Στα θολά νερά του Σεπτέμβρη

Κάθε φορά που συζητάμε για τις «επιτυχίες» ή τις «αποτυχίες» της Εθνικής ομάδας, είναι χρήσιμο να ρίχνουμε και μια ματιά πίσω μας. Αν κοιτάζουμε μόνο τις ομάδες που βρίσκονται μπροστά από τη δική μας, βλέπουμε το τοπίο μισό. Μετράμε τους κορμούς, αλλά χάνουμε το δάσος.

Δεκαεπτά εθνικά συγκροτήματα συμμετέχουν αυτές τις μέρες στα προκριματικά του Ευρωμπάσκετ 2009, στα οποία έχουν προκριθεί ήδη η Ρωσία, η Ισπανία, η Λιθουανία, η Ελλάδα, η Γερμανία, η Κροατία, η Σλοβενία και η –μέχρι νεωτέρας– διοργανώτρια Πολωνία. Ανάμεσα σε εκείνες που διεκδικούν τα υπόλοιπα οκτώ «εισιτήρια» είναι ομάδες φιλόδοξες και χρυσοποίκιλτες.

Η Σερβία με τις διακρίσεις ων ουκ έστιν αριθμός. Η ασημένια του «Αθήνα 2004» Ιταλία. Η διοργανώτρια του επόμενου Μουντομπάσκετ Τουρκία. Η «χάλκινη» του Βελιγραδίου Γαλλία. Το Ισραήλ, με τη σταθερά αξιόλογη παρουσία σε ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Η Λετονία, η Τσεχία, η Ουκρανία, η Βοσνία-Ερζεγοβίνη. Τι λέτε, καλύτερα δεν είναι που αποφύγαμε τέτοιου είδους εξωτικές περιπέτειες; Αν βαφτίζουμε εμείς την 5η θέση του Πεκίνου «αποτυχία» και «στραπάτσο», πού να βρουν απαξιωτικά επίθετα για να χαρακτηρίσουν την κατάντια τους αυτοί που βολοδέρνουν στα θολά νερά του Σεπτέμβρη;

Δεν ήθελε και πολύ, εδώ που τα λέμε. Εάν η Εθνική μας έχανε εκείνον τον αλησμόνητο προημιτελικό του Ευρωμπάσκετ 2007 με τους Σλοβένους, θα έμενε στον Ομιλο 5-8 μαζί με Γάλλους, Γερμανούς και Κροάτες. Η απογοήτευση πιθανότατα θα έφερνε άλλες δύο ήττες στους αγώνες κατάταξης που θα ακολουθούσαν. Οπότε; Οπότε «θολά νερά του Σεπτέμβρη». