H «καριέρα» μου ως φίλαθλος είναι πολύ μικρή και την εμπειρία που έζησα σ' αυτό το ματς δεν θα ήθελα ποτέ να την ξαναζήσω σε ένα γήπεδο που θα αγωνίζονται ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ και που στις κερκίδες θα κάθονται οι οπαδοί της. Δεν νομίζω να υπάρχει προηγούμενο η γηπεδούχος ομάδα να ανατρέπει αποτέλεσμα μέσα σε δύο λεπτά στις καθυστερήσεις και οι μισοί οπαδοί να πανηγυρίζουν και οι άλλοι μισοί να πλακώνονται μ' αυτούς που χαίρονται για το γκολ που πέτυχε η ομάδα τους. Αυτή η κατάσταση μόνο με δύο λέξεις μπορεί να περιγραφεί: βαριά άρρωστη.
Αν δει κανείς όλο το ματς, θα καταλάβει ότι η ΑΕΚ έπαιξε μπάλα στα πρώτα δέκα λεπτά των δύο ημιχρόνων, όπως και στο διάστημα που αγωνίστηκε με δέκα παίκτες. Κι αυτό συνέβη ακριβώς γιατί υπήρχε η «ανοχή» από τον κόσμο στα συγκεκριμένα διαστήματα. Ηταν ένα παιχνίδι που η ΑΕΚ δεν άξιζε να το χάσει ούτε και να δεχθεί πρώτη γκολ. Θα μπορούσε να προηγηθεί ακόμα και με 2-0 με βάση τις ευκαιρίες που είχε, αλλά δυστυχώς αυτή η ομάδα δεν έχει ούτε την τύχη με το μέρος της. Του λόγου το αληθές αποδεικνύεται τη στιγμή της τρίτης αλλαγής από τον Δώνη, όταν τραυματίζεται ο Ρίκκα και μένει η ομάδα με δέκα παίκτες σε ένα πολύ κρίσιμο σημείο.
Η εξέλιξη του παιχνιδιού και η μεγάλη ανατροπή για την ΑΕΚ μπορεί να δώσει στους ποδοσφαιριστές τον χαρακτηρισμό «ήρωες», διότι όχι μόνο κατάφεραν να ανατρέψουν το αποτέλεσμα, αλλά και να ξεπεράσουν τον «βούρκο» που είχε δημιουργηθεί από όσους τούς έβριζαν στο μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού. Η ΑΕΚ για άλλη μια φορά δεν πρόσφερε θέαμα, όμως από την πλειονότητα των παικτών υπήρχε θέληση και πάθος για τη νίκη, την οποία κυνήγησαν μέχρι τέλους και δικαιώθηκαν.
Η ΑΕΚ δείχνει να μην έχει παίκτες που φοβίζουν τον αντίπαλο επιθετικά, αλλά νομίζω ότι η εμφάνιση του Τζεμπούρ δίνει ελπίδες ότι θα προστεθεί ένα ακόμα μεγάλο όπλο στην επιθετική της γραμμή. Για μένα ο κορυφαίος παίκτης του γηπέδου ήταν ο Καφές, ο οποίος όχι μόνο ήταν αλάνθαστος, αλλά έδωσε και την ψυχή του τόσο επιθετικά όσο και αμυντικά για την ομάδα. Αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για πολλούς παίκτες της ΑΕΚ. Και του εύχομαι να συνεχίσει έτσι γιατί πραγματικά η ΑΕΚ χρειάζεται παίκτες-ηγέτες, ειδικά στις θέσεις του νευραλγικού χώρου του κέντρου. Επίσης, θέλω να πω κάτι γι' αυτούς που θα προλάβουν να πουν ότι δικαιολογώ καταστάσεις: αληθεύει ότι η ομάδα χρειάζεται πιο ποιοτικούς παίκτες σε ορισμένες θέσεις, σαφώς υπάρχουν λάθη από προπονητικό τιμ και διοίκηση, αλλά το μόνο βέβαιο είναι ότι τα λάθη αυτά έγιναν από ανθρώπους που προσπαθούν μόνο για το καλό της ομάδας και χωρίς κάποιο άλλο κίνητρο. Πρέπει να καταλάβουν αυτοί που αγαπούν την ΑΕΚ και έρχονται στο γήπεδο ότι με συμπεριφορές όπως η χθεσινή ούτε θα δουν την ομάδα τους να παίζει καλό ποδόσφαιρο ούτε θα πανηγυρίσουν την κατάκτηση του πρωταθλήματος.
Το τέλος που περίμενε ο Ντέμης ως πρόεδρος της ΑΕΚ δεν ήταν αυτό. Το τι πρόσφερε και το ποια λάθη έκανε θα το κρίνει η ιστορία. Εγώ το μόνο που έχω να πω είναι ότι για άλλη μια φορά στο ελληνικό ποδόσφαιρο δεν μπορεί να σταθεί κάτι αγνό και υγιές. Το ίδιο το σύστημα το αποβάλλει.