Ας φτάσει μέχρι και στην παραίτηση

Θα παραβιάζαμε ανοικτές πόρτες σε περίπτωση που θεωρούσαμε υπεύθυνες και τις ΠΑΕ για τα επεισόδια των οπαδών και ειδικότερα των οργανωμένων οπαδών της. Θα μιλούσαμε για το αυτονόητο. Θα μιλούσαμε επίσης για όσα θα πρέπει να εφαρμόσουν, προκειμένου να περιορίσουν και να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τον συρφετό των αληταράδων, οι οποίοι δρουν ανεξέλεγκτα και στερούνται αθλητικής παιδείας ή την περιορίζουν σε υβρεολόγιο και τσαμπουκάδες μέσα και έξω από τα γήπεδα.

Ή ακόμα και μέσα στον αγωνιστικό χώρο, διότι μέχρι εκεί φτάνει η χάρη τους. Θα θέλαμε πολύ να βρισκόμαστε από μια γωνιά και να παρακολουθούμε τις αντιδράσεις των διοικούντων, για παράδειγμα του ΠΑΟΚ, που φαίνεται ότι έχουν δείξει ευαισθησία σε ένα τεράστιο πρόβλημα. Στην προσπάθειά τους να βελτιώσουν τις συνθήκες διεξαγωγής αγώνων στην Τούμπα, σίγουρα δεν θα έχουν ξεχάσει ότι όσα μέτρα εφαρμόζονται εντός θα πρέπει να ισχύουν σε οποιαδήποτε εκτός έδρας αναμέτρηση.

Θα εκνευρίζονται, θα στενοχωριούνται, θα βρίζουν και θα ζητούν εξηγήσεις από όσους θεωρούν ότι θα μπορούσαν να ελέγξουν τους αληταράδες. Θα αναρωτιούνται τι θα μπορούσαν να κάνουν για να προλάβουν τα επεισόδια, ειδικότερα όσα συνέβησαν πριν από τη σέντρα του αγώνα με τον Ηρακλή. Αν είχαν θυμηθεί τι είχε γίνει πέρυσι στην ίδια αναμέτρηση, ίσως να μη γινόταν λόγος για την παρουσία οπαδών του ΠΑΟΚ στην κερκίδα του Καυτανζογλείου. Ισως να τους φώτιζε ο Πανάγαθος και να έφραζαν τον δρόμο σε μερικούς –αν όχι όλους– που σχεδίαζαν να τα κάνουν ρημαδιό στο πέρασμά τους.

Αλλά και πάλι δεν είναι λύση που θα πρέπει να θεωρούμε δεδομένο ότι θα λειτουργούσε αποτελεσματικά. Μήπως τελικά θα πρέπει να θεωρούμε δεδομένο τον κλεφτοπόλεμο σε κάθε τέτοιου είδους ντέρμπι; Θα απομονώσουμε και θα τοποθετήσουμε στο περιθώριο τη συμμετοχή της αστυνομίας, που από τη μια δεν φαίνεται ικανή να διαχειριστεί τέτοιου είδους μετατοπίσεις οπαδών από την Τούμπα στο Καυτανζόγλειο και από την άλλη δεν διαθέτει τις δυνάμεις για να περιορίσει επεισόδια, αποφεύγοντας όσες δυσάρεστες συνέπειες που έχουν να κάνουν με ζημιές αλλά κυρίως τραυματισμούς οπαδών.

Τι γίνεται πέρα από τον εκνευρισμό που προκαλούν τα επεισόδια οπαδών του ΠΑΟΚ; Τι άλλο μπορεί να κάνει μια ΠΑΕ, όπως ο ΠΑΟΚ του Ζαγοράκη, πέραν από τις συστάσεις και τις περιβόητες συναντήσεις με τους επικεφαλείς των συνδέσμων; Λίγα πράγματα. Ή μήπως πολλά περισσότερα από συζητήσεις και νουθετήσεις, με στόχο να περιοριστούν και να ελεγχθούν οι επιτήδειοι; Ο διάλογος φαίνεται να μην οδηγεί πουθενά. Αν μια ΠΑΕ επιθυμεί να δώσει οριστικές λύσεις, μπορεί και παραμπορεί και σίγουρα δεν πρόκειται να τα καταφέρει μέσα από συναντήσεις και παράπονα για τη συμπεριφορά των οπαδών, ίσα ίσα για να παρουσιαστεί σαν «κολέγιο» η Τούμπα.

Οπως αποδεικνύεται χρειάζονται πολλά περισσότερα και πρώτα από όλα, με απόφαση των διοικούντων, να κοπούν οι μετακινήσεις μέχρι να διαπιστωθεί ότι ωριμάζουν οι συνθήκες για να επανέλθουν στις κερκίδες στο πλευρό της ομάδας τους, σε εκτός έδρας αναμετρήσεις. Θα μας πείτε ότι το ίδιο μέτρο ακολούθησε ο Ντέμης, αλλά στην πρώτη ευκαιρία (σε αγώνα του «Κλεάνθης Βικελίδης») οι οπαδοί της ΑΕΚ τα έκαναν μαντάρα. Κακώς τους επέτρεψε να μετακινηθούν σε εκτός έδρας αναμέτρηση.

Δεν εκτίμησε σωστά. Αν το μέτρο του αποκλεισμού των μετακινήσεων δεν εξυπηρετεί ορισμένους, ας πάρουν πιο θαραλέες αποφάσεις. Αποφάσεις που χρειάζονται μεγαλύτερο κουράγιο από αυτό που απαιτείται για να κατέβεις στα αποδυτήρια των διαιτητών και έπειτα από έναν αγώνα που στιγματίστηκε από επεισόδια με τραυματίες και καταστροφές, να διαμαρτυρηθείς στον διαιτητή για ένα πέναλτι που δεν ήταν…

Αποφάσεις που φτάνουν ακόμα και στην παραίτηση από τις ηγετικές θέσεις μιας ΠΑΕ, για έναν πρόεδρο που αποτελεί έμβλημα για την ομάδα και επηρεάζει άμεσα τις επιλογές των οπαδών.