Και ο ΠΑΟ έχει τον Τσουκαλά του...

Aν ρωτήσεις εκατό ανθρώπους τι είναι αυτό που τους έμεινε από την τρίτη αγωνιστική της Σούπερ Λίγκας, οι απαντήσεις που θα πάρεις θα σε κάνουν να μελαγχολήσεις. Δυο-τρεις θα πουν το γκολ του Ντιόγο, τρεις-τέσσερις θα μιλήσουν για την ανατροπή του πολυμετοχικού μέσα στο «Κλεάνθης Βικελίδης» και από κει και πέρα το χάος. Οπου «χάος», οι επιδόσεις των «κοράκων», που για μία ακόμα φορά μονοπώλησαν το ενδιαφέρον του κόσμου...

Επειδή δεν θέλω να χαλάς τη ζαχαρένια σου ασχολούμενος με επουσιώδη πράγματα, επίτρεψε μου, dear, να σου δώσω μια χρηστική πληροφορία, που θα σε κάνει να καταλάβεις πώς σκέφτονται τα καμάρια μου. Πρέπει να κατανοήσεις ότι ο διαιτητής είναι σαν τον Ντέσμοντ απ' το «LOST». Πριν από το παιχνίδι μπορεί στα καλά καθούμενα να αρχίσει να βλέπει οράματα, πράγματα που θα συμβούν κατά τη διάρκεια του αγώνα.

ΜΕ αυτόν τον τρόπο ξέρει από πριν τι θα γίνει στο 90λεπτο και τι αποφάσεις πρέπει να πάρει την κρίσιμη στιγμή. Ακόμα κι αν ξέρει ότι κάνει λάθος σε κάποια φάση, δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά. Απαξ και έχει δει το όραμα, πρέπει να το ακολουθήσει κατά γράμμα. Μην προσπαθήσεις να καταλάβεις τι ρόλο βαράνε και γιατί το κάνουν τα αγόρια μου. Τόσα εκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν καταλάβει πού το πάει ο Ντέσμοντ και θα καταλάβεις εσύ πού το πάνε οι διαιτητές; Ηρέμησε, χρυσέ μου. Ποιος νομίζεις ότι είσαι, ο Βασίλης μου;

Καλό θα είναι να ξέρεις, επίσης, φίλε αναγνώστη, ότι μέχρι τις 4 Οκτωβρίου, ημέρα εκλογών της ΕΠΟ, κάθε διαιτητικό σφάλμα θα οφείλεται σε ανθρώπινο λάθος. Από κει και πέρα -αν όλα πάνε καλά- θα μιλήσει, όπως κάθε χρονιά, το ανθρώπινο πάθος. Είναι τόσο δυνατό, που και το κότερο του Πατέρα μπορεί να σύρει, άμα λάχει. Θα λάχει, όμως;

Δραπετεύω απ' το κορακοχώρι, κεχαριτωμένε, και περνώ σ' ένα αγόρι που μπαίνει με το σπαθί και την αξία του στη μακρά λίστα των αγαπημένων ειδώλων μου. Ονομάζεται Περικλής και είναι ο αντίστοιχος Τάκης Τσουκαλάς του πολυμετοχικού. Για τους αμύητους να διευκρινίσω ότι ο καλός μου παρουσιάζει στο High Channel εκπομπή για τον πολυμετοχικό ανάλογη με εκείνη των παιδιών της «Θύρας 7». Ο Περικλής διαθέτει το εκτόπισμα του Αλέκου, τη γοητεία του Τάκη και την ευγλωττία του Ακη. Εκρηκτικός συνδυασμός.

Τον παρακολουθούσα το Σάββατο το βράδυ και τον καμάρωνα. Πέρυσι ο γλυκός μου κόντευε να μαραζώσει. Εβγαινε στην εκπομπή μουρτζούφλης, απογοητευμένος, μες στη θλίψη και την πίκρα. Φέτος, όμως, είναι άλλος άνθρωπος. Τον βλέπεις και νομίζεις ότι ξανάνιωσε...

Ο Περικλής ξεκίνησε το σόου με γκολ απ' τα αποδυτήρια: «Να βλέπετε την εκπομπή του Παναθηναϊκού. Θ' ανοίξει το μυαλό σας, θα μάθετε δυο πράγματα». Με κέρδισε το αγόρι μου. Ενα ελάττωμα έχω: άμα μου τάξεις εκπομπή που θα ακονίσει το μυαλό μου, μ' έχεις κάνει δικό σου. Δεν μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό. Γιατί νομίζεις, άλλωστε, ότι βλέπω την Μπήλιω Τσουκαλά κάθε μέρα; Για τα ωραία της μάτια;

Πραγματικά, ο Περικλής είχε δίκιο. Παρακολουθώντας τον άρχισα να βλέπω τα πράγματα με άλλο μάτι. Ειδικά μετά την τοποθέτησή του για τη βαθμολογική συγκομιδή του πολυμετοχικού είδα το φως το αληθινό: «Τις τρεις πρώτες αγωνιστικές το μάξιμουμ που μπορούσε να πάρει η ομάδα ήταν εννέα βαθμοί. Και έχει ήδη επτά. Και με κόντρα διαιτησία. Κάτι έχει αλλάξει».

