Η ροζ πλευρά του ντέρμπι...

Τι γκαντεμιά είναι αυτή, λατρεμένε αναγνώστη; Δεν φτάνει που έχασα χθες για πρώτη φορά στα χρονικά τον μεσημεριανό ύπνο μου, που είναι τόσο πολύτιμος για την επιδερμίδα μου, έχασα και τον Ακη Ζήκο. Η εκπομπή μου στον NovaΣΠΟΡ FΜ, κεχαριτωμένε, στην πραγματικότητα ήταν μια καλή αφορμή για να δω τον Ακη από κοντά. Το κακό είναι ότι όταν έφτασα εγώ η εκπομπή του Θειακού, του Λεάνη και του Ζήκου είχε τελειώσει κι έτσι έμεινα μόνο με τη χαρά του Δημήτρη Μπαλή…

Ευτυχώς ήμουν ακόμα ζαλισμένος απ' το κυριακάτικο σόου του γλυκού Βερνίκου και κατάφερα να ξεπεράσω την ψυχρολουσία σχετικά γρήγορα. Εκτακτο ήταν το αγόρι μου στην περιγραφή του αγώνα του Ολυμπιακού με την ΑΕΚ, έκτακτο. Ειδικά όταν μπέρδεψε τον Γεωργέα με τον Μαυρέα με αναστάτωσε…

Μου θύμισε τη μεγάλη του στιγμή, όταν σε παιχνίδι της Εθνικής ανακάλυψε τον Καγκουράνη ο οποίος πρέπει να είναι ένα υβρίδιο του Καραγκούνη με τον Κατσουράνη, που κάθε προπονητής θα ήθελε να έχει στην ομάδα του. Πεθαίνω…

Κατά τ' άλλα, το ντέρμπι φαίνεται ότι ξύπνησε τον ερωτισμό των αγαπημένων μου ηρώων. Στο «Goal» ο Ευάγγελος Μίχος αναλύει με μοναδικό τρόπο τον λόγο για τον οποίο οι παίκτες της ΑΕΚ δεν έπαιξαν καλά. Ηταν παθητικοί. Τόσο απλά. Σε αντίθεση με εμένα, που το συγκεκριμένο γεγονός με γοητεύει, τον Ευάγγελο τον εκνευρίζει τα μάλα. Εξαλλος είναι ο γλυκός μου. Γράφει συγκεκριμένα:

«Με παίκτες τόσο παθητικούς (κάποιοι απ' αυτούς μάλιστα έδιναν την εντύπωση πως τα είχαν κάνει πάνω τους), που ενδιαφέρονταν μόνο για το πώς θα καταστρέψουν, διώχνοντας την μπάλα και… όπου πήγαινε, ασφαλώς και αποτελούσε θέμα χρόνου να εκμεταλλευτεί ο Ολυμπιακός είτε την ανωτερότητά του σε μονάδες είτε το πρώτο σοβαρό λάθος της "κιτρινόμαυρης" άμυνας».

Ο Ευάγγελος, όμως, δεν σταματάει εδώ. Μπολιάζει το άρθρο του με μια ακόμη αισθησιακή πινελιά, που κάνει τη διαφορά: «Και για να αποδειχτεί μια ακόμη φορά πόσο πόρνη είναι η μπάλα, το εγκληματικό λάθος στο πρώτο γκολ προήλθε από τον μακράν καλύτερο παίκτη της ΑΕΚ, Πελετιέρι».

Τρελαίνομαι. Παθητικοί παίκτες, πόρνη μπάλα, τραγικά παιχνίδια της μοίρας. Αυτός δεν ήταν αγώνας, sugar, ταινία του Τίντο Μπρας ήταν και δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει ακόμα. Εκτός απ' τον Ευάγγελο όμως και ο Κώστας Νικολακόπουλος διέκρινε τον διάχυτο ερωτισμό που κρυβόταν πίσω από τα τάκλιν του Κυργιάκου, τα μαρκαρίσματα του Παπαδόπουλου, τις ανάλαφρες κινήσεις του Ντιόγο. Το ρεπορτάζ του στο «Φως» είναι χαρακτηριστικό:

«Σε χρόνο ντε τε τα δυο Ντ, ο Ντάρκο με τον Ντιόγο, σκότωσαν τους… Μπασινοκυργιάκους, όπως τους λένε οι φανατικοί Ολυμπιακοί, ο δε Βαλβέρδε έκανε τον Δώνη να φαίνεται μαθητούδι των πάγκων, όσο κι αν βέβαια ο Ισπανός έχει την πολυτέλεια να βάζει αλλαγές ολόκληρο "Τζόλε" και ολόκληρο Ντάρκο! Με πρώτη αλλαγή τον 19χρονο Γιάννη Παπαδόπουλο ο Ολυμπιακός πήρε την παρθενιά (αήττητο) της ΑΕΚ».

Οχι, ρε γαμώτο, έχω αρχίσει να κολάζομαι. Βρε μπας και ο Βερνίκος, αντί για τον Κωστή και τον Μίχο, θα έπρεπε να έχει στο σχόλιο του αγώνα τον Θάνο Ασκητή και τον Βαΐτση Αποστολάτο, μήπως και εμείς βγάλουμε μιαν άκρη; Γιατί δηλαδή, υπάρχει περίπτωση ο Ασκητής να κάνει χειρότερη ανάλυση απ' τον Μίχο; Αμφιβάλλω…

Δραπετεύω απ' τα ρομαντικά αγόρια μου και περνάω σε μια πιο σοβαρή προσέγγιση του αγώνα την οποία κάνει ο Μιλτιάδης Παναγιωτόπουλος στην «Ωρα των Σπορ»: «Τα λάθη, η ατυχία, η ελαφρότητα του Χουανφράν να δει τη δεύτερη κίτρινη κάρτα, αλλά και η ποιότητα των ποδοσφαιριστών ήταν τα κύρια αίτια της ήττας. Η ΑΕΚ εμφανίστηκε με πάθος, δύναμη και αποφασιστικότητα».

