Λογική και τερατολογία

Οχι βέβαια ότι το ποδόσφαιρο έχει αποκλειστικότητα στις επιθέσεις στη λογική. Χτες έπαιζε δυνατά η είδηση ότι λιώσανε οι πάγοι του Βόρειου Πόλου στη μεγαλύτερη έκταση στα τελευταία 125 χιλιάδες χρόνια. Μάλιστα. Το ακούς και δεν πας να πληρώσεις την εφορία, αφού όπως τη βάψαμε δεν έχει νόημα. Μπορώ λοιπόν κι εγώ, με το φτωχό μου το μυαλό, να ρωτήσω κάτι; «Τι είχε γίνει πριν από 125 χιλιάδες χρόνια και κάτι μήνες και είχανε λιώσει ακόμα περισσότερο οι πάγοι;». Είχανε πλακωθεί οι προϊστορικοί άνθρωποι στα αποσμητικά; Επίσης να ρωτήσω και κάτι άλλο. Μιλάς με κατά τα άλλα σοβαρούς ανθρώπους και σου λένε ότι ανεβαίνει επικίνδυνα η στάθμη της θάλασσας. Δεκτό, ανεβαίνει. Αλλά πόσο έχει ανέβει; Σύμφωνα με την Environmental Protection Agency των Ηνωμένων Πολιτειών, η στάθμη των θαλασσών ανέβηκε 15-20 εκατοστά τα τελευταία 100 χρόνια.

Το ίδιο ισχύει και για τη θερμοκρασία παγκοσμίως. Στις μέρες της αναδουλειάς στέλνει το κάθε δελτίο ειδήσεων μια πιτσιρίκα στο Σύνταγμα, κάνει τρεις ερωτήσεις στους περαστικούς, που λένε «Σκάσαμε από τη ζέστη, κοπέλα μου...», τραβάει και ένα βίντεο με ποτ πουρί από κώλους τουριστριών ο κάμεραμαν και η Αγκυρα στο στούντιο τραβάει ένα βαθύ αναστεναγμό και λέει: «Η φύση μάς τιμωρεί», και προχωράει στις τιμές της τομάτας. Πόσο λοιπόν έχει ανέβει η παγκόσμια θερμοκρασία στα τελευταία 100 χρόνια; Μισό βαθμό Kελσίου. Τώρα ότι στην Αθήνα, που το τσιμέντο αντανακλά τη θερμότητα, η θερμοκρασία έχει ανέβει πέντε βαθμούς από την εποχή που ο Κανάρης έμενε σε ιδιόκτητο στην Κυψέλη, είναι γεγονός. Οτι το μικροκλίμα των πόλεων αφορά περισσότερους ανθρώπους από τους κατοίκους του Δομοκού είναι επίσης γεγονός. Οτι όμως το Global Warming έχει ανεβάσει τη θερμοκρασία τόσο, ώστε να κάνει τη ζωή των κατοίκων των πόλεων ανυπόφορη, είναι μια παπαριά καμαρωτή.

Η λογική όμως των αριθμών δεν πουλάει στην τηλεόραση. Τουλάχιστον των αριθμών που δίνουν οι παγκόσμιοι οργανισμοί.

Στην τηλεόραση πουλάει ο καταπιεσμένος επιστήμονας που είναι πρόθυμος να πει μια τερατολογία για τα πέντε λεπτά της δημοσιότητας, η υστερική οικολόγα με τα μοβ και η φωνή των bloggers, που ό,τι παπαριά διαβάσουν από έναν άλλο blogger τη σηκώνουν και στο δικό τους και σήκωνε, σήκωνε ύστερα από κάποιο καιρό όλοι την περνάνε για αλήθεια. Ιδιαίτερα στη χώρα της νοηματικής γλώσσας, που ο Μπιλ Γκέιτς τη χρησιμοποιεί για προγραμματισμό. Τώρα, σύμφωνα με άλλη φουστανελοφόρα παπαριά, οι αγγλόφωνοι έχουν δανειστεί όλες τις νοηματικές λέξεις από τα ελληνικά. Η οποία παπαριά συνοδεύεται από τον δημοφιλή αστικό μύθο ότι ο Ξενοφών Ζολώτας είχε εκφωνήσει ομιλία σε παγκόσμιο συνέδριο στα αγγλικά χρησιμοποιώντας μόνο λέξεις ελληνικής ρίζας και όλοι κατάλαβαν τι έλεγε. Τώρα γιατί ο Μπιλ Γκέιτς, σύμφωνα με τον άλλο αστικό μύθο, πρέπει να χρησιμοποιεί τα ελληνικά στον προγραμματισμό σαν μοναδική νοηματική γλώσσα αντί να πάρει τις ελληνικές λέξεις από τα αγγλικά, είναι μυστήριο. Εκτός αν την εποχή του Ζολώτα είχαν ξεχάσει να κλέψουν νοηματικές λέξεις όπως το χαϊλής και το νταουνιασμένος.


