Οι «κόκκινοι» μπαίνουν σε περιπέτειες

Η εικόνα της Λίβερπουλ στο φετινό πρωτάθλημα, μέχρι τώρα τουλάχιστον, δίνει τις περισσότερες υποσχέσεις από κάθε άλλη χρονιά. Φυσικά σε ένα πρωτάθλημα με τα χαρακτηριστικά που έχει το αγγλικό, πριν φτάσουμε στον Ιανουάριο ακόμα και οι υποθέσεις για την πορεία κάποιων ομάδων μοιάζουν αστήρικτες. Η Λίβερπουλ, όμως, ξεκίνησε καλά και θα έχει ενδιαφέρον να δούμε αν παράλληλα με τον εσωτερικό ανταγωνισμό θα καταφέρει να επαναλάβει αυτό που με συνέπεια κάνει τα τελευταία χρόνια. Να πηγαίνει πολύ καλά και στο Τσάμπιονς Λιγκ. Με μια πρώτη ματιά, θα μπορούσε να υποστηρίξει κάποιος ότι ο πρωταθλητισμός φέτος γίνεται με άλλους όρους, με τους οποίους μάλλον δεν είναι εξοικειωμένες η τεχνική ηγεσία και οι ιδιοκτήτες. Είναι, όμως, έτσι;

Θυμάμαι ότι όταν οι δύο Αμερικανοκαναδοί ιδιοκτήτες Τζίλετ και Χικς αγόρασαν την ομάδα, μετά την εξαγορά της Γιουνάιτεντ από τον Γκλέιζερ, δημιουργήθηκε ένα κλίμα ενθουσιασμού στους φίλους του συλλόγου, που περίμεναν ότι οι νέοι ιδιοκτήτες θα ξόδευαν αρκετά χρήματα τόσο για ποδοσφαιριστές όσο και για την ανέγερση νέου γηπέδου. Μία προϋπόθεση απαραίτητη για να μπορέσει να ανταποκριθεί η ομάδα στις απαιτήσεις του οικονομικού ανταγωνισμού, μια και η Μάντσεστερ συγκεντρώνει έσοδα από ένα γήπεδο 75 χιλιάδων θέσεων και η Αρσεναλ από μια σύγχρονη έδρα που χωράει 60 χιλιάδες οπαδούς. Ακόμα και η Τσέλσι, εκτός από το πορτοφόλι του Αμπράμοβιτς, έχει ένα γήπεδο με περίπου 10 χιλιάδες περισσότερες θέσεις από το «Ανφιλντ».

Η Λίβερπουλ είναι από εκείνες τις προικισμένες ομάδες που έχουν μεγάλη ιστορία και παράδοση, είναι σταθερά στην ομάδα των πρωταγωνιστών, παράγει μύθους που τόσο έχουν ανάγκη τα μίντια

-άρα έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που χρειάζεται το μάρκετινγκ για να «πουλήσει» την εικόνα της ομάδας. Μόνο που για να εκμεταλλευτεί όλα αυτά τα στοιχεία χρειάζεται κάτι παραπάνω από το «Ανφιλντ». Το κόστος ενός τέτοιου σχεδίου ξεπερνάει τα 300 εκατομμύρια ευρώ, αλλά, όπως φαίνεται, οι ιδιοκτήτες της ομάδας δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε τέτοιες απαιτήσεις.

Οχι μόνο της κατασκευής του γηπέδου, αλλά και της γενικότερης οικονομικής διαχείρισης, στην οποία περιλαμβάνεται η εξυπηρέτηση του χρέους των 350 εκατομμυρίων ευρώ που δημιούργησαν οι σημερινοί ιδιοκτήτες, που δανείστηκαν για να αγοράσουν. Η οικονομική πραγματικότητα της Πρέμιερσιπ είναι πολύ δυσκολότερη από ό,τι οι Χικς και Τζίλετ είχαν υπολογίσει. Σε αυτή την πραγματικότητα συμπληρώστε την παγκόσμια οικονομική κρίση που πλήττει σοβαρότατα τις ΗΠΑ, εκεί όπου εκδηλώνεται κυρίως η οικονομική δραστηριότητα των ιδιοκτητών της ομάδας. Από τον Ιανουάριο, κατά καιρούς, έχουν εμφανιστεί πληροφορίες στον Τύπο ότι οι ιδιοκτήτες της ομάδας ψάχνουν αγοραστή. Πληροφορίες που φούντωσαν και πάλι μετά τη ματαίωση των σχεδίων για το νέο γήπεδο της ομάδας που ανακοινώθηκε πριν από λίγο καιρό.

Παράλληλα, φαίνεται ότι οι οικονομικές δυσκολίες τους είναι μεγαλύτερες από όσο πιστευόταν, μια και προσανατολίζονται να ζητήσουν παράταση για την αναχρηματοδότηση του χρέους που έχουν στις τράπεζες. Στις οικονομικές σελίδες κάποιων αγγλικών εφημερίδων εμφανίστηκε η πληροφορία ότι η αμερικανική επενδυτική τράπεζα Merryll Lynch κάνει έλεγχο στα βιβλία της ομάδας, κίνηση που προαναγγέλλει είτε νέα δανειοδότηση είτε προετοιμασία για πώληση. Με δεδομένο ότι οι τράπεζες δεν δανείζουν πια, η περίπτωση της πώλησης μοιάζει πιθανότερη. Ενδεχόμενο που διαψεύστηκε ανεπίσημα από το περιβάλλον του Τομ Χικς. Το δεδομένο είναι πως, αν η ομάδα πουληθεί, ο επόμενος ιδιοκτήτης πρέπει να ρίξει πολύ χρήμα. Το ερώτημα είναι αν υπάρχει ενδιαφερόμενος με οικονομική επιφάνεια τέτοια ώστε να μπορέσει να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις που γεννά η ομάδα. Τώρα, το πώς θα επηρεάσουν όλα αυτά την αγωνιστική εικόνα της ομάδας θα το μάθουμε σύντομα.

