Η τιμωρία της έπαρσης

Η υποψία που υπάρχει είναι ότι ο περισσότερος κόσμος που θα δει σήμερα από την τηλεόραση το ματς του Πανιωνίου με τον Παναθηναϊκό θα το κάνει κυρίως για τον Ρεκόμπα και τον Εστογιάνοφ: αυτοί είναι οι αναμενόμενοι πρωταγωνιστές της βραδιάς, οι παίκτες που δημιουργούν προσδοκίες. Δεν αναφέρομαι στους ουδέτερους αλλά και σε μια μερίδα οπαδών και φίλων του ΠΑΟ που αγαπούν το καλό ποδόσφαιρο: όλο και περισσότεροι μου λένε ότι αυτό που λαχταρούν είναι να δουν ένα σπουδαίο ματς. Αν συνδυαστεί και με νίκη της ομάδας τους –μου λένε– ακόμα καλύτερα, όμως πριν από το παιγνίδι οι φανατισμοί έχουν πάει στο πλάι και το ενδιαφέρον εστιάζεται στο τι θα κάνει απόψε ο Αλβάρο.


Oι μεγάλοι παίκτες υπόσχονται ξεχωριστές στιγμές: γι' αυτό θεωρούνται τέτοιοι. Το ελληνικό κοινό περιμένει τέτοιους, καταλαβαίνει ότι μόνο έχοντας παίκτες, από τους οποίους κάποιος περιμένει να δει πράγματα, ανεβαίνει το επίπεδο του πρωταθλήματος. Οσο πιο πολλές ατραξιόν υπάρχουν τόσο μικρότερος είναι ο φανατισμός και τόσο μεγαλύτερη η προσοχή στα αμιγώς αγωνιστικά. Φέτος στον Πανιώνιο υπάρχουν οι δύο σπουδαίοι Ουρουγουανοί, στον Αρη ο Ρεγκέιρο, στον ΠΑΟΚ ο Μουσλίμοβιτς και ο Κοντρέρας, στη Λάρισα ο Σολάνο και περιμένουμε και τον Μπενζά: όλοι αυτοί είναι παίκτες που ήρθαν το καλοκαίρι δημιουργώντας προσδοκίες, όχι μόνο στους οπαδούς των ομάδων που τους απέκτησαν, αλλά σε όλους μας. Ειδικά ο Ρεκόμπα.

Γρήγορα
Την περασμένη εβδομάδα μετά τα ταυτόχρονα στραβοπατήματα του Ολυμπιακού, του ΠΑΟ και της ΑΕΚ διάβασα διάφορες επισημάνσεις για το πόσο έχει μειωθεί η ψαλίδα μεταξύ των μόνιμων διεκδικητών του τίτλου και των υπολοίπων. Δεν πιστεύω ότι συντελείται κάτι ιστορικό: απλώς οι άνθρωποι που έχουν τις τύχες των τριών διεκδικητών του τίτλου έκαναν φέτος μεγάλα λάθη –τόσο μεγάλα που θα ήταν θαύμα οι ομάδες τους να ξεχώριζαν στη βαθμολογία από τους υπόλοιπους τόσο γρήγορα. Πόσω μάλλον όταν αρκετές από τις ομάδες που παίρνουν μέρος στο πρωτάθλημα έχουν πλέον αναπτύξει με τον καιρό μια δική τους στρατηγική, όχι κοινή, αρκετά διαφορετική ανά περίπτωση, αλλά αποδοτική.