Αχρείαστη να είναι, αλλά ορισμένες φορές η λογική είναι απαραίτητη. Ο Νέρι Καστίγιο, σε αντίθεση με τον Ριβάλντο, δεν ζήτησε να πάει στην Ουκρανία. Πιέστηκε από τον Ολυμπιακό όταν προέκυψε η προσφορά των 15 εκατομμυρίων ευρώ από τη Σαχτάρ. Είναι μια παρόμοια περίπτωση με αυτή του Λούα Λούα και τη μεταγραφή του στην Αλ Αραμπί, που ο Ολυμπιακός πίεσε για να τον στείλει. Ως εδώ κανένα πρόβλημα. Το πρόβλημα προκύπτει όταν ο Ολυμπιακός ζητάει να δανειστεί τον Καστίγιο με ένα εκατομμύριο ευρώ τον χρόνο και η Σαχτάρ θέλει δύο. Ενα εκατομμύριο ευρώ σημαίνει ότι ο Ολυμπιακός αξιολογεί τον Καστίγιο ως μεταγραφή των τεσσάρων εκατομμυρίων για τετραετές συμβόλαιο, έχοντας μάλιστα και την ασφάλεια ότι δεν παίρνει το ρίσκο του σοβαρού τραυματισμού του παίκτη. Οπότε το ότι ο Λουτσέσκου τα πήρε και είπε ότι ο Ολυμπιακός θέλει να πάρει δανεικό τον παίκτη που πέρυσι πούλησε είναι δικαιολογημένο.

Οπως και δικαιολογημένο θα είναι οι παράγοντες της Μαρσέιγ να το ρίξουν στα ναρκωτικά αν τους μεταφράσουν τις δηλώσεις του Βγενόπουλου πριν από έξι μήνες. Ηταν η εποχή που ο Αντρέ είχε πει ότι όλοι μαζί στην «ΠΕΚ» είναι πιο δυνατοί από τον Αμπράμοβιτς. Τώρα ο Αμπράμοβιτς να παζαρεύει τη μεταγραφή του Ζιβέ ένα δίμηνο μοιάζει δύσκολο. Και ακόμα πιο δύσκολο μοιάζει να ζητάει από τον Αντώνη Ρέμο τριάντα χιλιάρικα για τον Σαρακατσάνο.

Πάμε λοιπόν και στην ΑΕΚ. Ερχεται δανεικός ο Πελετιέρι με οψιόν αγοράς 2,5 εκατομμύρια ευρώ. Μέχρι εδώ όλα λογικά. Μέχρι που μαθαίνεις ότι ο Πελετιέρι έχει ακόμη ένα χρόνο συμβόλαιο με τη Λανούς και μετά μένει ελεύθερος. Και καπάκι θυμάσαι ότι ο Πελετιέρι έχει τον ίδιο μάνατζερ, τον Φερνάντο Κονσεντίνο, με τον Σάχα. Ο οποίος έμεινε ελεύθερος από τη Σαν Λορέντζο, αλλά ήρθε δανεικός στην ΑΕΚ, η οποία, αν τον κρατήσει, θα πρέπει το ερχόμενο καλοκαίρι να πληρώσει μισό εκατομμύριο στο γκρουπ των μάνατζερ που έχουν τα δικαιώματά του. Μόνο που υπάρχει ένα πρόβλημα. Οπως τουλάχιστον ξέρω, τα δικαιώματα των ελεύθερων ποδοσφαιριστών δεν μπορούν να ανήκουν σε μάνατζερ, αλλά μόνο σε ομάδες. Είναι και ο λόγος που ο Ζάχαβι αγόρασε τη Λοκάρνο ώστε να μπορεί να διατηρεί την κυριότητα ποδοσφαιριστών που δεν έχει βρει ομάδα να τους πουλήσει.

