιου είδους συνεργασία. Η «έκθεση» έγινε, όπως αποδεικνύεται, άμεσα αποδεκτή και μάλιστα προκρίνει τον Μπορέλ για τη θέση του πρώτου προπονητή, είτε με ημερομηνία λήξης ολίγων αγωνιστικών είτε μέχρι το τέλος της σεζόν. Οπως και να έχει, πάντως, έπαιξε σημαντικό ρόλο στις εξελίξεις.

Η επόμενη μέρα για τον Ηρακλή θέλει τον Ρέμο να εμπλέκεται σε ένα σενάριο πρόσληψης του Τάκη Λεμονή, διότι οι δυο τους διατηρούν φιλικές σχέσεις. Ο Λεμονής βγαίνει από τη λίστα διότι οι φιλικές σχέσεις δεν φτάνουν και ο τελευταίος έχει μπει σε... τροχιά Αστέρα Τρίπολης. Οι τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Ρέμος σήκωσε το τηλέφωνο και επικοινώνησε με κάποιους «δικούς» του στο εξωτερικό και πιο συγκεκριμένα στη Γερμανία, για να τον διευκολύνουν στέλνοντας έναν προπονητή.

Ο Ματζουράκης και ο Κωφίδης είναι λύσεις. Αν η διοίκηση του Ηρακλή και ειδικότερα ο Ρέμος, που συζητεί με τον Πουρσανίδη για να αποφασίσουν σχετικά με τον αντικαταστάτη του Πεντράθα, καλέσει έναν από τους δύο συγκεκριμένους υποψηφίους, πιστεύει ότι εύκολα ή δύσκολα θα τον πείσει να αναλάβει την ομάδα.

Μία ακόμα ιδιάζουσα περίπτωση είναι αυτή του Αγγελου Αναστασιάδη. Κρίνεται σχεδόν αδύνατο να προκύψει, πέρα από τις φιλολογικές συζητήσεις και τη συμμετοχή του στη λίστα των υποψηφίων, που ουσιαστικά δεν προσφέρει τίποτα περισσότερο από την απλή καταγραφή των ελεύθερων προπονητών.

Η πιο προσεγγίσιμη πρόβλεψη, σύμφωνα με την κατάσταση που διαμορφώνεται στον Ηρακλή, θέλει τον Ροντόλφο-Μάρκο Μπορέλ να αναλαμβάνει δράση και να οδηγεί την ομάδα στη συνέχεια του πρωταθλήματος.

Το σκεφτήκατε καλά πριν τον διώξετε;

Δεν κατάφερε να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τις «παιδικές ασθένειες». Ακολουθεί κατά βάση την πρακτική της ελληνικής ποδοσφαιρικής νοοτροπίας και την προσαρμόζει στις μέρες μας. Στόχος της διοίκησης του Ηρακλή -των τριών-τεσσάρων ανθρώπων που πασχίζουν γι' αυτή την ομάδα- είναι να βρει το σωστό timing για να αποφασίσει. Οι αποφάσεις πρέπει να γίνουν αποδεκτές με όσο το δυνατόν μικρότερες συνέπειες. Στην ουσία δεν γίνεται τίποτα το αποτελεσματικό. Δεν φαίνεται, δηλαδή, ότι με την απόλυση του Πεντράθα θα αλλάξει άρδην το σκηνικό.

Το πιο εντυπωσιακό που θα καταφέρει η διοίκηση είναι ότι με την πρόσληψη ενός νέου προπονητή θα προκύψουν ένα-δύο θετικά αποτελέσματα και εκεί κάπου ολοκληρώνεται η προσπάθεια ανάκαμψης.

Ετσι μας έχει διδάξει η ιστορία.

Ο Πεντράθα και… ολίγα εσωτερικά προβλήματα είναι αυτά που πληρώνει ο Ηρακλής σε αυτό το σημείο που βρισκόμαστε. Θα πρέπει, βέβαια, να πάμε λίγους μήνες νωρίτερα, όταν έγιναν μεταγραφές... για να γίνουν και όλοι μιλούσαν για το «νέο αίμα» του Ηρακλή, που τελικά δεν αποτελεί μια ισχυρή βάση για την ομάδα, αλλά, αντιθέτως, οι νεότεροι του ρόστερ είναι σχεδόν παραγκωνισμένοι. Ο Κωνσταντίνου δεν βοήθησε, ο Ρατόν είναι περαστικός, ο Επστάιν δεν ξέρουμε σε ποιο σημείο βρίσκεται… Μόνον ο Ντιέ και βέβαια ο Κοβαλέφσκι δικαιολογούν την παρουσία τους, ωστόσο ο Ηρακλής, είναι δεδομένο ότι είχε ανάγκη πολλούς περισσότερους προκειμένου να ξεχάσει τις δύο προηγούμενες περιόδους.

Θα δεχθούμε -και δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς...- ότι υπάρχουν περιορισμένες οικονομικές δυνατότητες. Ο Ηρακλής εξακολουθεί να αντιμετωπίζει χρέη που θα πρέπει να καλύψει, ήδη έχει πληρώσει πολλά και δεν υπήρχαν περιθώρια για μια βαρβάτη ενίσχυση. Από τη στιγμή, μάλιστα, που αποχώρησε ο Μπάμπης Ξανθόπουλος τα πράγματα έγιναν ακόμα πιο δύσκολα.

Ο Ρέμος όφειλε να μιλήσει για το κάρο που θα βγει από τη λάσπη. Αυτό είπε στο ξεκίνημα της χρονιάς, αλλά φαίνεται ότι ελάχιστοι το έπιασαν. Οι περισσότεροι δεν έχουν διάθεση να δουν τον Ηρακλή να παλεύει και πάλι για τη σωτηρία του και όσο δεν συλλέγει βαθμούς όλο και περισσότερο τους φταίει ο Πεντράθα.

Η διοίκηση ενέδωσε στις πιέσεις του κόσμου ή, αν θέλετε, του περίγυρου, που έβγαλε άχρηστο τον Πεντράθα μέσα από μερικές αγωνιστικές, και η αντιπαράθεση φούντωσε ακόμα περισσότερο όταν οι παίκτες τάχθηκαν στο πλευρό του προπονητή. Τι το ήθελαν; Υπήρξε και παρασκήνιο, με μια έκθεση του βοηθού, του Μπορέλ, που έθαβε τον Πεντράθα, και το γλυκό έδεσε. Σε ένα σημείο που δεν θα το περίμενε κανείς και ενώ όλοι πίστεψαν ότι πέρασε η περίοδος αμφισβήτησης για τον Ισπανό τεχνικό, να σου η απόλυση για να ψάχνει τώρα τον προπονητή... που θα καταφέρει τι;

Δυστυχώς για όλους αυτούς που ελπίζουν σε κάτι πολύ καλύτερο, λόγω της κατάστασης που διαμορφώνει η ίδια η διοίκηση με τις περιορισμένες δυνατότητές της δεν θα μπορεί να υποσχεθεί περισσότερα από όσα έχει καταφέρει ο Ηρακλής. Είτε λέγεται Μπάβγεβιτς είτε λέγεται Ματζουράκης, κανείς δεν είναι τόσο ανόητος ώστε να μη βλέπει ότι δεν υπάρχουν ελπίδες για εντυπωσιακά αποτελέσματα.