Στρατηγική
Είναι κουραστικό να σας ξαναπώ για την κακή αξιολόγηση των αληθινών αναγκών του ΠΑΟ, για την καθυστέρηση των μεταγραφών του Ολυμπιακού, για τη δυσκολία του Δώνη να επανασχεδιάσει την ΑΕΚ, όταν έχασε παραμονές της έναρξης του πρωταθλήματος τον Ριβάλντο. Είναι προτιμότερο επί τη ευκαιρία να επισημανθεί πώς κινούνται οι υπόλοιποι –κυρίως πόσο απλό είναι ό,τι κάνουν. Ο ΠΑΟΚ ποντάρει στα επικοινωνιακά χαρίσματα του Θοδωρή Ζαγοράκη και στην άψογη συνεργασία του Ζήση Βρύζα με τον Φερνάντο Σάντος: ο Βρύζας κατάλαβε τις ανάγκες του Πορτογάλου καλύτερα από τον Ιλια Ιβιτς. Ο Αρης χάρη στον Γιάννη Κόντη ψωνίζει από την ισπανική αγορά: οι επιτυχημένες επιλογές του Βιτόλο, του Λέμπο, του Ρεγκέιρο μαρτυρούν ότι συμβουλευτικά υπάρχει πάντα ο Μανέλ Φερέρ. Ο Κώστας Τσακίρης στον Πανιώνιο ξόδεψε πολύ σωστά τα χρήματα που πήρε για τον Τζεμπούρ και τον Φερνάντες και κυρίως στηρίζει εμπράκτως τον Λίνεν. Ο Εργοτέλης δουλεύει με τον ίδιο προπονητή εδώ και χρόνια, όπως και ο Θρασύβουλος. Η Λάρισα έχει κόσμο κι ο Πηλαδάκης την ικανοποίηση του κοινού της ομάδας τη λαμβάνει σοβαρά υπόψη. Η Ξάνθη πόνταρε στον Κασναφέρη, όχι τυχαία. Το κομμάτι «διαιτησία» το δουλεύει καλύτερα από τον ΠΑΟ και την ΑΕΚ, πράγμα που κάνουν και ο Λεβαδειακός, ο Εργοτέλης, ο Πανσερραϊκός, ο Πανθρακικός, ο Αστέρας Τρίπολης.

Κριτήριο
Σε αυτή την αγωνιστική στην Τρίπολη θεωρούν το ματς με την ΑΕΚ κριτήριο για την παραμονή του Καρβαλιάλ: αν κάποιος το έλεγε αυτό πέντε χρόνια πριν, θα του περνούσαν ζουρλομανδία. Η αγωνιστική μετριότητα και η αστάθεια του Ολυμπιακού, του ΠΑΟ και της ΑΕΚ εγείρουν και απαιτήσεις: όλοι προσπαθούν να κάνουν ζημιές. Δεν ήταν εκπλήξεις τα αποτελέσματα που είδαμε την περασμένη αγωνιστική. Ηταν λογικά αποτελέσματα που είχαν κάποιες ομάδες τίμιες και μαχητικές (όπως ο Αρης, ο Ηρακλής και ο Θρασύβουλος) κόντρα σε τρεις αντιπάλους που κινδυνεύουν από την έπαρση που τους δημιουργούν πριν από την έναρξη του πρωταθλήματος κυρίως οι αθλητικές εφημερίδες και οι απίστευτες καλοκαιριάτικες υπερβολές τους.

