Το πρωτάθλημα της τρίτης θέσης

Οταν –και αν– ξεκινήσει με το καλό η νέα σεζόν, δύο ομάδες θα διεκδικήσουν τον τίτλο και δώδεκα άλλες θα παίξουν για το πρωτάθλημα της τρίτης θέσης…

Η οπισθοχώρηση του Αρη έπειτα από μία διετία υψηλών πτήσεων εξανέμισε τις ούτως ή άλλως ελάχιστες ελπίδες για τη γέννηση μιας ομάδας ικανής να μπει «σφήνα» στους δύο ασυναγώνιστους μεγάλους. Η κληρωτίδα της περασμένης Τετάρτης υποχρεώνει τον δεύτερο της περσινής βαθμολογίας (Ολυμπιακό) να παίξει χωρίς φιλάθλους κόντρα στις ομάδες που ίσως τερματίσουν στην 3η και 4η θέση της νέας περιόδου (Αρης και ΠΑΟΚ). Eξάλλου, ο Παναθηναϊκός υποδέχεται στην πρεμιέρα κεκλεισμένων των θυρών την ομάδα που πέρυσι έφτασε μια ανάσα από τους τελικούς (Μαρούσι).

Ε, και λοιπόν;
Είδατε κανέναν στο λιμάνι ή στο ΟΑΚΑ να ανησυχεί; Ζημιά θα γινόταν μόνο αν η κλήρωση έβγαζε ντέρμπι ΠΑΟ-Ολυμπιακού στις πρώτες 4 αγωνιστικές, επειδή οι δύο «μνηστήρες» ξεκινούν –ως συνήθως- τη χρονιά τιμωρημένοι για τα ανδραγαθήματα των οπαδών τους. Στο ισπανικό πρωτάθλημα 1ος εναντίον 4ου ή 2ος εναντίον 3ου κεκλεισμένων των θυρών θα σήμαινε διπλή τιτανομαχία μεταξύ ισοδύναμων μέχρι τελικής πτώσεως. Στο δικό μας πρωτάθλημα δεν υπάρχει πια η έννοια του ντέρμπι, παρά μόνο στις αναμετρήσεις Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού. Σε όλους τους υπόλοιπους αγώνες, στους οποίους εμπλέκεται ένας από τους δύο «αιώνιους», υπάρχει ισχυρό φαβορί και ταπεινό αουτσάιντερ. Ανεξαρτήτως έδρας. Ασχέτως αν υπάρχει κόσμος στην κερκίδα ή όχι.

Από μια γρήγορη ανάγνωση προκύπτει ότι το πρωτάθλημα δεν είναι δύο ταχυτήτων, αλλά τριών. Ο Πανιώνιος, το Μαρούσι, ο Αρης, ο Πανελλήνιος και, εκτός απροόπτου, ο ΠΑΟΚ, βρίσκονται μισό σκαλοπάτι πιο ψηλά από την ΑΕΚ, το Αιγάλεω και τις πέντε ομάδες της επαρχίας.

Στην πραγματικότητα, όμως, οι 12 που αγκομαχούν πίσω από το... χρυσοποίκιλτο πρασινοκόκκινο θωρηκτό βρίσκονται στο ίδιο μπαλωμένο άρμα, αυτό που σύρεται συνήθως πίσω από κρατικούς οργανισμούς και βαριεστημένους γραφειοκράτες. Τα οικονομικά μεγέθη του Αμαρουσίου δεν είναι δα και τόσο διαφορετικά από αυτά του Κολοσσού, ούτε του Πανιωνίου από της Ολύμπιας. Πώς να συγκριθεί όμως το πορτοφόλι του Αρη με αυτό του Ολυμπιακού; Πώς να κοιτάξει στα ίσα ο ΠΑΟΚ τον Παναθηναϊκό; Μπορείτε να πείτε με σιγουριά ότι ο ετήσιος προϋπολογισμός του Αιγάλεω ή των Τρικάλων είναι μεγαλύτερος από το μηνιάτικο του Τσίλντρες ή του Γιασικεβίτσιους;

Ο μοναδικός αξιοσημείωτος αστερίσκος σε όλα αυτά είναι το Μαρούσι. Αν μια ομάδα αυτών των προδιαγραφών έφτασε πέρυσι μερικά εκατοστά από το... να σκοτώσει το θηρίο, υπάρχει μια σπίθα ελπίδας για το μέλλον. Και να το 'βαζε όμως εκείνο το σουτ ο Μιλισάβλιεβιτς, τι θα άλλαζε στο στερέωμα; Μήπως είχε τρόπο το Μαρούσι να γιγαντωθεί εν μια νυκτί;
Οι μοναδικές ομάδες που μπορούν να δώσουν νέα πνοή στο πρωτάθλημά μας είναι ο Αρης, ο ΠΑΟΚ και –αν ποτέ ξυπνήσει από τη χειμερία νάρκη- η ΑΕΚ. Εάν ο Πανιώνιος με βγάλει ψεύτη, θα είμαι ο πρώτος που θα τον χειροκροτήσω.