Επειδή όμως ήθελα να έχω και μια δεύτερη, πιο επιστημονική, γνώμη για το θέμα επικοινώνησα με τον επίγονο του Σβώλου και του Σαρίπολου, τον Αντίπτυστο. Αν υπάρχει Ελληνας δικηγόρος που θα εμπιστευόμουν τη γνώμη του για συμβόλαιο παίκτη είναι ο Σουπού. Ο οποίος μου είπε ότι ο συνηθισμένος τρόπος των μάνατζερ να ξεπερνάνε τα ποσοστά που ορίζει η ΦΙΦA είναι τα appearance rights. Τα εμπορικά -αν είναι δόκιμος ο όρος- δικαιώματα. Στην περίπτωση όμως της κατοχής δικαιωμάτων ελεύθερου παίκτη από μάνατζερ ο Σουπού ήταν κατηγορηματικός. «Δεν μπορεί μάνατζερ να διατηρεί τα δικαιώματα ελεύθερου παίκτη. Μπορεί να κάνει τρικ, όπως έκανε ο Ζάχαβι με τον Μάτος. Να δίνει δηλαδή τον παίκτη με μια ρήτρα συμβολαίου και όταν δει ότι η ομάδα τον θέλει, να της ζητάει τα λεφτά δηλώνοντας ότι έχει βρει άλλη ομάδα να τον αγοράσει. Περιπτώσεις όμως όπως του Σέζαρ με τον μάνατζέρ του, τον Μπαρμπόζα, που διαπραγματευόταν την ελευθέρας του παίκτη χωρίς τα δικαιώματά του να ανήκουν σε άλλη ομάδα είναι παράνομες. Τέτοιες περιπτώσεις είναι συχνές με παίκτες της Λατινικής Αμερικής». «Και γιατί οι παίκτες το δέχονται;», τον ρώτησα. «Γιατί αν δεν το δεχτούν κινδυνεύουν να τους βρούνε σε χαντάκι», απάντησε με νομικούς όρους ο Σουπού. Το πιο ενδιαφέρον όμως κομμάτι της συζήτησης ήταν «Αν η ΑΕΚ αποφασίσει να μην πληρώσει τον μάνατζερ δεν έχει την υποχρέωση».

Οπως ομολογώ ότι εντυπωσιάστηκα από τη σιωπή του Νίκου Πατέρα μετά το ματς με την ΑΕΚ. Μετά τις δηλώσεις του Ελβις, ότι όποιος πειράξει τον Παναθηναϊκό θα χτυπήσει το χέρι στο τραπέζι, περίμενα να γίνει του Heartbreak Hotel. Να πει ο Καπετάνιος Νο2 ότι αυτό που έκανε ο Σαραϊδάρης είναι χειρότερο από το να του γρατζουνίσουν με κλειδιά το κότερο και μετά να το αφήσει να αιωρείται. Σαν την κατάρα των δέκα πνιγμένων του Κολόμβου. Και βγαίνουν τα ρεπορτάζ και υποστηρίζουν «Στον Παναθηναϊκό λένε ότι θέλουν τη διαγραφή του Σαραϊδάρη». Λένε. Σαν να το λέει ο Ζαβραδινός και ο Σιάνης. Και το μόνο που έμαθα για παρηγοριά είναι το ότι ο Πατέρας τη Δευτέρα είχε βρεθεί με συνεργάτες του στην Πανάθα και είπε ότι καταλαβαίνει μόνο το αδικώ και το αδικούμαι. Μόνο που πέσανε οι ψύχραιμοι, του είπανε να δώσει τόπο στην οργή και στο τραπέζι δεν κουνήθηκαν ούτε τα σουβεράκια. Πάντως να σε έχει πιστολίσει στα δύο τελευταία παιχνίδια το ντεμοτεχνείο και να προσπαθεί και από πάνω να «ψήσει» τον κόσμο ότι αυτοί είναι οι αδικημένοι επειδή πιο παλιά δεν είχε δώσει ο Βασσάρας πέναλτι στον Μπούρμπος (παραμένει άκλιτο) σου έρχεται να σπάσεις ό,τι κότερο έχεις.


Το μόνο που δέχομαι ως δικαιολογία για την απουσία του Θανάση Γιαννακόπουλου από το διοικητικό συμβούλιο της ΠΑΕ είναι ότι είχε πάει να ψωνίσει γραβάτες με σπάνια κόμικ. Το να έχεις τσαμπουκαλευτεί μέχρι και 10 φορές και αντ' εσού Αυγουλέας είναι είτε τσαμπουκάς είτε επικοινωνιακή πατάτα. Μια απευθείας δήλωση του Θανάση ξεκαθαρίζει το τοπίο.