Κρίσεις
Από πού προκύπτει ότι ο Ολυμπιακός, ο ΠΑΟ και η ΑΕΚ μπορούν να χάνουν βαθμούς μόνο όταν αγωνίζονται μεταξύ τους; Μόνο από τις υπερβολικές κρίσεις που συνόδευσαν φέτος τις πολλές μεταγραφικές κινήσεις τους. Στην πραγματικότητα αν ο Αβραάμ Παπαδόπουλος, ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος, ο Χρήστος Μελίσσης, ο Γιάννης Παπαδόπουλος, ο Αλέξανδρος Τζόρβας κ.λπ. δεν πήγαιναν στον Ολυμπιακό και στον ΠΑΟ, αλλά στον Πανιώνιο π.χ. δεν θα γινόταν ποτέ κάποιος τρομερός ντόρος για την απόκτησή τους: είναι όλοι πολλά υποσχόμενοι παίκτες μόνο που έχουν να αποδείξουν ακόμα πολλά. Επίσης συγχωρέστε με, αλλά δεν πίστεψα ποτέ ότι ο Μαϊστόροβιτς, ο Χουάνφραν, ο Γκάμπριελ, ο Οσκαρ, ο Μουν είχαν κάποιο μπαγκράουντ που να δικαιολογεί ενθουσιασμούς για την απόκτησή τους, και αμφιβάλλω αν υπάρχει ένας Ελληνας αθλητικός συντάκτης που γνώριζε τον Σκόκο, τον Λέτο, τον Γκάμπριελ που παρουσιάστηκαν ως «μεσσίες», ενώ είναι απλώς καλοί παίκτες. Ούτε και είναι απλό να καταλάβεις την αξία τους από πέντε βίντεο στο Διαδίκτυο. Σας το λέω εγώ που αν δεν έβλεπα τέσσερα ματς του Ντιόγο σε DvD για να πάρω ξεκάθαρη θέση για το πόσο καλός είναι, θα πίστευα ότι πρόκειται για «δεκάρι», όπως και μου λέγανε!

Λίγοι
Το καλοκαίρι η φασαρία που έγινε άξιζε για λίγους από αυτούς που απέκτησαν ο Ολυμπιακός, η ΑΕΚ και ο ΠΑΟ. Αξιζε για τον Ζιλμπέρτο Σίλβα, που ακόμα κι αν αποτύχει είναι ένα από τα λίγα αληθινά μεγάλα ονόματα που ήρθαν ποτέ εδώ, ενώ μπορούσαν να παίζουν σε οποιοδήποτε μεγάλο πρωτάθλημα. Αξιζε για τον Κυργιάκο και τον Μπασινά, που είναι εν ενεργεία διεθνείς, για τον Ντιόγο και τον Ντουντού που κόστισαν πάρα πολλά, άντε και για τον Κλέιτον και τον Ρουκάβινα που πολλά υπόσχονται. Ολοι οι υπόλοιποι είναι καλοί παίκτες και τίποτε άλλο. Και δύσκολα συγκρίνονται όχι μόνο με τον Ρεκόμπα, αλλά και με τον Εστογιάνοφ.

Αυτό είναι είδηση...

Δεν κρύφτηκε…

Είπε πολλές και σκληρές αλήθειες ο Κώστας Γκόντζος από τα μικρόφωνα του NovaΣΠΟΡ FM την Πέμπτη το βράδυ. Κυρίως «έγραψε» στις καρδιές των οπαδών του ΠΑΟ που τον άκουγαν η διαπίστωση ότι ενώ η ΠΑΕ έχει τόσα πολλά στελέχη που πληρώνει (ανέφερε χαρακτηριστικά τον Αντωνίου, τον Δημήτρη Σαραβάκο, τον Αντώνη Αντωνιάδη…), κανείς δε βγήκε να μιλήσει την ώρα της κρίσης. Είπε επίσης ότι η διαχείριση της κρίσης δεν γίνεται με μουγκαμάρα και σιωπή και έχει δίκιο. Τα προηγούμενα χρόνια, όταν στον ΠΑΟ υπήρχαν στιγμές κρίσης και αγωνίας, ο ίδιος ο Κώστας δεν κρύφτηκε ποτέ.
(Το λέω διότι δεν θυμάμαι να μιλάει στις ώρες της κρίσης κανένας άλλος…).

Psycho 8

Eνα μόνο λέω για την αγωνιστική: μετά τον Αγιο Δημήτρη να βάλει ο ίδιος ο Θεός το χέρι του.

