Οι αμιγώς μπασκετικοί, εκείνοι που πραγματικά αγαπάνε το άθλημα και τις ομάδες τους, αισθάνονται ικανοποιημένοι βλέποντας φέτος το αγωνιστικό επίπεδο της Α1 να ανεβαίνει τρομακτικά. Παναθηναϊκός και κυρίως Ολυμπιακός βελτίωσαν ακόμη περισσότερο την ήδη υψηλή ποιότητά τους δίνοντας χρήματα που ούτε καν μπορούσαν να φανταστούν οι ποδοσφαιρικές ομάδες της χώρας μας (αναλογικά τουλάχιστον).
Ισως και κάποιες ευρωπαϊκές. Βλέπετε π.χ. ο Ολυμπιακός του Παναγιώτη και του Γιώργου Αγγελόπουλου έχει μπάτζετ κοντά στα 37 εκατ. ευρώ. Τα έσοδα θα είναι κοντά στα 9 εκατ. ευρώ, άρα από την τσέπη των δύο αδερφών θα βγει ένα ποσό γύρω στα 28 εκατ. ευρώ. Ποσό που δεν θα επιστραφεί. Απίστευτο κι όμως... Ολυμπιακό ή μάλλον Αγγελοπουλικό!
Αλλά δεν είναι μόνο οι «αιώνιοι» που έβαλαν βαθιά το χέρι στην τσέπη. Ακολούθησαν ο Πανιώνιος, το Μαρούσι, ο Πανελλήνιος, ο Αρης (λιγότερο από τους άλλους, λόγω μη εξόδου στην Ευρωλίγκα) και κυρίως ο ΠΑΟΚ. Πέρυσι ο «Δικέφαλος του Βορρά» βρέθηκε κάποια σουτ μακριά από την Α2. Πριν από δύο μήνες τον ανέλαβε το πρώην αφεντικό της ΑΕΚ, Δημήτρης Δρόσος, και οι επενδύσεις που γίνονται είναι πραγματικά εντυπωσιακές. Το μπάτζετ δείχνει να έχει ξεπεράσει τα 3,5 εκατ. ευρώ και είναι χαρακτηριστικό ότι δόθηκε ένα ποσό γύρω στις 500.000 δολάρια μόνο και μόνο για έναν παίκτη, τον Κένι Γκρέγκορι. Τόσα χρήματα για έναν μόνο παίκτη οι Θεσσαλονικείς είχαν να δώσουν κοντά στα 10 χρόνια. Τα πολλά χρήματα, που αφορούσαν στις μεταγραφές του Μπλερ, του Βάις, του Κορωνιού και όλων όσοι απάρτιζαν τη σούπερ ομάδα του 2000, δεν υπολογίζονται, με την έννοια ότι δεν δόθηκαν ποτέ! Γράφτηκαν στο χιόνι!
Με όλα αυτά θέλουμε να καταλήξουμε στο ότι το πρωτάθλημα της Α1 είναι ελκυστικό όσο ποτέ τα τελευταία χρόνια. Και όμως αυτό το προϊόν απειλείται από παντού. Οσοι παρακολουθείτε από κοντά τα πράγματα, θα έχετε δει τον τελευταίο καιρό μία σειρά αρνητικών εξελίξεων, που αφορούν το δεύτερο πιο δημοφιλές άθλημα των Ελλήνων μετά το ποδόσφαιρο.
Από πού να αρχίσουμε και πού να τελειώσουμε. Από την απεργία που θα κάνουν οι παίκτες στο Κύπελλο Ελλάδας; Από το κομφούζιο των τηλεοπτικών; Από την κωλυσιεργία που υφίσταται από την άνοιξη στο θέμα της συμφωνίας με τον ΟΠΑΠ; Ή από το ότι βρισκόμαστε λίγες μέρες πριν από την κλήρωση της Α1, σε λιγότερο από ένα μήνα ξεκινάει το πρωτάθλημα και δεν γνωρίζουμε ποια θα είναι η 14η ομάδα; Καβάλα ή Δάφνη; Κατ' αρχάς να εξηγήσουμε για όσους πιθανότατα δεν γνωρίζουν ότι η Καβάλα αγωνιζόταν πέρυσι στο πρωτάθλημα της Γ' Εθνικής και ήταν εκείνη που επιδίωξε και συγχωνεύτηκε (;) με το Πανόραμα. Το τελευταίο στα γήπεδα πήρε δίκαια την άνοδο για την Α1, αλλά λόγω διοικητικών και οικονομικών προβλημάτων δεν μπόρεσε να συνεχίσει.