Το σύστημα βαθμολόγησης, προφανώς. Με μία ήττα και δύο νίκες σε τρία παιχνίδια κανονικά ο πολυμετοχικός θα έπρεπε να έχει έξι βαθμούς. Ο Περικλής μου, όμως, τρεις φορές είπε ότι η ομάδα έχει επτά βαθμούς, άρα εκείνος ξέρει καλύτερα. Μάλλον ο Βασίλης μου πρέπει να αναγνώρισε το σφάλμα του Σαραϊδάρη στο ματς με την ΑΕΚ, πήγε την υπόθεση στο CAS χωρίς να το πάρει χαμπάρι κανείς και εκεί ο πολυμετοχικός δικαιώθηκε, παίρνοντας πίσω τον ένα βαθμό. Καταπληκτικό...

Ο Περικλής έκανε και ένα σχόλιο για την υπόθεση του Νίνη: «Και μεις ακούμε πολλά, ότι δεν παίζει για να ανανεώσει το συμβόλαιό του και τέτοια. Δεν το γνωρίζω. Πέρυσι δεν υπήρχε παίκτης στη θέση του, γι' αυτό φωνάζαμε που δεν έπαιζε. Φέτος υπάρχουν τόσοι. Τα χαφ σου φέτος είναι υπερπλήρη, διάολε».

Εχει δίκιο ο Πέρι. Φέτος δεν μιλάει κανείς γιατί στα χαφ -και στους δυνάμει προέδρους, συμπληρώνω- η ομάδα φυσάει. Με τέτοια πληθώρα επιλογών και δανεικούς να δώσει τρεις-τέσσερις τον Γενάρη (τον Ρουκάβινα, τον Χριστοδουλόπουλο, τον «Βγενό» και τον Παυλάρα), δεν θα καταλάβει κανείς διαφορά. Το μοναστήρι να είναι καλά και από μεσοεπιθετικούς και πολυμετοχικούς να φάν' κι οι κότες...

Την Κυριακή το βράδυ, πολυαγαπημένε, όλοι οι δρόμοι οδηγούσαν στη ΝΕΤ και την «Αθλητική Κυριακή». Με τέτοια φημολογία που αναπτύχθηκε όλη τη βδομάδα για ίντριγκες και πισώπλατα μαχαιρώματα στην ομάδα, η αγωνία μου είχε χτυπήσει κόκκινο. Ευτυχώς, όλο το επιτελείο ήταν στη θέση του.

Ο Πουρουπουπού ήταν θεός. Φορούσε ένα κομψό σακάκι και μια υπέροχη γραβάτα, συνδυασμένα τέλεια με ένα τζιν παντελόνι ελαφρώς ξεβαμμένο και αθλητικό παπούτσι. Απ' τη μέση και πάνω του σαλονιού, απ' τη μέση και κάτω του αλωνιού ήταν το αγόρι μου. Σκέτος πειρασμός...

Ο Κατσαρός ξεκίνησε με τα μούτρα κρεμασμένα κάτω. Το πάλευε ο Πουρουπουπού να τον συνεφέρει, τίποτα. Σου το ορκίζομαι, λατρεμένε αναγνώστη, σε σχεδόν τρεις ώρες εκπομπής δεν συμφώνησε ούτε μία φορά με κάποιον. Ετσι, για το καλό. Οπότε καταλαβαίνεις την κατάστασή του.

Και η Αννούλα η Καραμανλή, όμως, μου σπάραξε την καρδιά. Ζήτημα ήταν αν χαμογέλασε δύο φορές. Μα τι έχουν τα έρμα και είναι μες στην πίκρα και τον οδυρμό; Λες να μην αντέχει πια να βλέπει ο ένας τον άλλον; Μπα, αποκλείεται. Ειδικά ο Αντώνης μου δεν είναι τέτοιος άνθρωπος, δεν κρατάει κακίες. Η αιτία είναι άλλη και την αποκάλυψε ο καλός μου: «Μερικές φορές η εκπομπή είναι καλύτερη εκτός αέρα». Συμφωνώ. Μη σου πω και όλες τις φορές, Αντώνη μου...

Συγκινητική ήταν η στιγμή που ο γίγαντας Βαρούχας έλυσε με προτροπή του Πουρουπουπού την παρεξήγηση που δημιουργήθηκε μετά την ατάκα του ότι ο Ντιόγο συνηθίζει να κάνει θέατρο. Ο πρόεδρος τόνισε: «Εν τη ρύμη του λόγου είπα ότι "συνηθίζει να πέφτει". Δεν είναι δυνατόν να συμβαίνει κάτι τέτοιο με έναν παίκτη που έχει παίξει μόνο δύο παιχνίδια στην Ελλάδα. Ηταν ένα λάθος».

Ηταν τόσο αυθόρμητη και ειλικρινής η απολογία του Βαρούχα και φάνηκε ξεκάθαρα ότι έβγαινε απ' την καρδιά του, που παραλίγο να με πάρουν τα ζουμιά. Οπως βλέπεις και στο σκίτσο, ούτε ο Σάββας θα τα 'λεγε τόσο ωραία. Τι τα θες; Ανάγκα και οι θεοί της σφυρίχτρας πείθονται να ζητήσουν συγγνώμη. Θαύματα κάνει ο Πανάγος μου! Θαύματα...

Πουρουντουντού

Ο Πουρουντουντού είναι ο παίκτης που κάθε προπονητής θα ήθελε στην ομάδα του. «Μηχανάκι» στον χώρο του κέντρου, κάνει τα πάντα και συμφέρει. Η τεχνική του αλλά και το λέγειν του (με το οποίο μέχρι και τους διαιτητές καθηλώνει) τον κάνουν μοναδικό. Τεράστιος παίκτης...