Ο Δώνης να θυμηθεί, ο Τεν Κάτε να επιμείνει

Κανονικά πρέπει να γράψω κάτι για την παραίτηση του Ντέμη Νικολαΐδη –μία από κάθε άποψη ιστορική για το ελληνικό ποδόσφαιρο στιγμή. Αλλά τη Δευτέρα γράφω κυρίως για τα αγωνιστικά κι αυτό θα κάνω –αποτιμήσεις για πράξεις και παραλείψεις του Νικολαΐδη θα κάνω προσεχώς κι αφού μιλήσουν πρώτα άλλοι, σοφότεροι από μένα. Στα αγωνιστικά περιορίζομαι να επισημάνω ότι το Σαββατοκύριακο είδαμε δύο «συνταγές» νίκης για τον ΠΑΟ και την ΑΕΚ -συνταγές που αναζητούσαν.

Ξεκινώντας από την ΑΕΚ, θέλω να πω ότι όσο έβλεπα το φινάλε του αγώνα με τον Αστέρα Τρίπολης τόσο περισσότερο σκεφτόμουν ότι ο Γιώργος Δώνης έχει κάνει ένα λάθος που συχνά κάνουν οι άντρες: «ερωτεύτηκε» λάθος εμφάνιση της ομάδας του. Στις δύο πρώτες αγωνιστικές, όταν ο Δώνης ψαχνόταν, η ΑΕΚ έκανε δύο καλά αποτελέσματα: νίκησε τον ΠΑΟ κι έφερε ισοπαλία στη φλεγόμενη Τούμπα. Στο πρώτο από εκείνα τα ματς η ΑΕΚ στηρίχτηκε στα ψυχικά κυρίως χαρίσματα των παικτών της, στο δεύτερο η ΑΕΚ βελτιώθηκε χάρη στην παρέμβαση του κόουτς και την αλλαγή συστήματος στο δεύτερο ημίχρονο. Χθες με τον Αστέρα η ΑΕΚ άρχισε να παίζει πολύ καλά, όταν ο τραυματισμός του Ρίκκα έβαλε τέλος στο αγωνιστικό ψάξιμο: όταν η ΑΕΚ έμεινε με δέκα, βγήκε στο γήπεδο όλο το πάθος που μας έδειξε στο ντέρμπι με τον ΠΑΟ –το ξεχασμένο πάθος της. Φτάνει το πάθος για να διεκδικήσεις το πρωτάθλημα; Οχι. Αλλά χωρίς πάθος δεν έχει νόημα να παιδεύεσαι να ψάχνεις τη διαφορά του 4-3-3 και του 4-4-2.

Ο ΠΑΟ στη Νέα Σμύρνη έκανε ένα σπουδαίο ματς μέχρι τη στιγμή που ο Ζωγράφος (όπως αναμενόταν…) ανέλαβε να φέρει το ματς ισόπαλο. Οπως είδα εγώ τον ΠΑΟ, η συζήτηση για τον Χενκ Τεν Κάτε, απ' όποιον γίνεται, είναι εκ του πονηρού: είχα καιρό να δω τον ΠΑΟ να πιέζει τόσο πολύ ψηλά, να στριμώχνει τόσο πολύ αντίπαλο, να κάνει ένα ματς που μαρτυρά προσωπικότητα. Περίμενα ότι θα έβλεπα τον ΠΑΟ της Τούμπας: κυνικό, μαζεμένο σωστά στα μετόπισθεν, έτοιμο να σπεκουλάρει στις αντεπιθέσεις. Αντίθετα, είδα έναν Παναθηναϊκό όπως από νοοτροπία θέλει να τον βλέπει ο Ολλανδός: το αν οι παίκτες μπορούν να υπηρετήσουν ένα τέτοιο αγωνιστικό όραμα είναι μια συζήτηση που μπορεί να γίνει. Ομως αλίμονο σε όποιους συζητούν τις ιδέες και την αξία του Ολλανδού αποκαλώντας τον ειρωνικά «βοηθό»: δεν σέβονται το ποδόσφαιρο.

Διάβασα τέλος ότι ο ΠΑΟ νίκησε και τον διαιτητή. Τα θερμά συγχαρητήριά μου στη διοίκηση του ΠΑΟ, που έχει καταφέρει να εισπράττει η ομάδα τόσο κολακευτικά σχόλια, από αυτά που συνήθως συνοδεύουν ηρωικές εμφανίσεις του Θρασύβουλου, του Ιωνικού, της Καλλιθέας κ.λπ.