Το τέρας και η πεντάμορφη

Tο χθεσινό παιχνίδι είχε δύο διαφορετικές όψεις. Στο πρώτο μέρος είδαμε μια ΑΕΚ νωθρή, χωρίς ίχνος πάθους στο παιχνίδι της, να δίνει το δικαίωμα στην καλά στημένη Λάρισα να ελπίζει σε θετικό αποτέλεσμα μέσα στο ΟΑΚΑ. Μια μεγάλη ομάδα, όπως η ΑΕΚ, όταν παίζει στην έδρα της με θεωρητικά υποδεέστερη ομάδα, όπως η Λάρισα, δεν είναι δυνατόν να κάνει δύο τάκλιν σε ολόκληρο το πρώτο μέρος και να μην έχει κερδίσει καμία, σχεδόν, μονομαχία. Δεν είναι δυνατόν να μπαίνεις στο παιχνίδι με τόση απάθεια, διότι έτσι δίνεις θάρρος στον αντίπαλο να χτυπήσει το παιχνίδι στα ίσια. Η ΑΕΚ ήταν σαν να μην μπήκε καθόλου στο γήπεδο στο πρώτο ημίχρονο, υπήρχαν μεγάλες αποστάσεις ανάμεσα στις γραμμές, οι παίκτες δυσκολεύονταν να βρουν κενούς χώρους και να κάνουν σωστές πάσες και για άλλη μια φορά είδαμε πολλά αβίαστα λάθη και κακές μεταβιβάσεις.

Παρ' όλα αυτά, η «Ενωση» θα μπορούσε με μια κλασική ευκαιρία του Τζεμπούρ να ανοίξει το σκορ, χωρίς βέβαια να αξίζει κάτι τέτοιο, διότι η Λάρισα είχε δύο κλασικές ευκαιρίες με τον Σαρμιέντο. Nομίζω ότι η ΑΕΚ πρέπει να είναι ευχαριστημένη με το αποτέλεσμα του πρώτου ημιχρόνου. Στο β' μέρος η ομάδα που μπήκε στο γήπεδο δεν είχε καμία σχέση με αυτή του πρώτου. Η ΑΕΚ εξέπληξε ευχάριστα τον κόσμο και έκανε την καλύτερη φετινή εμφάνισή της. Τα στοιχεία που χαρακτήρισαν την ΑΕΚ του δεύτερου ημιχρόνου ήταν οι κοντινές αποστάσεις μεταξύ των γραμμών, η πολύ καλή κυκλοφορία της μπάλας, οι γρήγορες μεταβιβάσεις και πάνω απ' όλα η διάθεση και το πάθος των παικτών.

Η Λάρισα στο β' ημίχρονο είχε εντελώς παθητικό ρόλο στο παιχνίδι και δυσκόλεψε πολύ τις προσπάθειες της ΑΕΚ, διότι αμυνόταν μαζικά, με όλους τους παίκτες της πίσω από το κέντρο. Θα μπορούσε η ΑΕΚ να έχει ανοίξει το σκορ με τις -αρκετές- ευκαιρίες που δημιούργησε στο δεύτερο ημίχρονο. Τελικά, όμως, κατάφερε να σκοράρει με ένα πέναλτι έξι λεπτά πριν τελειώσει το παιχνίδι. Η εικόνα των δύο ομάδων στο β' δεν προμήνυε το τελικό αποτέλεσμα, μια και η Λάρισα, χωρίς να έχει μπει στην περιοχή της ΑΕΚ σε ολόκληρο 45λεπτο, έφτασε στην ισοφάριση με ένα σουτ του Σαρμιέντο με την μπάλα να κοντράρει στον Ζουράφσκι.

Καταλήγουμε στα εξής δύο συμπεράσματα: Με βάση τις ευκαιρίες που δημιούργησε η ΑΕΚ στο β' μέρος εδικαιούτο να πάρει τη νίκη. Από την άλλη, όταν σπαταλάς ένα ολόκληρο ημίχρονο (το α') τόσο άσκοπα, μπορείς να πεις ότι τελικά το αποτέλεσμα ενδεχομένως να είναι δίκαιο. Η Λάρισα έδειξε πολύ καλά στοιχεία. Είναι οργανωμένη ομάδα με ποιοτικούς ποδοσφαιριστές. Δείχνει σωστά δουλεμένη, βγάζει αυτοματισμούς μέσα στο γήπεδο και με την απόδοσή της θέτει υποψηφιότητα για μία από τις θέσεις που οδηγούν στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Κλείνοντας θα ήθελα να δώσω συγχαρητήρια στον Γιώργο Αλεξόπουλο για την υπομονή και την επιμονή του όλον αυτόν τον καιρό που ταλαιπωρήθηκε από τον τραυματισμό, αλλά και για το πάθος, τον δυναμισμό και τη συνολική παρουσία του στο χθεσινό ματς. Ο MVP ενός αγώνα δεν είναι πάντα αυτός που σκοράρει.