Aυτή η ταλαιπωρία με τον Φερνάντο Μαρκές αποτελεί μία πρώτης τάξεως δικαιολογία για τον Ηρακλή και όσα ΔΕΝ κατάφερε στις τρεις πρώτες αγωνιστικές του πρωταθλήματος.
Ακόμα δεν έχει ερμηνεύσει κανείς αν τελικά η ΠΑΕ Ηρακλής και αυτός ο Πεντράθα έπραξαν σωστά που τον έδιωξαν δύο φορές (ή τον άφησαν να σηκωθεί να φύγει) και άλλες δύο τον δέχθηκαν πίσω στην ομάδα, δήθεν μετανιωμένο, αλλά πού να τα προλάβεις όλα… Με κινηματογραφική ταχύτητα συνέβησαν και δεν προφταίνεις να σκεφτείς την αποχώρησή του, να σου προκύπτει επάνοδος.
Ο Ηλίας δε, ο «άρχοντας των δακτυλιδιών» στην ΠΑΕ, υπεύθυνος για την ομάδα, μας είχε συνηθίσει στη συνέπεια, τη σύνεση και την ταπεινοφροσύνη του υποδειγματικού επαγγελματία ποδοσφαιριστή, μέχρι πριν από μερικούς μήνες, όσο φορούσε ακόμα τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια. Πού να φανταστεί ο κακόμοιρος ότι με το καλημέρα θα του κάνει γυμνάσια ένα τσογλάνι 20 και κάτι ετών.
Παρ' όλα αυτά, φαίνεται ότι έπαιξε διπλωματικό παιχνίδι, αντί να τον στείλει από εκεί που ήρθε, και δεν συμμερίστηκε τις κάθετες απόψεις του Πεντράθα που -έτσι τουλάχιστον παρουσιάστηκε- δεν ήθελε με τίποτα στην ομάδα του τον «άσωτο» Μαρκές.
Και τι να το κάνεις; Ο Πεντράθα τον πέρασε γενεές 14, τον αποκλήρωσε, αλλά έκατσε και την έφαγε ως «γιες μαν» όταν η διοίκηση -υποτίθεται- τράβηξε το αυτί του νεαρού ποδοσφαιριστή και κατά την προσφιλή τακτική προέκυψαν οι περιβόητες δηλώσεις μεταμέλειας για να σφραγιστεί η επάνοδός του στον Ηρακλή.
Τελικά, το κλίμα είναι βαρύ επειδή έλειπε ή γιατί επέστρεψε; Και σε αυτό κανείς δεν φαίνεται ακόμα διατεθειμένος να απαντήσει. Μάλλον θα περιμένουν τα επόμενα αποτελέσματα του Ηρακλή για να προχωρήσουν σε συμπεράσματα.
Κατ' αρχάς, θα πρέπει να αγωνιστεί και, για να συμβεί κάτι τέτοιο, δεν θα πρέπει να έχει φύγει, όπως έχει κάνει δύο φορές τουλάχιστον την περσινή σεζόν.
Δεύτερον, να «βρει» τους συμπαίκτες του με τους οποίους πρόσφατα άρχισε να κάνει προπονήσεις. Και τέλος, αν πάλι του αρέσει, αν δεν την «ψωνίσει» και σηκωθεί να φύγει, δεν θα πρέπει να γίνεται συχνά αλλαγή και να αγωνίζεται από την αρχή μέχρι το τέλος.
Κάπως έτσι γίνεται όταν κάποιος σε… χορεύει στο ταψί. Και τότε το κλίμα είναι βαρύ, όχι από μόνο του, αλλά επειδή μια διοίκηση επιτρέπει να αλωνίζει ένας από τους 25 ποδοσφαιριστές της.
Αφήστε τον προπονητή… Εχει αποδειχθεί ότι ακολουθεί τις εντολές της διοίκησης. Μόνο στα λόγια και με τη βοήθεια του μεταφραστή-προϊσταμένου του αγωνιστικού διώχνει τους προβληματικούς ποδοσφαιριστές.