Eίμαι ευτυχής, λατρεμένε αναγνώστη. Ηρθε επιτέλους το Σάββατο, που τόσο πολύ το περίμενα, και μόνο που δεν έχω ανοίξει σαμπάνιες απ' τη χαρά μου. Μετράω τις μέρες, τις ώρες, τα δευτερόλεπτα για να ξανακούσω τη βελούδινη φωνή του Γιάννη Αργυρίου στα ερτζιανά και όσο πλησιάζει η μεγάλη στιγμή αναστατώνομαι…
Αγαπώ και θαυμάζω τον Γιάννη, dear, όχι μόνο διότι με ανατριχιάζει η φωνή του, αλλά και για έναν ακόμη λόγο. Διότι πρέπει να είναι ο μοναδικός δημοσιογράφος που ύστερα από τριάντα χρόνια πορείας εξακολουθεί να έχει την ίδια φωτογραφία για να κοσμεί τα άρθρα του. Ημουνα νιος και γέρασα κι όμως ο Γιάννης τη φωτογραφία που χρησιμοποιούσε όταν έγραφε στην «Αθλητική Ηχώ» εξακολουθεί να την επιλέγει και σήμερα.
Παρ' ότι με γοητεύουν και με προκαλούν οι άνδρες που δεν αλλάζουν εύκολα κούρεμα, σύντροφο και φωτογραφίες, νομίζω ότι ο Γιάννης πρέπει να το ξανασκεφτεί. Ο καλός μου είναι σαν το παλιό κρασί. Οσο περνά ο χρόνος γίνεται ολοένα και καλύτερος και οι παλιές φωτογραφίες τον αδικούν. Μία πιο πρόσφατη θα τον κολάκευε περισσότερο. Μία της δεκαετίας του '90 τουλάχιστον…
Αρχίζω να πιστεύω, κεχαριτωμένε, ότι ο Κώστας Νικολακόπουλος όταν ο κόσμος καίγεται εμπνέεται. Τα χρηματιστήρια πηγαίνουν απ' το κακό στο χειρότερο, οι τράπεζες έχουν χάσει την μπάλα, η παγκόσμια οικονομία καταρρέει και ο Κώστας μου μέσα στον χαμό κατεβάζει ιδέες…
Χθες ο ακριβός μου κατέθεσε στο «Φως» μια επαναστατική πρόταση: «Ειδικά για το παιχνίδι με τη Χέρτα δεν φωνάζουμε τον Τάκη; Ενα ματς, ρε αδερφέ, να κάτσει στον πάγκο πάλι ο Λεμονής. Στο Καραϊσκάκη με τη Χέρτα. Αφού τους έχει τους Γερμανούς ο άνθρωπος, τι να κάνουμε;».
Ναι, βρε Κώστα μου, αλλά και ο Αντώνης Σαμαράς τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής τα έχει. Τι να τον κάνουμε, δηλαδή; Υπουργό Εξωτερικών και πάλι; Είναι ώρα να ανάβεις φωτιές, δηλαδή;
Συνεχίζει ο Κώστας: «Τρία ματς έχει παίξει ο Ολυμπιακός κόντρα σε γερμανικές ομάδες με τον Τάκη στον πάγκο και έχει τρεις νίκες! Μέσα-έξω! Και τι νίκες, με συνολικό σκορ 12-3! Τη Λεβερκούζεν στη Ριζούπολη 6-2, τη Βέρντερ στη Βρέμη 3-1 και τη Βέρντερ στο Καραϊσκάκη 3-0. Ετσι δεν είναι; Οταν έχασε ο Ολυμπιακός στη Γερμανία 0-2 από τη Λεβερκούζεν προπονητής δεν ήταν ο Τάκης. Ο Κόλλιας είχε πάει προσωρινός, μια και ο Λεμονής είχε απολυθεί για πρώτη φορά».
Κακό σκοπό έχει ο Κώστας. Πάνω που πάμε να συνηθίσουμε τον Βαλβέρδε, έρχεται να μας κολάσει με τον Λεμονή. Οχι τίποτε άλλο, δηλαδή, αλλά η πρότασή του θα αρέσει και στον Κόκκαλη. Ενας part time προπονητής θα ήταν το όνειρό του…
Ο «Νικολακό» έχει κι άλλα επιχειρήματα, όμως: «Είναι και το άλλο. Ο Κόκκαλης τον έχει πληρώσει τον Τάκη και για τη φετινή σεζόν! Μπορεί να τον έδιωξε πέρυσι την άνοιξη, αλλά ο Ολυμπιακός τού έδωσε την αποζημίωση και για τη φετινή σεζόν, σχεδόν ολόκληρη. Οπότε έχει και ηθική υποχρέωση ο Τάκης να δεχτεί, αν τον φωνάξει ο πρόεδρος».