Το Πανόραμα βγήκε, λοιπόν, στη γύρα και έψαχνε ομάδα για να συγχωνευτεί, για ένα επιπλέον λόγο: χρωστάει χρήματα στους παίκτες που είχε πέρυσι. Ηθελε η ομάδα που θα το απορροφούσε να φορτωνόταν και το σχετικό χρέος. Η Καβάλα ανέλαβε κι αυτό το φορτίο και έτσι έκλεισε η συμφωνία. Κάπου εδώ μπαίνει η Δάφνη, η οποία αμφισβητεί το νόμιμο της συγχώνευσης της Καβάλας με το Πανόραμα. Η ΕΟΚ επικύρωσε από την πλευρά της τη συγχώνευση, αν και προχθές στην εκδίκαση της προσφυγή της Δάφνης στο ΑΣΕΑΔ ο νομικός της εκπρόσωπος, Γιώργος Κόνιαρης, είπε ότι «η ΕΟΚ είναι αναρμόδια να κρίνει αν η συγχώνευση είναι νόμιμη».
Η ουσία είναι ότι στην κλήρωση της Τετάρτης (αν γίνει, γιατί τη Δευτέρα υπάρχει στον ΕΣΑΚΕ κρίσιμο Δ.Σ,, αλλά και γενική συνέλευση, όπου τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί) το μπαλάκι που θα αφορά τη 14η ομάδα δεν θα έχει όνομα, αλλά ένα «Χ». Ο «άγνωστος Χ», δηλαδή, μια και το ΑΣΕΑΔ αναμένεται να αποφασίσει σε περίπου 10 μέρες. «Ζήσε Μάη μου», δηλαδή. Εκτός των άλλων, αν το ΑΣΕΑΔ δικαιώσει την Καβάλα, η Δάφνη θα συνεχίσει τον αγώνα της αποφασισμένη να φθάσει μέχρι το Συμβούλιο της Επικρατείας. Εν κατακλείδι, πρόκειται για δύο ομάδες που κουβαλάνε διάφορα «κουσούρια». Η Δάφνη, αν και έχει βελτιωθεί πολύ τελευταία (δεν μιλάμε για το αγωνιστικό μέρος....), αν και ο πρόεδρός της, Κώστας Τζιβελέκας, έχει δώσει και δίνει και τη ζωή του για το μπάσκετ και την ομάδα του, σε παλιότερες εποχές δεν είχε δείξει το καλύτερο δυνατό πρόσωπο. Οπως οι περισσότερες ελληνικές ομάδες, έτσι και αυτή είχε φεσώσει παίκτες.
Οσο για την Καβάλα, ακούγονται καλά πράγματα για τη διοίκησή της, αλλά ξεκάθαρο δείγμα γραφής δεν υπάρχει. Και μία ομάδα, η οποία πέρυσι έπαιζε στη Γ' Εθνική, έχει την υποδομή και την εμπειρία, ώστε σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα να γίνει ομάδα Α1;
Να τονίσουμε σε αυτό το σημείο ότι και στην Ιταλία είναι πιθανόν να τεθεί λίαν συντόμως ανάλογο θέμα: η Νάπολι έχει οικονομικά προβλήματα, βρίσκεται στα πρόθυρα διάλυσης και η ιταλική λίγκα θα πρέπει να πάρει αποφάσεις. Οπως έχουμε δει κατά το παρελθόν σε ανάλογες περιπτώσεις, οι αποφάσεις της ήταν καίριες και δεν χωρούσαν αμφισβήτησης. Από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι ο υποβιβασμός της περίφημης Βίρτους Μπολόνια λόγω χρεών στον νυν παίκτη της Ρόμα και μέχρι πέρυσι του Παναθηναϊκού, Σάνι Μπετσίροβιτς.
