Μεγάλη νίκη με ανατροπή και σούπερ Κλέιτον

Nαι. Ο Παναθηναϊκός του πρώτου ημιχρόνου είναι ο Παναθηναϊκός που όλοι οι φίλοι του θέλουν να βλέπουν. Είναι μία ομάδα κοντά σε αυτό που θέλει να φτιάξει ο Τεν Κάτε. Και ήταν αυτό το πρώτο ημίχρονο μία συνέχεια του δευτέρου ημιχρόνου του αγώνα με την Ιντερ. Ο Ολλανδός τεχνικός αφού δοκίμασε διάφορα σχήματα και παίκτες σε προηγούμενα ματς, φαίνεται ότι είναι κοντά στο να βρει ένα σχήμα, που θα δέσει και θα ρολάρει. Με τον Σαλπιγγίδη στην κορυφή της επίθεσης, ο Παναθηναϊκός κερδίζει σε ταχύτητα, ειδικά σε τέτοιου είδους ματς, όπου υπάρχει χώρος, και με τον Κλέιτον από πίσω του κερδίζει σε ποιότητα και κάθετες πάσες.

Συμπληρώστε την έμπνευση του Ολλανδού τεχνικού, που του βγαίνει, μια και ο Μουν και πάλι ήταν εξαιρετικός σαν δεξί χαφ, προσθέστε και αυτό το εργαλείο που λέγεται Μάτος, αλλά και την ποιότητα του Ιβανσιτς, που μπορεί από μία στημένη φάση να κρίνει ένα ματς -όπως χθες- και θα καταλάβετε για ποιο λόγο ο Παναθηναϊκός έκανε χθες κάτι που τα προηγούμενα χρόνια δύσκολα το έκανε. Αν και βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο στο 10, μέσα σε 15 λεπτά ανέτρεψε το σκορ και το 1-0 μετατράπηκε σε 1-2. Από όλους τους παίκτες θέλω να σταθώ λίγο παραπάνω στον Κλέιτον.

Αρκετοί όταν έγινε η μεταγραφή το καλοκαίρι δεν πίστεψαν σε αυτήν τη μεταγραφή. Και μιλάω και για οπαδούς του Παναθηναϊκού. Τα γεγονότα τους διαψεύδουν και δικαιώνουν τον παίκτη και τους ανθρώπους των «πρασίνων» που τον εμπιστεύτηκαν και τον απέκτησαν. Στο πρώτο γκολ όλη η κίνησή του από την αρχή, που πασάρει στον Σαλπιγγίδη, μέχρι το τέλος, που σκοράρει, είναι άψογη. Στο δεύτερο γκολ με ζογκλερικές ενέργειες κέρδισε το φάουλ, με το οποίο σκόραρε ο Ιβανσιτς. Στο δεύτερο ημίχρονο θα σημείωνε και άλλο ένα γκολ, αν δεν τον έκοβε με ανύπαρκτο οφσάιντ ο βοηθός.

Με λίγα λόγια ο Κλέιτον έχει βάλει τη σφραγίδα του στη χθεσινή μεγάλη νίκη για τον Παναθηναϊκό και σε μία έδρα που πολύ δύσκολα θα περάσουν οι άλλοι διεκδικητές του τίτλου. Είναι νίκη που δείχνει ότι ο Παναθηναϊκός μπορεί φέτος να κόψει πρώτος το νήμα. Το ότι το δεύτερο ημίχρονο δεν ήταν το ίδιο καλό για τον Παναθηναϊκό μοιάζει και λίγο λογικό, μετά τον ρυθμό του πρώτου και αν λάβουμε υπόψη ότι οι 8 από τους 11 του αρχικού σχήματος κατανάλωσαν πολλές δυνάμεις και στο παιχνίδι με την Ιντερ.

Αυτό που έλειπε ήταν τα κλεψίματα της μπάλας από τους Ζιλμπέρτο, Μάτος και ίσως αν έμπαινε λίγο νωρίτερα ο Τζιόλης να μην ανησυχούσε καν ο Παναθηναϊκός. 'Η, αν έμπαιναν τα γκολ του Σίλβα και ο βοηθός δεν σταματούσε λανθασμένα με οφσάιντ τους Σαλπιγγίδη, Κλέιτον μπορεί να είχε γίνει το σκορ 1-4 και να μη φτάναμε καν στη φάση του Κόκε στο 92'. Για να καταλήξουμε. Στα τελευταία δύο παιχνίδια βλέπουμε τον Παναθηναϊκό να αρχίζει να έχει τα στοιχεία που θέλει ο Τεν Κάτε. Να παίζει επιθετικά, να δημιουργεί φάσεις και χθες να φθάνει σε μία πολύ σημαντική ανατροπή σε μία καυτή έδρα. Δείγμα ότι αυτή η ομάδα μπορεί φέτος να παίξει μπάλα που έχουν να δουν χρόνια οι φίλοι της ομάδας.