Εκτός αν το βάλει ο... Μιλισάβλιεβιτς!

Εντάξει, το πρωτάθλημα της Α1 που ακολουθεί δεν θα είναι το καλύτερο της Ευρώπης. Κάποτε ήταν. Πλέον, όμως, όχι. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι κάνει σημαντικά βήματα προόδου. Και δείχνει πως βρίσκεται στον σωστό δρόμο για την ολική επαναφορά. Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός έχουν δύο από τις ισχυρότερες ομάδες της Ευρώπης. Μαζί με την ΤΣΣΚΑ έχουν ξεφύγει κατά πολύ από τους άλλους σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Πόσω μάλλον όσον αφορά τα εγχώρια.

Από κει και πέρα, υπάρχουν πέντε ομάδες που έχουν αυξήσει αρκετά το μπάτζετ τους (με εξαίρεση τον Αρη) και είναι έτοιμες να δώσουν μάχη μέχρι τέλους για την έξοδο στην Ευρωλίγκα. Αν η μεγάλη κόντρα θα αφορά το αν ο Τζος Τσίλντρες θα μπορέσει να σπάσει το μονοπώλιο του Παναθηναϊκού, λίγο παρακάτω θα πέφτουν κορμιά για την κατάκτηση της τρίτης θέσης.

Ακόμη είναι νωρίς για οριστικά συμπεράσματα, όσον αφορά στη δυναμικότητα των ομάδων, αλλά κάποια πράγματα μπορούμε να τα πούμε.

Ο Πανιώνιος, που δίκαια πήρε πέρυσι το τρίτο «εισιτήριο» της Ευρωλίγκας, έπραξε σωστά: κράτησε τον βασικό του κορμό, που αφορά επτά άτομα (Ξανθόπουλος, Ζορόσκι, Καλαμπόκης, Μπάξτερ, Γιαννούλης, Κένταλ και Γεωργαλής) και εμπλούτισε το ρόστερ του με ποιοτικούς παίκτες, όπως μεταξύ άλλων οι Τσβέτκοβιτς και Νίκολιτς. Ερωτηματικό αποτελεί ο προπονητής Αλεξάνταρ Τριφούνοβιτς (που είναι σε μεγαλύτερο βαθμό ετοιμότητας από τον Νέναντ Μάρκοβιτς, ο οποίος έβγαλε την ομάδα στην Ευρωλίγκα, αλλά δεν έχει κι αυτός ιδιαίτερη εμπειρία στους πάγκους) και αν οι Νεοσμυρνιώτες θα μπορούν να κρατήσουν δύο καρπούζια στην ίδια μασχάλη. Η Ευρωλίγκα δεν είναι ULEB Cup.

Ο Αρης δεν έχει διαφημίσει τις μεταγραφές του, θέλοντας με αυτό τον τρόπο να μη δημιουργήσει αισιοδοξία και να πιάσει τους αντιπάλους του στον ύπνο, έπειτα από μία αποτυχημένη χρονιά. Η επιστροφή του Αντρέα Ματσόν συνοδεύεται με θετικό πρόσημο υπό την έννοια ότι τις δύο χρονιές, που είχε δουλέψει παλιότερα στον Αρη, τον έβγαλε ισάριθμες φορές στην Ευρωλίγκα. Δεν θα μπορέσουν όμως οι «κιτρινόμαυροι» να ελπίζουν σε πολλά πράγματα αν δεν τους στηρίξει ο «πύρινος», αλλά απογοητευμένος κόσμος τους.

Το Μαρούσι εξέπληξε τους πάντες πέρυσι με την πορεία του και κέρδισε φίλους. Ο κόουτς Μαρκόπουλος έμεινε στο πόστο του, το υλικό ενισχύθηκε αρκετά, αλλά πλέον η ομάδα των βορείων προαστίων φέρει τον τίτλο του φαβορί και πέρυσι τους έπιασε σχεδόν όλους στον ύπνο. Αν θα αντέξει τον τίτλο αυτό είναι ένα ερώτημα σε συνδυασμό με την ανυπαρξία «καυτής» έδρας.

Ο ΠΑΟΚ μοιάζει λιοντάρι κλεισμένο στο κλουβί και έτοιμο να χυμήξει. Το υλικό του γίνεται σπέσιαλ μετά τον ερχομό στα κοινά του Δημήτρη Δρόσου, ο κόουτς Αργύρης Πεδουλάκης αποτελεί εγγύηση, ο κόσμος θα είναι κοντά. Στα θετικά επίσης είναι ότι η ομάδα θα δίνει μόλις ένα ματς την εβδομάδα. Στον αντίποδα, όμως, τόσοι καινούριοι παίκτες θα μπορέσουν να «δέσουν» σύντομα και να αποτελέσουν ένα ομοιογενές σύνολο;

Τέλος, ο Πανελλήνιος έκανε κι αυτός σπουδαίες κινήσεις κυρίως με την απόκτηση του πρώην της Χιρόνα Ιβάν Ραντένοβιτς και του Μπραντ Νιούλεϊ, όμως, εκτός των άλλων, έχει πρόβλημα στη θέση «5». Εκεί όπου στην ουσία υπάρχει μόνο ο έμπειρος μεν, αλλά όχι και τόσο επαρκής πλέον Ντζούρο Οστοϊτς.

Εν κατακλείδι, ίσως και ένα σουτ να κρίνει στο τέλος ποια από αυτές τις ομάδες θα πάρει την τρίτη θέση του πρωταθλήματος. Εκτός, βέβαια, αν βρεθεί κανένας... Μιλισάβλιεβιτς (καλή του ώρα στη Λιέτουβος Ρίτας, όπου μετακόμισε) και ευστοχήσει αυτή τη φορά, σπάζοντας τη –για τη συντριπτική πλειοψηφία- ακτύπητη δυάδα Παναθηναϊκού, Ολυμπιακού!