Πονεμένη ιστορία είναι και τα τηλεοπτικά. Σημαντικό μερίδιο για το γεγονός ότι μέχρι στιγμής αρκετές ομάδες της Α1 είναι άστεγες (όλες οι λεγόμενες «μικρές» ομάδες, που έχουν και περισσότερη ανάγκη τα χρήματα σε σχέση π.χ. με Παναθηναϊκό, Ολυμπιακό) χρεώνεται στην ΕΡΤ. Οι λόγοι είναι πολλοί. Κατ' αρχάς, η κρατική τηλεόραση ουκ ολίγες φορές έχει στηριχθεί για τη θεαματικότητά της στο άθλημα με την πορτοκαλί μπάλα. Πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες, όταν όλοι έβλεπαν μπάσκετ και Εθνική. Και αν δεν κάνουμε λάθος, όλα σχεδόν τα παιδιά της ομάδας (με εξαίρεση τον Νίκο Ζήση) θα παίξουν στο πρωτάθλημα της Α1. Το ότι δεν κατέστη εφικτό να αποκτηθούν τα τηλεοπτικά δικαιώματα του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού (που πήγαν ΑΝΤ1), μάλλον δεν αποτελεί δικαιολογία για το γύρισμα της πλάτης από πλευράς ΕΡΤ σε άλλες ομάδες. Τη στιγμή, μάλιστα, που για τα δικαιώματα της Β' Εθνικής στο ποδόσφαιρο δίνει 1 εκατ. ευρώ ή σε μικρές ομάδες της Σούπερ Λίγκας 2,5 και 3 εκατ. ευρώ, ποσά που δεν πρόκειται επ' ουδενί να επιστραφούν ατόφια στο ταμείο της. Για να μην πούμε για άλλες εκπομπές και εκδηλώσεις, όπου το χρήμα ρέει άφθονο και άσκοπα...
Στην προκειμένη περίπτωση, με προεξάρχοντες τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό, τις δύο υπερδυνάμεις όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά και της Ευρώπης, πρέπει να βρεθεί άμεσα λύση. Δεν νομίζουμε άλλωστε οι δύο «αιώνιοι» να θέλουν να συμμετάσχουν σε ένα πρωτάθλημα στο οποίο η ανισότητα θα είναι το κυρίαρχο στοιχείο. Και άλλωστε ο ΕΣΑΚΕ γι' αυτόν τον λόγο υπάρχει: για να μπορούν να συζητούνται τα πάντα από όλους και να βρίσκονται λύσεις. Ειδάλλως, ας διαλυθεί ο ΕΣΑΚΕ και ας κάνει ο καθένας το δικό του. Να μη ζαλιζόμαστε κιόλας.
Επί της απεργίας των παικτών, έχουμε να επισημάνουμε το ορθό της απόφασής τους. Τα αιτήματά τους είναι καθ' όλα σωστά και δεν επιτρέπεται εν έτει 2008 πάνω από όλα να υπάρχουν ανασφάλιστοι. Ο αθλητής έχει ημερομηνία λήξης και αν μιλάμε για ένα μέσο παίκτη της Α2 (κατηγορία στην οποία υπάρχει κυρίως το πρόβλημα), ας πούμε ότι θα παίξει 10 χρόνια: θα πάρει (αν πάρει) κοντά στις 350.000 ευρώ μεν, αλλά θα έχει αγωνιστεί τόσα χρόνια ανασφάλιστος. Χωρίς την απαιτούμενη περίθαλψη, χωρίς τίποτα. Χωρίς ένσημα, που είναι το βασικότερο για έναν εργαζόμενο. Για να μην πούμε και για τα άλλα αιτήματα, που επίσης είναι δίκαια (όπως π.χ. να μπορεί να επιστρέψει στο ελληνικό πρωτάθλημα μεσούσης της περιόδου ένας Ελληνας παίκτης που έχει ξεκινήσει τη χρονιά στο εξωτερικό).
Οσον αφορά τον ΟΠΑΠ βρέθηκε λύση, αλλά από τον περασμένο Μάιο γυρόφερνε η συμφωνία με τον ΕΣΑΚΕ. Ο ΟΠΑΠ δίνει πολλά χρήματα στο ποδόσφαιρο και καλά κάνει. Θα έπρεπε, όμως, να κάνει και κάτι καλύτερο για το μπάσκετ. Κάποια βελτίωση σημειώθηκε, αλλά χρειάζεται ο μεγάλος αυτός οργανισμός να στηρίξει ακόμα πιο πολύ το δεύτερο δημοφιλέστερο άθλημα της χώρας μας.
Πολλά τα μέτωπα, ε; Και μαζεμένα. Εν πάση περιπτώσει ευελπιστούμε να υπάρξουν λύσεις, αν και το θέμα δεν είναι αυτό. Τα στοιχεία που λείπουν είναι η οργάνωση και η ενότητα. Η σύμπνοια. Και να λειτουργήσει καλύτερα ο ΕΣΑΚΕ υπό την έννοια ότι οι ομάδες θα πρέπει να αφήσουν στην άκρη τα όποια συμφέροντά τους και να κοιτάξουν το κοινό καλό. Κάτι το οποίο δυστυχώς δεν κοιτάνε αυτοί που πάνω από όλα μπορούν να επιβάλλουν το καλό!