Επιστρέφοντας από ένα διήμερο στη Βαλένθια, όπου βρέθηκα για την παρουσίαση του νέου πολυτελούς, μεσαίου SUV της Volvo, του XC60, είναι σαν να γύρισα στην πραγματικότητα. Κορναρίσματα, διπλοπαρκαρίσματα, βιαστικά βήματα στα πεζοδρόμια –όπου υπάρχουν– και άνθρωποι να περπατούν αργά και αφηρημένα συνθέτουν ένα τοπίο που δεν το συναντάς στη Βαλένθια. Μια πόλη των 800.000 κατοίκων, με θαυμάσια παλαιά κτίρια αλλά και νέες δημιουργίες του Καλατράβα, ποδηλατόδρομους υπερυψωμένους δίπλα στα δέντρα και οδοκαθαριστές να μαζεύουν φύλλα και όχι σκουπίδια.
Οσες φορές κι αν την επισκέπτομαι βρίσκω τρόπο και πετάγομαι σε κάποιο κλασικό εστιατόριο στο κέντρο, παρέα με τον φίλο μου τον Χοσέ και τη γυναίκα του την Αμαλία. Λάτρεις της Ελλάδας, έρχονται στη χώρα μας δύο με τρεις φορές τον χρόνο. Φεύγουν συνήθως με πολύ καλές εντυπώσεις αλλά και με προβληματισμό για τις τιμές. Πόσο γρήγορα ακριβαίνουν όλα στην Ελλάδα, μου είπαν. Και δεν είχαν άδικο. Εμείς που ζούμε στη χώρα αυτή το αντιλαμβανόμαστε διαρκώς. Λόγω της δουλειάς έχω την ευκαιρία να ταξιδεύω σε πολλά μέρη του κόσμου, να συζητώ, να συγκρίνω καταστάσεις, να μπορώ να έχω γνώμη.
Εχω ξαναγράψει, λοιπόν, ότι η Ελλάδα δεν είναι απλώς ακριβή αλλά πανάκριβη στην αντιστοιχία υπηρεσιών-κόστους. Πουθενά δεν θα βρεις πιο ακριβό πάρκινγκ από την Ελλάδα και για να μην το γενικεύω, την Αθήνα. Στο κέντρο σου ζητούν από 7 έως 12 ευρώ ακόμα και για μισή ώρα, τη στιγμή που στο εξωτερικό η χρέωση είναι με την ώρα. Στα εστιατόρια το ίδιο. Ανοίγω τιμοκαταλόγους και βλέπω αν όχι ίδιες τιμές με το εξωτερικό, τουλάχιστον λίγο χαμηλότερες. Δύο άτομα δεν γλιτώνουν ούτε με 60 ευρώ.
Ομως πρέπει να αναλογιστούμε ότι στις δυτικοευρωπαϊκές χώρες ο μισθός είναι τουλάχιστον διπλάσιος από εδώ. Κοιτάζω τις βιτρίνες των καταστημάτων, μπαίνω σε σούπερ μάρκετ, ίδια κατάσταση. Αφήστε τα ξενοδοχεία που έχουν κάνει τις τιμές απλησίαστες. Ευτυχώς που υπάρχουν και τα πακέτα των τουριστικών πρακτορείων, μερικά από τα οποία αφήνουν φέσια, όπως έκανε φέτος ένα βρετανικό πρακτορείο στη Ρόδο. Για τα καύσιμα ούτε συζήτηση. Είμαστε πολύ ακριβοί, λοιπόν, κι αυτό πρέπει να αλλάξει σε όλους τους τομείς. Ελεύθερη οικονομία δεν σημαίνει ασυδοσία. Αντί να παίρνουμε λίγα από τους πολλούς, παίρνουμε πολλά από λίγους. Ας αλλάξουμε νοοτροπία το συντομότερο δυνατόν.