Τελικά έχασε ή κέρδισε ο ΠΑΟ;

Προσπαθώ να καταλάβω τι διαφορετικό θα συνέβαινε αν ο πολυμετοχικός είχε νικήσει την Ιντερ το βράδυ της Τρίτης. Θα τον χειροκροτούσαν οι οπαδοί του; Μα και τώρα τον χειροκρότησαν! Θα δέχονταν τα συγχαρητήρια του προέδρου ο προπονητής και οι παίκτες; Μα ο πρόεδρος τους συνεχάρη και μετά την ήττα. Θα έγραφαν οι εφημερίδες ότι η ομάδα έδειξε ότι έχει δυνατότητες για να προκριθεί στην επόμενη φάση; Γιατί δηλαδή, την Τετάρτη το πρωί είδες εσύ να γράφουν κάτι άλλο;

Αρχίζω να πιστεύω, dear, ότι ο πολυμετοχικός με την ήττα του απ' την Ιντερ κέρδισε πολύ περισσότερα απ' όσα θα κέρδιζε σε περίπτωση νίκης. Ενδεικτικές του κλίματος ευφορίας που επικρατούσε μετά το παιχνίδι ήταν οι ερωτήσεις των δημοσιογράφων στον πρόεδρο του πολυμετοχικού. Κατά την έξοδό του απ' το γήπεδο ο Πατέρας στάθηκε μπροστά στις κάμερες για τις καθιερωμένες δηλώσεις. Αυτά που επρόκειτο να ακούσει ούτε στον χειρότερο εφιάλτη του δεν θα μπορούσε να τα φανταστεί...

Το πρώτο ερώτημα που υποβλήθηκε στον πρόεδρο ήταν σκληρό: «Ο Παναθηναϊκός στάθηκε απόψε καλά, κυρίως στο δεύτερο ημίχρονο. Το αποτέλεσμα δεν αντικατοπτρίζει την εικόνα του αγώνα. Εχετε να πείτε κάτι;». Ο Πατέρας, τζέντλεμαν όπως πάντα, αν και θα μπορούσε να πει ένα ξερό «όχι. Τι άλλο να πω; Τα είπες όλα εσύ. Συμφωνώ και επαυξάνω», έδωσε μια απάντηση, η οποία βασίστηκε στα σχόλια που περιείχε η ερώτηση (;) με λίγη περισσότερη σάλτσα.

Στη δεύτερη ερώτηση που του έγινε τα χρειάστηκα. Φοβήθηκα ότι ο Πατέρας θα λιποθυμούσε. Ο δημοσιογράφος «ράπισε» τον πρόεδρο με ένα ερώτημα που όμοιό του δεν πρέπει να έχει διατυπωθεί ξανά στα παγκόσμια χρονικά: «Το γεγονός ότι οι Ιταλοί πανηγύρισαν στο δεύτερο γκολ, τα λέει όλα, έτσι;». Πεθαίνω...

Είναι γνωστό σε όλους ότι αν μια ομάδα προβεί σε μια τόσο extreme κίνηση, όπως είναι ο πανηγυρισμός ενός γκολ που πετυχαίνει, αποκαλύπτονται τα ένοχα μυστικά της. Η ενέργεια αυτή δείχνει πόσο πολύ πιέστηκαν οι παίκτες της απ' τον αντίπαλο, ότι οι ίδιοι τα είχαν κάνει πάνω τους, ίσως και ότι πέρασε απ' το μυαλό τους κάποια στιγμή να φύγουν απ' το γήπεδο μπροστά στον κίνδυνο να διασυρθούν...

Αντίθετα, η ομάδα που πετυχαίνει γκολ και οι παίκτες της βγάζουν μαύρες πλερέζες και βαλαντώνουν στο κλάμα είναι αυτή που έχει τον έλεγχο του παιχνιδιού και δεν τη σκιάζει φοβέρα καμιά. Ξεκινώ σήμερα τα απλά μαθήματα ποδοσφαίρου απ' τον πανηγυρισμό, κεχαριτωμένε. Αύριο θα ασχοληθώ με τις δηλώσεις των παικτών και τη σημειολογία τους. Θες επειγόντως φροντιστήριο για να μπορέσεις να κατανοήσεις τις ερωτήσεις των αγοριών μου...

Για να χαλαρώσω λίγο απ' την ένταση του αγώνα και των ερωτημάτων που ακολούθησαν, άκουσα στον Real Fm τον Γιώργο Γεωργίου, ο οποίος είναι το πιο δυνατό αγχολυτικό που έχω δοκιμάσει. Τα σχόλιά του για το παιχνίδι ήταν εύστοχα όπως πάντα: «Ξέρεις τι λέω εγώ; Κρίμα που ο Παναθηναϊκός δεν κατάφερε να κερδίσει αυτή την Ιντερ, που έπαιζε με τον Βιεϊρά. Ποιος Βιεϊρά, ρε, πλάκα κάνουμε; Αυτός είναι παρά 44 εκατό. Δεν μπορεί να πει κανείς ότι στον Παναθηναϊκό ότι δεν έδωσαν λεφτά. Το θέμα είναι ποιους πήραν. Είναι παίκτες αυτοί; Μ' αυτούς τους παίκτες θα κέρδιζε; Σοβαρά μιλάμε;».

