«Να πάει σπίτι του ο Μαζαράκος»

Eχω βαρεθεί, λατρεμένε αναγνώστη, να τρώμε μισή εβδομάδα κάθε φορά σχολιάζοντας τα κατορθώματα των κορακογεννημένων. Είναι και το άλλο. Δεν ξέρω ποιανού την κρίση να πιστέψω, dear. Του Βασίλη μου, που θεωρεί οριακό ένα οφσάιντ στο οποίο ο παίκτης καλύπτεται τρία μέτρα, ή των κριτικών διαιτησίας; Διαβάζω στον «Πρωταθλητή» ότι ο Βασιλάκης ισχυρίζεται πως το γκολ του Ντιόγο στην Κρήτη στην Ευρώπη 9 στις 10 φορές θα μετρούσε, την ώρα που ο Βαρούχας στην «Αθλητική Κυριακή» είναι κατηγορηματικός ότι σωστά δεν μέτρησε.

Μια είναι η λύση, κεχαριτωμένε. Ακου τον Βασιλάκη, πάρε μια ιδέα από Βαρούχα και στο τέλος πίστεψε αυτό που θα πει ο Βαγγέλης Μπραουδάκης. Προτείνω, λοιπόν, να θεσπιστεί ένα νέο τηλεπαιχνίδι, το concept του οποίου θα βασίζεται σε αυτό του «Big Brother». Μπορούμε, μάλιστα, να το ονομάσουμε «Big Κόραξ».

Κάθε Δευτέρα να συγκεντρώνονται οι διαιτητές στο σπίτι του Μεγάλου Κόρακα και ο Βαγγέλης να τους ανακοινώνει, όπως βλέπεις και στο σκίτσο, ποιος θα αποχωρήσει και γιατί. Ούτε παρατηρητές, ούτε ΕΠΟ, ούτε Σούπερ Λίγκα και πράσινα άλογα χρειάζονται. Εγώ τον Βαγγέλη αγαπώ και αυτόν εμπιστεύομαι...

Αν θεωρήσω ότι το χθεσινό άρθρο του Μπραουδάκη στο «Goal» είναι η πρόβα τζενεράλε για το σόου που έχω στο μυαλό μου, είμαστε σε καλό δρόμο. Τα μηχανάκια της AGB θα πάρουν φωτιά. Ο Βαγγέλης είναι ο άνθρωπός μου. Σκληρός, αμείλικτος, αλλά δίκαιος. Γράφει ο καλός μου:

«Ο Μαζαράκος, λοιπόν, που άφησε τον Μπαρκαουάν και τους άλλους παίκτες του ΟΦΗ να χτυπάνε στο ψαχνό τον αντίπαλο (αδιάφορο ποιον) πρέπει να πάει σήμερα το πρωί στο σπίτι του. Νισάφι, ταλαιπωρεί το ποδόσφαιρό μας από το 2005...».

Εν ώρα τηλεπαιχνιδιού, στο σημείο αυτό η πόρτα του «Big Κόραξ» ανοίγει, ο Μαζαράκος πνίγεται στις αγκαλιές των συμπαικτών του, που έχουν βαλαντώσει στο κλάμα, και πάει σπίτι του με μια πόρσε που έχει στείλει ο Ψυχομάνης (τον έχω στην παραγωγή της εκπομπής). Στη συνέχεια ο Βαγγέλης ανακοινώνει τον επόμενο πεσόντα:

«Ο Σταυρίδης, που πέρυσι επέτρεψε στον Γεωργιάδη (αφήνοντάς τον ατιμώρητο) να στείλει στο χειρουργείο αντίπαλό του –και επιβραβεύθηκε πρόσφατα με το χρίσμα του διεθνούς!–, μοίρασε κατά το δοκούν τους βαθμούς στη Νέα Σμύρνη (ακυρώνει κανονικό γκολ στον έναν, δεν δίνει πέναλτι στον άλλον) ως αυτοκράτορας ελέω Θεού! Σπίτι του αμέσως, τον χορτάσαμε από το 2006 και στο κάτω κάτω δεν σκορπίζει ούτε καν γέλιο όπως ο συνεπώνυμός του αείμνηστος μέγιστος κωμικός».

