Πίσω από τις λέξεις κρύβεται ο Κωσταλέξης

Οταν ο Παναθηναϊκός βγήκε στο ξέφωτο κι άρχισε να πυροβολεί προς πάσα κατεύθυνση, διαμαρτυρόμενος για τη διαιτησία στα τρία πρώτα παιχνίδια του, θεώρησα υπερβολική τη βιασύνη του. Και αδικαιολόγητη την οργή του. Στο κάτω κάτω, τον Αρη τον νίκησε ακόμη και χωρίς το γκολ που δεν άφησαν τον Κλέιτον να βάλει. Οσο για το ματς με την ΑΕΚ, όταν δεν έχεις κάνει ευκαιρία σε 90 λεπτά, καλύτερα να μασάς παρά να μιλάς. Μπροστά όμως στα όσα ακολούθησαν, γράφτηκαν και ειπώθηκαν, η διαμαρτυρία του Παναθηναϊκού ήταν απλώς πταίσμα. Σταγόνα στον ωκεανό του παραλογισμού και της σεναριολογίας.

Βρήκαν ευκαιρία λοιπόν τα μανιτάρια να φυτρώσουν και τα σαλιγκάρια να βγουν βόλτα, μόλις ένιωσαν τις πρώτες ψιχάλες. Βγήκαν οι «αδικημένοι», που δεν είχαν καν προλάβει να βάλουν στον χαρτοφύλακα τα χαρτιά των ενστάσεων και τα εισιτήρια για τα γραφεία του CAS, βγήκαν αυτοί που δεν έχουν πάρει τα τελευταία χρόνια ούτε μισό βαθμό που δεν δικαιούνταν, ούτε μισό πρωτάθλημα που δεν άξιζαν, κι άρχισαν να κραυγάζουν για επικοινωνιακό παιχνίδι του Παναθηναϊκού. Και μετά το 0-0 της Κρήτης, έψαξαν «συμμάχους» από το ματς της Νέας Σμύρνης -τους ίδιους από τους οποίους στέρησαν στα χαρτιά το περσινό πρωτάθλημα! Αυτό το σενάριο, επιστημονικής φαντασίας και τρόμου μαζί, ούτε ο Στίβεν Κινγκ δεν θα τολμούσε να το γράψει. Ο Παναθηναϊκός λοιπόν «κέρδισε» το Σαββατοκύριακο χωρίς καν να παίξει, διότι «σφάχτηκαν» ο Ολυμπιακός και η ΑΕΚ. Ετσι μας το είπανε, έτσι σας το λέω. Πίσω από την κάκιστη διαιτησία στο Ηράκλειο και την κακή στη Νέα Σμύρνη κρύβεται ο δάκτυλος του Παναθηναϊκού. Μήπως οι διαιτητές και οι βοηθοί ήταν κι αυτοί στο κότερο;

Η ετυμηγορία βγήκε λοιπόν αβίαστα: όχι ανίκανοι ή κακοί διαιτητές, όχι ακατάλληλοι ή αγύμναστοι, αλλά κατευθυνόμενοι, με σχέδιο δράσης και εξόντωσης των αντιπάλων του Παναθηναϊκού. Φυσικά και αδικήθηκε ο Ολυμπιακός με τον ΟΦΗ, φυσικά και αδικήθηκε η ΑΕΚ στη Νέα Σμύρνη. Είναι ηλίου φαεινότερον. Κανείς όμως δεν σκέφτηκε ή δεν θέλει να πει ότι ο Παναθηναϊκός, όπως και ο Ολυμπιακός και η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ, είναι τόσο μεγάλες ομάδες, που δεν έχουν ανάγκη ούτε 80-20 διαιτησίες υπέρ τους ούτε να «σφάζονται» οι βασικοί τους αντίπαλοι. Εχουν ανάγκη κι αυτοί και όλοι το κλασικό και δυσεύρετο 50-50. Αντί να γίνει αφορμή (και) αυτό το Σαββατοκύριακο για να ενταθούν οι φωνές που θα ζητήσουν -επιτακτικότερα αυτή τη φορά- να φύγει η διαιτησία από την ΕΠΟ και να πάει στη Σούπερ Λίγκα, αναλώνονται σε οπαδικά παραληρήματα. Και φωνάζουν σήμερα για να ευνοηθούν αύριο. Ή να αδικηθεί ο Παναθηναϊκός για να «ρεφάρουν». Μόνο στην Ελλάδα θεωρούμε ιδανικό τον πιο ηλίθιο συμψηφισμό: ότι δύο λάθη κάνουν ένα σωστό, ώστε να μην γκρινιάζει στο τέλος κανείς. Μόνο στην Ελλάδα προτιμούμε τα λάθη να διαιωνίζονται και να τραβάνε επ' άπειρον, ώστε να καθόμαστε να τα μετράμε και να τα βγάζουμε 20 υπέρ του ενός και 20 υπέρ του άλλου. Το προτιμούμε από το 5-4, που είναι λιγότερα λάθη στη σούμα, αλλά όχι τόσο καλά μοιρασμένα.