Ο Σίμιτς και η καραμούζα

Κάθομαι σε μια σκοτεινή γωνιά, μακριά από τους υπόλοιπους. Η ένταση της στιγμής πέρασε, οι πανηγυρισμοί κόπασαν και όλοι επιστρέφουν σιγά σιγά στις δουλειές τους. Καλά περάσαμε και σήμερα. Γκολ στις καθυστερήσεις, γκολ που δεν μέτρησαν, ανατροπές και σε μια ακρούλα ο Σίμιτς που έβαλε τέσσερα γκολ, αλλά η ομάδα του έβαλε τρία. Πως γίνεται αυτό θα ρωτήσεις με καλή θέληση και εγώ θα σου απαντήσω ότι ζεις σε λάθος χώρα. Να πας στην Αγγλία αν θες να βγάλεις άκρη.

Ας τα πάρουμε χρονικά, αν και οποιαδήποτε μορφή τάξης και συντονισμού μου προκαλεί απίστευτο πονοκέφαλο. Τα πράγματα είναι απλά, από το 60’ μέχρι το 80’ το σκορ στο Αλκαζάρ έπρεπε να είναι 5-2 υπέρ του ΟΦΗ. Και για το γκολ που δεν μέτρησε και για τις ευκαιρίες των Κρητικών. Στο ποδόσφαιρο όμως και ειδικότερα στην Ελλάδα δεν κερδίζει πάντα ο καλύτερος και αφού το ματς έγινε ροντέο στο τέλος, η Λάρισα βγήκε νικήτρια. Πρέπει να παραδεχτώ όμως ότι ο αγώνας ήταν ιδιαιτέρα διασκευαστικός ειδικά αν τον παρακολουθούσες ως ουδέτερος με καπελάκι αποκριάτικο και μια καραμούζα για να ταιριάζει με τη διαιτησία.

Το βραβείο «βαρύγδουπης δήλωσης με υπονοούμενα που δεν κάθομαι όμως να αναλύσω» πάει στον Φανούρη Βατσίνα που είπε μετά το τέλος του ματς, «Συγνώμη που κόψαμε βαθμούς από τον Ολυμπιακό». «I love the smell of napalm, in a Saturday afternoon» θα πω εγώ από την πλευρά μου, γιατί μ’ αρέσει να είμαι σαφής.

Από το ματς της Λάρισας και μετά η μέρα τελείωσε για μένα. Όταν ακούω αναλύσεις του τύπου «δίκαιο αποτέλεσμα η ισοπαλία, μοιρασμένο το παιχνίδι, ευχαριστημένοι και οι δυο» παίρνω φόρα και κρύβομαι πίσω από όποιο θάμνο βρω ελεύθερο. Ο ΠΑΟΚ ήθελε, ο Εργοτέλης ήθελε κι αυτός, θέλαμε κι εμείς και στο τέλος μπερδευτήκαμε και μείναμε στο 0-0. Α! Νίκησε και ο Άρης τον Ηρακλή με γκολ στις καθυστερήσεις. Κάπου εδώ οι αναλύσεις των αγώνων του Σαββάτου με κούρασαν όπως θα με κούραζε και ένα δεκάλεπτο τζόκινγκ.

Κάτι που θυμήθηκα τώρα. Υπάρχει κάποιος λόγος να βγάζει απολογητική ανακοίνωση ο Χενκ Τεν Κάτε για την εμφάνιση του Παναθηναϊκού στην Κύπρο; Δεν υπάρχει σχέδιο και πλάνο; Με αυτή την λογική μετά από κάθε μη αναμενόμενο αποτέλεσμα για τον Παναθηναϊκό πρέπει να υπάρχει απολογία. Εγώ ξέρω ότι οι απαντήσεις δίνονται μέσα στο γήπεδο και αν μπεις στη διαδικασία να δίνεις υποσχέσεις, δύσκολα θα μπορέσεις να ανταποκριθείς άμεσα και όταν λέω άμεσα , δεν εννοώ μόνο νίκη κόντρα στον Λεβαδειακό.

Το πολεμικό κλίμα πουλάει. Γι’ αυτό και οι «φενταγίν» παίκτες του Ολυμπιακού και ο «τρομοκράτης» Τζεμπούρ φτιάχνουν ένα εκρηκτικό μείγμα στο ντέρμπι του Καραϊσκάκη. Μαύρο χιούμορ δεύτερης διαλογής και 100% χωρίς έμπνευση. Δεν φταίω όμως εγώ κύριε δικαστά, οι εφημερίδες φταίνε. Αμέσως τώρα εγκαινιάζω μια ενότητα με τον τιτλο...

Τι μου τη σπάει

Άνθρωποι που έρχονται στο σινεμά ένα δεκάλεπτο μετά την έναρξη της παράστασης. Και δεν είναι ένας ή δυο. Είναι οι μισοί από αυτούς που έχουν αγοράσει εισιτήρια. Και όχι μόνο έρχονται και μέσα στα σκοτάδια τους σηκώνουν όλους, αλλά ψάχνουν ακριβώς τη θέση που έχουν κλείσει. Θα φταίω αν πάρω έναν κουβά ποπ-κορν και τον χρησιμοποιήσω για καπέλο στο κεφάλι κάποιου;

Υ.Γ. Κάθομαι σε μια σεζλόνγκ με ένα σφηνάκι καρπούζι στο χέρι και σκέφτομαι ότι ίσως τελικά το φετινό πρωτάθλημα να αποδειχθεί το πιο διασκεδαστικό των τελευταίων χρόνων.

Προσευχές, μετάνοιες, λιτανείες και εξομολογήσεις στο: Deepthoughts2008@hotmail.com
Ανοίξαμε και σας περιμένουμε.