Ο Σταυρίδης αποχωρεί εν μέσω χειροκροτημάτων (στην πραγματικότητα ο Βασίλης μου που τον αγαπά είναι ο μόνος που τον αποθεώνει. Εχει φέρει και δυο-τρεις προέδρους ενώσεων για να κάνει μπούγιο). Ο «Μπραού» είναι έτοιμος να σουτάρει και τον επόμενο:

«Ο Πολατιάν άγεται και φέρεται σε κάθε γήπεδο που σφυρίζει! Τόσο πολύ που λυπάσαι στο τέλος να τον βλέπεις να τον πηγαίνουν καροτσάκι οι παίκτες. Ε, βαρεθήκαμε το ίδιο τσίρκο τρία χρόνια τώρα. Τσίρκο επικίνδυνο, όταν ο κάθε Βίτολο μπορεί να στέλνει τον κάθε Βιεϊρίνια στο νοσοκομείο και ο Πολατιάν ασθμαίνοντας να μην ξέρει τι κάρτα να δείξει».

Εδώ, επειδή ο Βαγγέλης δεν το ξεκαθαρίζει απολύτως το πράγμα, από τα συμφραζόμενα καταλαβαίνεις ότι και ο Πολατιάν είναι για να την κάνει γοργά γοργά. Ο γοητευτικός διαιτητής σκύβει το κεφάλι και φεύγει ακούγοντας λόγια παρηγοριάς από τον Παναγιώτη Βαρούχα. Ο πρόεδρος του ανυψώνει το ηθικό, λέγοντάς του ότι δεν είναι χοντρός, αλλά βαρυκόκαλος και η τηλεόραση τον αδικεί.

Κι ενώ η αγωνία έχει φτάσει στο κατακόρυφο, καθώς φτάνουμε προς το τέλος της διαδικασίας, ο Μπραουδάκης στέλνει άλλον έναν στην ευχή του Ψυχομάνη: «Σπίτι του και ο Γιαννόπουλος που στο Καυτανζόγλειο δεν ήξερε πότε βλέπει πέναλτι και πότε όχι και περίμενε από τον βοηθό του να του εξηγήσει ότι δεν υπήρχε παράβαση. Σπίτι του και ας μπήκε φέτος στους πίνακες».

Να ζήσουμε να τον θυμόμαστε και τον Γιαννόπουλο. Εχω αναστατωθεί. Αν ο Βαγγέλης μου δώσει το O.K. για να ξεκινήσει ο «Big Κόραξ», η προσφορά μας στο ελληνικό ποδόσφαιρο θα είναι ανεκτίμητη. Ασε που θα γίνουμε ανάρπαστοι μετά την επιτυχία του εγχειρήματος...

Οπως θα έχεις καταλάβει κι εσύ, υποψιασμένε μου αναγνώστη, μετά τη διαιτησία του Μαζαράκου στο Ηράκλειο, όλα έχουν αλλάξει. Πλέον υπάρχει η προ και η μετα-Μαζαράκου εποχή...

Ο Σάββας Θεοδωρίδης, για παράδειγμα, στην π.Μ. εποχή δήλωνε: «Αν θέλουμε να πάει το ποδόσφαιρο μπροστά, τότε θα πρέπει να πάψουμε να πιπιλάμε αυτή την καραμέλα της διαιτησίας».

Τέσσερις μέρες μετά, όμως, στη μ.Μ. περίοδο, ο Σάββας δήλωνε στον «Πρωταθλητή»: «Κανείς δεν πρόκειται να σταματήσει τον Ολυμπιακό. Ούτε με τις μεθόδους που εφαρμόστηκαν στην Κρήτη. Ολη η Ελλάδα είδε τι έγινε, αλλά τις ανακοινώσεις έχουν προλάβει να τις κάνουν άλλοι».