Οχι, ρε γαμώτο, έχω συγκλονιστεί! Ανακεφαλαιώνω. Ο Σωκράτης μπορεί να απολύσει τον Βαλβέρδε, να προσλάβει τον Λεμονή για το ματς με τη Χέρτα, μετά να τον ξανααπολύσει και να ξαναπάρει τον Ισπανό. Και δεν χρειάζεται να δώσει φράγκο στον Τάκη, μια και είναι ήδη πληρωμένος. Δύο απολύσεις σε δύο μέρες δηλαδή και μάλιστα χωρίς καμία οικονομική επιβάρυνση. Mon Dieu, ο Κώστας μόλις περιέγραψε τη μεγαλύτερη φαντασίωση του προέδρου. Το σχέδιό του, όπως βλέπεις και στο σκίτσο, είναι σατανικό και ελκυστικότατο. Πεθαίνω…
Μην ανησυχείς για τον Βαλβέρδε, πιστέ μου αναγνώστη. Ο «Νικολακό» έχει φροντίσει και γι' αυτόν. Μπορεί και να γλιτώσει τελικά την απόλυση: «Ο Βαλβέρδε μπορεί να αρρωστήσει και μια μέρα. Δεν χάθηκε ο κόσμος. Σε τόσα ματς αυτός είναι και θα είναι στον πάγκο. Θα μου πείτε "πλάκα κάνεις;". Εμ, πλάκα κάνω, αλλά με τόσα που βλέπουμε γύρω μας με τις τράπεζες, με τα χρηματιστήρια, με τις αυξήσεις παντού, τι άλλο να κάνουμε, ρε παιδιά;».
Φιρί φιρί το πάει ο Κώστας να τον ξεκάνει τον Ισπανό. Πλάκα πλάκα, θα τον ματιάσει τον άνθρωπο και δεν μας φταίει σε τίποτα αυτός. Τουλάχιστον αν μάθουμε, sugar, ότι ο Βαλβέρδε πούντιασε ξαφνικά, θα ξέρουμε ποιος είναι ο ηθικός αυτουργός…
Αλλάζω θέμα και περνώ στον Γιώργο Γεωργίου, ο οποίος στον «Φίλαθλο» ασχολείται με την ΑΕΚ, την ομάδα που μονοπωλεί τον τελευταίο καιρό το ενδιαφέρον φιλάθλων και δημοσιογράφων. Γράφει το αγόρι μου:
«Ειδικά στην ανάπτυξή της κινείται με ταχύτητα μαούνας. Ο Κυργιάκος δίνει στον Γεωργέα, ο Γεωργέας δίνει στον Κυργιάκο, αυτός στον Μαϊστόροβιτς, από κει στον Χουανφράν, αυτός στον Κυργιάκο, από κει στον Μπασινά, αυτός στον Πελετιέρι, από κει στον Λαγό, αυτός γυρίζει πίσω στον Κυργιάκο και δώσ' του πάλι τα ίδια. Βαρετό και κουραστικό. Σε βλέπει ο αντίπαλος και γελάει».
Ωραία τα γράφει ο χρυσός μου, αλλά άλλο να τα διαβάζεις και άλλο να τα ακούς. Αν έκανε ο ίδιος την περιγραφή της φάσης που αναφέρει και την κυκλοφορούσε σ' ένα cd μαζί με την εφημερίδα, sold out θα έκανε ο «Φίλαθλος»…
Αν, μάλιστα, έπαιρνε το κολάι και του άρεσε η ιδέα, θα μπορούσε να κυκλοφορήσει και την πρώτη του δισκογραφική δουλειά, η οποία αντί για τραγούδια θα περιείχε μόνο περιγραφές. Ετσι κι αλλιώς και τον «Χρυσό Οδηγό» αν διάβαζε ο Γιώργος και μετά τον κυκλοφορούσε σε cd, στη χειρότερη τριπλή πλατίνα θα έκανε. Εχει πέραση το αγόρι μου…
Λίγο πιο κάτω ο Γεωργίου αγριεύει. Είναι η στιγμή που μπαίνει στη «Δώνης area»: «Οσο για τον Δώνη; Κύριε, δεν είσαι μοντέρνος προπονητής. Νομίζεις ότι είσαι, αλλά δεν είσαι. Διότι αν ήσουν, την ώρα που έβαλε ο άλλος μέσα τον Κοβάσεβιτς, μία ήταν η μοντέρνα κίνηση που έπρεπε να κάνεις: "Αλεξόπουλε, μπες μέσα και παίξε τρίτος στόπερ και ο Κυργιάκος θα κάνει λίγο βάθος πίσω σας". Με έναν πόντο θα έφευγες από το Καραϊσκάκη».
Ο Γιώργος έχει απόλυτο δίκιο. Μπορεί, βέβαια, στο σύγχρονο ποδόσφαιρο το 99% των ομάδων να μην παίζει πλέον με τρία στόπερ, αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Η συγκεκριμένη κίνηση θα ήταν μοντέρνα, διότι είναι σίγουρο ότι ο Νίκος Αλέφαντος -οι προτιμήσεις του οποίου καθορίζουν και την εξέλιξη των συστημάτων στο σύγχρονο ποδόσφαιρο- θα την ενέκρινε…
Είναι σαν να τον ακούω ήδη τον «Αλέ» να ωρύεται: «Κεσκεσέ Δώνης; Μάθε μπαλίτσα. Βάλε τον τρίτο τον στόπερ μέσα να πιάσει τον Κοβάσεβιτς. Γύρισέ το σε 5-3-2, να 'χεις κατοχή μπάλας, να κάνεις ωραία πράματα, και είσαι άρχοντας».
Μου 'χει λείψει ο Νικόλας, λατρεμένε αναγνώστη. Απευθύνω έκκληση στον Θέμη Σινάνογλου να κάνει κάτι. Αμάν, βρε Θέμη. Πρέπει να παρακαλάμε δηλαδή να χάσει ο Ολυμπιακός για να διαβάσουμε δηλώσεις «Αλέ»; Λυπήσου μας…