Η ομίχλη του Βατοπεδίου

Αν προσπαθήσει κάποιος να δει την εικόνα της χώρας, θα κάνει λάθος αν βασιστεί στα στοιχεία που μεταφέρουν οι τηλεοράσεις. Ολο το ενδιαφέρον περιστρέφεται γύρω από την υπόθεση του Βατοπεδίου, που είτε το θέλουμε είτε όχι, λειτουργεί και σαν ένα πέπλο ομίχλης για μια σειρά άλλων προβλημάτων, εξίσου ή περισσότερο σημαντικών. Το σκάνδαλο του Βατοπεδίου είναι αμφίβολο κατά πόσο θα διερευνηθεί μέχρι τέλους. Αν θα καταλήξει στον εντοπισμό ατόμων που έχουν ποινικές ευθύνες. Είτε πολιτικοί είναι αυτοί είτε εκπρόσωποι του διοικητικού μηχανισμού. Το πιο πιθανό είναι ότι δεν θα βρεθούν αρκετά στοιχεία και ύστερα από την επιστροφή στο Δημόσιο των εκτάσεων που χαριστικά βρέθηκαν στην κυριότητα της μονής, η υπόθεση σιγά σιγά θα ξεχαστεί. Οπως ξεχάστηκε το «σκάνδαλο Ζαχόπουλου». Εμαθε ποτέ κανείς πού δόθηκαν -και με ποια κριτήρια- οι επιχορηγήσεις του Υπουργείου Πολιτισμού τις οποίες διαχειριζόταν ο πανίσχυρος πρώην γενικός γραμματέας;

Φοβάμαι πως η διερεύνηση του σκανδάλου του Βατοπεδίου, πέρα από τις ευθύνες των προσώπων, δεν πρόκειται να εντοπίσει ούτε τις «τρύπες» του συστήματος, που επέτρεψαν τη γέννηση του σκανδάλου. Ετσι ώστε κάποια στιγμή στο μέλλον να επαναληφθεί, ίσως με κάποια διαφορετική μορφή και άλλους πρωταγωνιστές. Η πραγματικότητα, όμως, για τους πολίτες είναι ιδιαίτερα πιεστική στον χώρο της δημόσιας υγείας με τις τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό, υγειονομικό υλικό και υποδομές στα νοσοκομεία όλης της χώρας, με τις απλήρωτες υπερωρίες των γιατρών και το απαράδεκτο καθεστώς των εφημεριών, που έχουν οδηγήσει σε υπεραπασχόληση των γιατρών. Ο αρμόδιος υπουργός Υγείας, βέβαια, απουσιάζει. Τι να πει άλλωστε; Οτι ο προϋπολογισμός δεν θεωρεί τη δημόσια υγεία προτεραιότητα; Οπως δεν θεωρεί και τη δημόσια παιδεία και γι’ αυτό 400 σχολεία βρίσκονται υπό κατάληψη και δάσκαλοι και καθηγητές ετοιμάζονται για απεργιακές κινητοποιήσεις. Προτεραιότητα μιας κυβέρνησης χωρίς σχέδιο διακυβέρνησης είναι μόνο και μόνο η εξυπηρέτηση των συμφερόντων των εργοδοτών της. Των τραπεζών και του μεγάλου κεφαλαίου. Μία αλήθεια αυταπόδεικτη.

Μια πύρρειος νίκη

Η διαφαινόμενη επικράτηση του Ομπάμα στις αμερικανικές εκλογές, με βάση την εικόνα που έχουμε μέχρι τώρα από τις δημοσκοπήσεις, θα είναι μία νίκη που υπό διαφορετικές συνθήκες θα αναδείκνυε διαφορετικά στοιχεία. Ας πούμε το γεγονός ότι ο Λευκός Οίκος θα αποκτήσει για πρώτη φορά μαύρο ένοικο. Παρά το γεγονός ότι πρόκειται ένας δημοκρατικός να διαδεχθεί στην προεδρία ένα ρεπουμπλικανό με οκταετή θητεία, οι πρώτες αλλαγές που ενδεχομένως θα παρατηρήσουμε θα είναι σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, μια και είναι σίγουρο ότι θα υπάρξει αναθεώρηση σε επιλογές και προτεραιότητες. Εκεί που σίγουρα θα δοκιμαστεί ο Ομπάμα είναι η οικονομία. Η προστασία των οικονομικά αδύνατων και η ενίσχυση του συστήματος πρόνοιας, που ήταν από τα ισχυρά χαρτιά του προεκλογικού προγράμματός του, είναι μάλλον απίθανο να υλοποιηθούν ύστερα από τη δέσμευση τεράστιων ποσών του προϋπολογισμού για τη διάσωση του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Και χωρίς χρήματα τα περιθώρια στενεύουν πολύ και μεγαλώνουν τις δεσμεύσεις απέναντι στους χρηματοδότες.