Πεθαίνω. Τόσες συγκινήσεις μαζί δεν αντέχονται. Και στον πολυμετοχικό, όμως, δεν πήγαν πίσω. Π.Μ. Ο «Ζουν ανάμεσά μας» έγραφε στο «Derby»:

«Πέντε χιλιάδες μέλη θα πάνε στο ένα πέταλο. Μαζί με τους οργανωμένους του ΟΦΗ, εύκολα θα κερδίσουν τη μάχη της εξέδρας. Ειδικά όταν θα πιάνει την μπάλα ο Μάλαρτζ, θα γίνεται κόλαση. Και λογικά το "διπλό" θα έρθει, χωρίς ιδιαίτερο κόπο, παρά την απουσία του Σηφάκη. Αν μάλιστα φάει τις κλοτσιές του ο Ντόι από νωρίς (υπό τις επευφημίες των αγνών οπαδών), ο αγώνας θα βρίσκεται ένα κλικ πριν από τη δικαίωση. Τις ημέρες που θα παίξουν με τον Παναθηναϊκό μπορεί και να τα ξαναβρούν. Να ξεχάσουν τις διαφωνίες τους και να κατέβουν σαν αγαπημένη οικογένεια».

Καταπληκτικό είναι το αγόρι μου. Σε όλα μέσα έπεσε. Μα και βουλωμένο γράμμα να διάβαζε τόσο επιτυχημένες προβλέψεις δεν θα έκανε. Θα περάσω αύριο να τον δω για να μου πει και το φλιτζάνι, τώρα που είναι ακόμα ζεστός, πριν χάσει τη φόρμα του...

Εχω, όμως, και ολίγη από Κώστα Γκόντζο στη μ.Μ. εποχή για τη χάρη σου, dear: «Επί της ουσίας, πάντως, είναι πραγματικά για γέλια τα περί σκληρού παιχνιδιού από τον ΟΦΗ. Απλώς για κάτι χρονάκια εκεί στον Ολυμπιακό είχαν συνηθίσει να περνάνε με... κάτω τα χεράκια από το Ηράκλειο και τώρα τους κακοφάνηκε».

Απορώ πώς ο Κώστας μου δεν είπε ότι συνέβη και φέτος το ίδιο, που ήταν Μαζαράκου φαεινότερον ότι οι παίκτες του Ολυμπιακού ήθελαν να τελειώσουν το παιχνίδι με τα χεράκια κάτω. Στη μέση για την ακρίβεια. Με το που έβλεπαν τον Μπαρκαουάν να έρχεται τραγουδώντας «χέρια, πόδια στη γραμμή και όλοι κάθονται στη γη», σταύρωναν τα χέρια μην τους βρει καμιά ξώφαλτση και τρέχουν να τα μαζεύουν μετά...

Κλείνω, λατρεμένε αναγνώστη, με υπέροχο σκηνικό από την «Αθλητική Κυριακή». Ο Πουρουπουπού δίνει τον λόγο στον Μίλτο Θεοδοσίου, ο οποίος βρίσκεται στη Νέα Σμύρνη και μεταφέρει το ρεπορτάζ του αγώνα του Πανιωνίου με την ΑΕΚ.

Τη στιγμή που αρχίζει να λέει ότι ο Σταυρίδης δεν μέτρησε κανονικό γκολ του Εντίνιο, ακούγεται μια φωνή απ' το βάθος: «Ντροπή σας, ρε. Πείτε και για το πέναλτι του Πανιωνίου. Ου ρε». Ο Μίλτος παγώνει, αλλά συνεχίζει κανονικά. Το ίδιο και ο τύπος πίσω του: «Τα ίδια κάνετε πάντα, ρε. Θα μας πεις ότι αδικήθηκε η ΑΕΚ; Ουστ, ρε, από δω». Το πρωτάθλημά μας, dear, αν δεν το 'χεις καταλάβει ακόμα, έχει αρχίσει. Για τα καλά...

Παναγιώτης (Αγαπούλας) Ψωμιάδης

Αυτός είναι ο άνθρωπος που θα μπορούσε να νικήσει άνετα τον Γκαγκάτση στις εκλογές της ΕΠΟ. Αν κατέβαινε υποψήφιος, με τη γοητεία, τη σπιρτάδα και το λέγειν του θα μάγευε φίλους και εχθρούς. Θα εκλεγόταν πρόεδρος παμψηφεί...