Οι «καμικάζι» του Τέξας

Εάν χρειαστεί ποτε να διαλέξω ποια από τις εμπειρίες μου στο τηλεοπτικό μικρόφωνο θα μου μείνει αλησμόνητη, η επιλογή θα είναι μάλλον εύκολη: «Μάντισον Σκουέρ Γκάρντεν», 1984, τελικοί του ΝΒΑ, Νιου Γιορκ Νικς εναντίον Χιούστον Ρόκετς. Απεσταλμένος του Μega για να περιγράψω τον 3ο, τον 4ο και τον 5ο αγώνα (μετά το αρχικό 1-1 στο Τέξας), ρούφηξα κάθε στιγμή εκείνου του μαγικού επταημέρου και υποσχέθηκα στον εαυτό μου να κυνηγάω κάθε παρόμοια ευκαιρία στο μέλλον.

Ηταν, θυμάμαι, οι μέρες του Ο Τζέι Σίμπσον. Κατηγορούμενος για τον φόνο της συζύγου του, ο ποδοσφαιριστής-θρύλος του αμερικανικού φούτμπολ έτρεχε για να ξεφύγει από τους ομοσπονδιακούς πράκτορες, οι οποίοι καταδίωκαν το φορτηγάκι του Ο.J. με αυτοκίνητα, ελικόπτερα και... τανκς, που λέει ο λόγος. Στα τάιμ άουτ των αγώνων του ΝΒΑ Αμερικανάκια με πλησίαζαν και με ρωτούσαν αν μπορούσα ν' αλλάξω το κανάλι στο μόνιτορ για να παρακολουθήσουν ζωντανά το ανθρωποκυνηγητό...

Την ίδια περίοδο η ελληνική Εθνική ποδοσφαίρου έπαιρνε το βάπτισμα του πυρός σε Μουντιάλ. Ηταν η Εθνική του 0-10, ο περιοδεύων θίασος του Αλκέτα. Την είδα να ρεζιλεύεται και να ρεζιλεύει όλους όσους εκπροσωπούσε στον ακροτελεύτιο αγώνα της με τη Νιγηρία. Θα θυμάμαι για πάντα τα απογοητευμένα πρόσωπα των ομογενών μας στη Βοστώνη και όπου αλλού τους συνάντησα. Ευτυχως, τους αποζημίωσε εν μέρει η Εθνική μπάσκετ λίγες εβδομάδες αργότερα στο Τορόντο!

Πριν αποχαιρετήσω τα αμερικανικά γήπεδα του soccer, πρόλαβα να παρακολουθήσω τον αγώνα Αργεντινής - Νιγηρίας, τον τελευταίο στη διεθνή καριέρα του Ντιέγο Αρμάντο Μαραντόνα. Εμελλε να τον ξαναδώ από κοντά 14 χρόνια αργότερα στην άλλη άκρη της γης, στο Πεκίνο...

Εν τω μεταξύ, Νέα Υόρκη και Χιούστον έδιναν αδυσώπητη μάχη για τον τίτλο του ΝΒΑ. Μετά τον 5ο αγώνα το σκορ ήταν 3-2 υπέρ των Νικς, αλλά η επιστροφή τους στο Τέξας ήταν τραυματική: 3-3 στο άψε-σβήσε. Οι υποχρεώσεις μου για το Μουντιάλ με έφερναν στο Ντάλας την παραμονή του 7ου τελικού. «Ντάλας-Χιούστον είναι μια ευθεία», σκέφτηκα. Μια αστραπιαία συνεννόηση για διαπίστευση, ένα σταθερό τηλέφωνο στο γήπεδο για τη μετάδοση, ένα φτηνό αεροπορικό εισιτήριο για τη μετακίνηση και... δρόμο.

Δεν μετάνιωσα ποτέ για το ταξίδι-καμικάζι. Ο αγώνας ήταν από τους πλέον δραματικούς και κρίθηκε από ένα τρίποντο του Βέρνον Μάξουελ στο τελευταίο λεπτό. Ο Τζον Σταρκς, ο οποίος είχε αστοχήσει σε σουτ τίτλου στο φινάλε του 6ου αγώνα (όταν δέχθηκε τάπα από τον Χακίμ Ολάζουον), διεκδίκησε τον τίτλο του ήρωα για τους Νικς, αλλά απέτυχε παταγωδώς, μια και είχε 2/18 σουτ, εκ των οποίων 0/11 στην τέταρτη περίοδο. Το 4-3 έδωσε στους Ρόκετς τον πρώτο από τους δύο συνεχείς τίτλους και πότισε με σαμπάνια τα ρούχα όσων κατεβήκαμε στα αποδυτήριά τους. Η πόλη της NASA μέθυσε εκείνη τη νύχτα.

Μιάμιση δεκαετία αργότερα οι πρωταγωνιστές εκείνων των τελικών προαλείφονται για το Hall Of Fame: Χακίμ Ολάζουον, Πατ Ράιλι, Πάτρικ Γιούιν. Αν χρειαστούν ιπποκόμο για την τελετή, ξέρουν πού θα με βρουν!