Μέχρι εδώ ο Μιλτιάδης έχει κάνει τόμπολα. Τον διάβαζα και σκεφτόμουν ότι έχει μάτι τελικά ο καλός μου. Τίποτα δεν του ξεφεύγει. Τι το ’θελα και το 'πα; Αμέσως μετά ο Παναγιωτόπουλος έχυσε την καρδάρα με το γάλα και με έβαλε σε σκέψεις: «Για μια ακόμη φορά η ΑΕΚ στάθηκε καλά. Το 4-4-2 που παρέταξε τους παίκτες του ο Δώνης απέδωσε και πάλι καρπούς».

Εντυπωσιάζομαι. Αν ο Μίλτος είδε τον αγώνα απ' την αρχή και κατάλαβε ότι ο Δώνης παρέταξε την ομάδα του με σύστημα 4-4-2, είναι ένας μικρός θεός. Εγώ φυσικά μόνο εκείνον πιστεύω και είμαι σίγουρος ότι όλοι οι άλλοι που υποστηρίζουν ότι η ΑΕΚ έπαιξε με 4-3-3 στην αρχή δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Βέβαια υπάρχει και η περίπτωση επειδή ο καλός μου είναι πολύ μπροστά να έχει ήδη δει όραμα με τον επόμενο αγώνα της ΑΕΚ και να σχολιάζει από τώρα τα μελλούμενα…

Το κλου της βραδιάς, λατρεμένε αναγνώστη, συνέβη μετά το τέλος του ντέρμπι. Για το δικό σου καλό, αλλά και για εκείνο της ανθρωπότητας, τα ντοκουμέντα του συμβάντος που θα σου περιγράψω υπάρχουν ακόμα. Στη WEB TV του Χελάκη…

Ο Αγώνας έχει μόλις τελειώσει και ο Κώστας Μιαούλης με τον Τόλη Χριστοφοράκη ετοιμάζονται να κάνουν το σχόλιο του παιχνιδιού. Ο αρρενωπός Κώστας με μούσι τριών μηνών, αθλητικό και ελαφρώς ατημέλητο λουκ, σήμα κατατεθέν του άντρα εκείνου που έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του, αδιαφορώντας για τα λούσα, στέκεται δίπλα στον Τόλη Χριστοφοράκη.

Ο Τόλης φορά λευκό πουκάμισο, μαύρο γιλέκο, γραβάτα, είναι φρεσκοξυρισμένος και γενικώς να τον πιεις στον ποτήρι. Ο,τι και να σου πω, αν δεν τον δεις με τα μάτια σου, δεν καταλαβαίνεις. Τα λόγια είναι πολύ φτωχά για να περιγράψουν το θέαμα. Τύφλα να έχει ο Τζορτζ Κλούνεϊ στα καλύτερά του…

Ο καλός μου αντιπροσωπεύει τον τύπο του άνδρα που θεωρεί την εμφάνιση σημείο αναφοράς και κάνει ό,τι περνάει απ' το χέρι του για να είναι πάντα στην τρίχα. Η συνάντηση αυτών των δύο τόσο διαφορετικών στυλιστικά κόσμων δημιουργεί ένα μοναδικό αποτέλεσμα που σε καθηλώνει…

Πάντως, όταν βλέπεις για πρώτη φορά το βιντεάκι αγχώνεσαι. Πιστεύεις ότι θα συμβεί αυτό που βλέπεις και στο σκίτσο. Λες δεν μπορεί, όπου να 'ναι ο Μιαούλης θα βουτήξει το πορτοφόλι του Χριστοφοράκη και θα αρχίσει να τρέχει αφήνοντας πίσω του μόνο ένα σύννεφο σκόνης…

Τον αγαπώ τον Κώστα και είμαι σίγουρος ότι στην επόμενη εμφάνισή του στη WEB TV θα πάρει το αίμα του πίσω. Θα βγει με κοστούμι και μοδάτη γραβάτα, τον κόμπο της οποίας θα έχει επιμεληθεί ο Δημήτρης Μπαλής -ο οποίος είναι καλλιτέχνης σ’ αυτά- και θα κάνει πάταγο. Επειτα απ' αυτό μάλιστα ο Παναγιώτης Βαρούχας μπορεί απ' την ντροπή του να αρχίσει να βγαίνει με κελεμπία στην «Αθλητική Κυριακή». Θα ξέρει ότι ο τίτλος του πιο καλοντυμένου άντρα της ελληνικής σόου μπιζ δεν θα του ανήκει πια. Ο Μιαούλης θα είναι το νέο είδωλο της χώρας…

Τεν Κατέλης

Αυτό το γοητευτικό αγόρι μπορεί να εμψυχώσει τους παίκτες του Πολυμετοχικού, για να μην τα παρατήσουν, αλλά να παλέψουν και στα υπόλοιπα ματς του Τσάμπιονς Λιγκ με δύναμη και πάθος. Πριν αρχίσει η γκρίνια και τα πολυμετοχικά «Παρατράγουδα», ο Τεν Κατέλης πρέπει να επέμβει...