• Δαλούκας (Λεβαδειακός – Πανσερραϊκός): Ποιον έχει πειράξει ο Κομπότης και το κάνανε ντέρμπι; Τρίτο σερί παιγνίδι εντός με σκληρό διαιτητή που το πάει στο 50-50 είναι λόγος πανικού! Και δεν βλέπω να βοηθούν και ο Καρατζίκας (κυρίως) και ο Γκάγκας. Πολύ αποκλείεται, λίγο ίσως. Θα φανεί η κλάση μας;

• Ζωγράφος (Πανιώνιος - Παναθηναϊκός). Σε τέσσερα αντίστοιχα ματς με αυτόν παρόντα έχει 3 νίκες ο ΠΑΟ κι ένα έχει λήξει «Χ», αλλά στον Παναθηναϊκό ακούν το όνομά του και βγάζουν σπυράκια! Περιμένω τίποτα περίεργα, π.χ. το πρώτο πέναλτι του ΠΑΟ στο πρωτάθλημα, αλλά δεν αποκλείω και να μετρήσει η καρδιά πιο πολύ από τη λογική και να το πάει στο «Χ». Αμα κάνει κάνα λάθος πάντως ο «Νικολακό» ή ο Ακρίβος ουδέν πρόβλημα. Ο Μάλαμας δεν παραπέμπει…

• Ντάκος (Αρης – Λάρισα). Τρελάθηκε ο «Ψυχό»; Πού τον στέλνει; Δεκαπέντε μέρες πριν στο Πανιώνιος - Αρης τα έκανε ρόιδο και το «Βικελίδης» θα βράζει. Ακόμα η Λάρισα πληρώνει τα λάθη του ματς με τον ΟΦΗ;

• Σταθόπουλος (ΟΦΗ – Ξάνθη). Εντιμο παιδί. Αλλά με παρατηρητή τον κυρ Παναγιώτη που τα 'χουν καλά μαζί του και ο «Κάσνα» και ο ΟΦΗ. Που θέλει και το ματς πολύ. Δεν βλέπω δεύτερο Θρασύβουλο…

• Πολατιάν (Πανθρακικός – Θρασύβουλος). Τα άστρα λένε ότι δεν γλιτώνει ο Θρασύβουλος. Αλλά στην Κομοτηνή υπήρχε αισιοδοξία και στο ματς με τον «Εργο» λόγω της παρουσίας του και έχασαν 2-1. Βέβαια άλλο πράγμα ο κουμπάρος…

• Σπάθας (ΑΕΚ – Αστέρας Τρίπολης). Της τρελής! Μπήκε κι ο Καρσιώτης (τελευταία στιγμή αντί του Γουργιώτη) και συναντήθηκαν τα αηδόνια. Αν ο «Μπορό» θέλει, το Ηλιάκι θα παίξει το 50-50 που κάνει το γήπεδο έξαλλο. Αλλά δεν ξέρω αν θέλει να κρατήσει τον Καρβαλιάλ.

• Σταυρίδης (Ολυμπιακός – Εργοτέλης). Ερχεται από τιμωρία κι αν κάνει τίποτα ακραίο, αντίο: γι' αυτό δεν είναι μια καλή τοποθέτηση για τον Ολυμπιακό. Πάντως κάτι μου λέει πως αυτή τη φορά ο Παπαδόπουλος και ο Μπιτσίδης θα είναι πολύ προσεκτικοί με τον Κουτσιανικούλη και τον Ογκουνσότο. Παρατηρητής είναι ο «Κάσνα» μεταμφιεσμένος σε Γιαννόπουλο. Το γράφω για τον Σταυρίδη: για να μην τον φάει το άγχος…

• Παπασταμάτης (Ηρακλής – ΠΑΟΚ). Ο ΠΑΟΚ έχει παράπονα από τον συγκεκριμένο διαιτητή του από το περσινό ματς με τον Ολυμπιακό, αλλά άλλο Ολυμπιακός κι άλλο Ηρακλής. Αν παίξει όπως έπαιξε στο Καραϊσκάκη το Ολυμπιακός – Πανθρακικός, βλέπω στο Καυτανζόγλειο να ακούγεται το «Εκατό φορές κομμάτια», νέο σουξέ του Ρέμου...