Η φωτογραφία που δεν τράβηξε ο Μπλάνκο

Είναι κάτι τέτοιες μέρες που ο καιρός γίνεται σύμμαχος με την νοητική διαταραχή που σε συντροφεύει και δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα. Βάλε το μπουφάν, βγάλε το μπουφάν, πάρε μαζί σου την ομπρέλα, βγάλε τα γυαλιά ηλίου, ξαναφόρεσε τα και αν μπορέσεις να διατηρήσεις την ψυχραιμία σου, την ώρα που αυτό το ψιλόβροχο βρίσκεται μονίμως από πάνω σου, θα είσαι έτοιμος για το μετάλλιο τιμής. Και κάπου μέσα σε όλα αυτά, ένα όνομα τριγυρίζει στο μυαλό σου. Είναι αυτός ο Νορβηγός που δεν σε αφήνει να τον ξεχάσεις. Για ποιον λόγο ασχολούμαι με τον Τροντ Σόλιντ και δεν πάω να φτιάξω ένα σαντουιτσάκι; Μια με την αποζημίωση που δεν του έχει καταβάλλει ο Ολυμπιακός και μια τώρα με τις συγκρίσεις του φετινού ξεκινήματος των ερυθρόλευκων με το αντίστοιχο του Νορβηγού στην πρώτη του χρονιά στον πάγκο. Το έχεις πάρει απόφαση ότι όπου και αν πας, ότι κι αν κάνεις, η θύμηση του Τροντ θα σε συντροφεύει, είτε σε κακές, είτε σε καλές στιγμές. Θα έρχεται πάντα σαν ένας ξεχασμένος φίλος από τα παλιά, να κάνει το χειλάκι σου να σκάσει ένα χαμόγελο, κάθε φορά που νιώθεις την θλίψη να πλημμυρίζει το πρόσωπο σου.

Τώρα που πήρα τα πάνω μου, σκέφτηκα πόσο πολύ αδικείται ο Μπλάνκο από τις περιγραφές των ρεπορτάζ. Ακούγεται, ότι ο Αργεντινός ήταν στεναχωρημένος που δεν μέτρησε το γκολ του κόντρα στον Ηρακλή. Όλα καλά μέχρι εδώ. Ο λόγος όμως που ήταν στεναχωρημένος ο Μπλάνκο, σύμφωνα πάντα με το ρεπορτάζ, ήταν ότι σταμάτησε το προσωπικό του σερί. Αν είναι όντως έτσι, μάλλον για την περίπτωση του Μπλάνκο θα έπρεπε να γίνει μια εξαίρεση και να φοράει διαφορετικό χρώμα φανέλα από τους συμπαίκτες του όπως ο λίμπερο στο βόλεϊ. Επειδή όμως έχω πάψει να είμαι κακεντρεχής από τον Γενάρη του 1983, δεν πιστεύω όσα ακούω κατά καιρούς . Θα θεωρώ τον Μπλάνκο έναν παίκτη, που βάζει πάνω από όλα το συμφέρον της ομάδας και σε περίπτωση που στην ομαδική φωτογραφία δεν χώραγαν όλοι, θα έδινε την θέση του στον Παυλή και αυτός θα πήγαινε να φτιάξει σπιτικά κουλουράκια για τους συμπαίκτες του.

Έχω μια απορία εδώ και καιρό. Στριφογυρνάει σε αυτό το πράγμα, που ο γιατρός μου το είχε πει μυαλό, σαν σκύλος που κυνηγάει την ουρά του. Για ποιο λόγο ούτε ο Ρεχάγκελ αλλά ούτε και οι προπονητές που έχουν περάσει από τον Παναθηναϊκό (εκτός του Μουνιόθ) δεν ξεκινάνε την 11αδα τους από τον Νίνη. Είμαι ο μοναδικός που τον θεωρώ τον πιο δημιουργικό Έλληνα παίκτη; Σε όποια κατάσταση κι αν είναι, όποιο και αν είναι το αγωνιστικό πλάνο, βάλτε μέσα τον πιτσιρικά! Βάλτε τον ντε! Τώρα που η ανανέωση του συμβολαίου του είναι γεγονός ελπίζω ότι η χρησιμοποίηση του θα σημειώσει την αύξηση που σημείωσαν και οι αποδοχές του.

Ζητάω ταπεινά συγνώμη που σοβάρεψα απότομα αλλά μάλλον είμαι εκτός πραγματικότητας. Ώρα 19:57. Ζάπινγκ στην τηλεόραση και πετυχαίνω τη νέα καθημερινή σειρά του Mega «Τα μυστικά της Εδέμ». Αυτό που είδα με σόκαρε. Παρέα τριαντάρηδων κάθονται στο σαλόνι. Μουσάτος τύπος κρατάει κιθάρα και παίζει το «Dust in the wind» ενώ ολόκληρη η παρέα τραγουδάει στο ρυθμό. Η ελπίδα που είχα για τη σωτηρία της ανθρωπότητας, άφησε την τελευταία της πνοή εκείνη ακριβώς τη στιγμή και μπορώ άνετα από εδώ και πέρα να αυτό-αποκαλούμαι μηδενιστής.



Υ.Γ. Κάθομαι σε μια σεζλόνγκ με ένα σφηνάκι καρπούζι στο χέρι και σκέφτομαι ότι αν ο Κίκε Ερνάντεθ (με τις τόσες προσπάθειες εμψύχωσης που κάνει στον Άρη) βρισκόταν στη θέση του Μελ Γκίμπσον στο Braveheart, μάλλον οι Σκοτσέζοι με το που έβλεπαν τους Άγγλους, θα έπαιρναν τις φούστες τους και θα έφευγαν.

Προσευχές, μετάνοιες, λιτανείες και εξομολογήσεις στο: Deepthoughts2008@hotmail.com
Είμαστε ανοικτά όλη μέρα.