Πρέπει να σου ξεκαθαρίσω, πιστέ μου αναγνώστη, την ποδοσφαιρική κοσμοθεωρία του Γεωργίου. Σύμφωνα με τον ακριβό μου, υπάρχουν δύο είδη παικτών τη σήμερον ημέραν: οι άμπαλοι και τα σαπάκια. Αμπαλοι είναι όσοι Τρίτη, Πέμπτη Σάββατο του γεμίζουν του μάτι, όμως τις υπόλοιπες μέρες δεν θέλει ούτε να τους βλέπει. Σαπάκια είναι όσοι περισσεύουν απ' την πρώτη κατηγορία. Απλά πράγματα...

Αφού πήρα μια τζούρα Γεωργίου συνέχισα με κάτι πιο δυνατό. Ο Μανώλης Σαριδάκης στο Arena Radio ήταν έξαλλος με όλους και με όλα: «Εχουν καταντήσει τον Παναθηναϊκό πειραματόζωο. Πείτε μου δύο παιχνίδια που έχει ξεκινήσει με την ίδια ενδεκάδα. Σε κάθε παιχνίδι παίζουν κι άλλοι. Γιατί ο Τεν Κάτε δεν έβαλε τον Σπυρόπουλο που είναι τρόλεϊ απ' τα αριστερά; Στον πάγκο ποιες επιθετικές λύσεις είχε; Δεν μας τα λέει καλά ο πρόεδρος (σ.σ.: επειδή συνεχάρη τους παίκτες μετά την ήττα). Να τους δώσουμε τα DVD που είχε βγάλει η "Ηχώ" τότε να δουν τι ομαδάρες είχε νικήσει ο Παναθηναϊκός στο παρελθόν».

Τον αγαπώ τον Μανώλη, διότι το πάθος που βγάζει έχει τη γοητεία του, όμως μου προκαλεί μια υπερένταση. Αν δεν ήξερα τι είχε συμβεί και τον άκουγα, θα πίστευα ότι κάποια συμφορά βρήκε την ομάδα. Θα σκεφτόμουν ότι ίσως ο Θωμάς Μητρόπουλος τρύπωσε στο CERN και με τη βοήθεια του «πειράματος του αιώνα» έστειλε τον πολυμετοχικό στη Β' Εθνική, για να πάρει τη θέση του το Αιγάλεω, το οποίο είχε ήδη πάρει τη θέση του Ηλυσιακού. (Τομ, σχώρα με. Στην επόμενη φαντασίωσή μου κάτι θα κάνω και για το Χαϊδάρι).

Συνεχίζω, πολυαγαπημένε αναγνώστη, με Λιάνα Κανέλλη. Διάβασα στο «Derby» μία δήλωσή της πριν από την έναρξη του αγώνα και μαγεύτηκα: «Παρακολουθώντας τους δύο προπονητές, βλέπω ότι ο Τεν Κάτε μεγαλώνει καλά, ενώ ο Μουρίνιο δεν γερνάει καθόλου καλά».

Λογικό μου ακούγεται. Αμα δεν κάνεις καταχρήσεις, δεν πίνεις, δεν καπνίζεις, δεν ξενυχτάς, μπορεί να μη χαρείς τα νιάτα σου, αλλά τα γηρατειά σου θα τα απολαύσεις. Ο Τεν Κάτε πρέπει να προσέχει πολύ τη διατροφή του και γενικότερα τον τρόπο ζωής του. Φαίνεται απ' το μάτι ο χρυσός μου ότι είναι λάτρης της ασκητικής ζωής. Νηστεία, προσευχή –άντε να παίζει και λίγο Pro στον ελεύθερο χρόνο του– κι αυτό είναι όλο...

Μιλώντας για ασκητική ζωή, στο μυαλό μου ήρθε η Μάρα Ζαχαρέα. Διάβασα χθες στην «Espresso» τον τίτλο «Μια κυρία φεύγει», με αφορμή την απόφαση της Μάρας να κρεμάσει τα δημοσιογραφικά παπούτσια της και μέλωσα. Συμπληρώνοντας την καλή εφημερίδα, έχω να παρατηρήσω ότι η Μάρα, όπως βλέπεις και στο σκίτσο, είναι κάτι σαν τη «Μεγάλη Κυρία» του ιταλικού ποδοσφαίρου, τη Γιουβέντους.

Εχει ορκισμένους εχθρούς και φίλους, κάθε της κίνηση σχολιάζεται, οι μύθοι για τις παρασκηνιακές της κινήσεις δίνουν και παίρνουν. Οπως η Γιουβέντους υποβιβάστηκε στη δεύτερη κατηγορία, αλλά σύντομα επέστρεψε δριμύτερη, έτσι και η Μάρα είναι βέβαιο ότι πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι σε κάποιο παράθυρο θα 'ναι...

Αλλωστε, όσο υπάρχουν ακόμα ο Ντελ Πιέρο και ο Θοδωρής για να τις στηρίζουν στα δύσκολα, οι «Μεγάλες Κυρίες» της Ιταλίας και της Ελλάδας δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα. Ο πόλεμος των απανταχού Μοράτιδων και Γκαλιάνιδων δεν θα 'χει κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα. Εκτός κι αν καταφέρει ο Αλογοσκούφης να φέρει το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία. Δεν θέλει πολύ ακόμα, πάντως, ο Γιώργαρος για να το επιτύχει. Σε καλό δρόμο είναι...

Πατήρ Νικόλαος

Ο πατήρ Νικόλαος είναι εκείνος που θα δώσει την ευλογία του στον πολυμετοχικό για να προκριθεί στην επόμενη φάση του Τσάμπιονς Λιγκ. Είναι πιο γοητευτικός και απ' τον Πατέρα και η πίστη του στον Θεό μόνο με εκείνη του Νίκου Κωστένογλου μπορεί να συγκριθεί. Ευλογείτε...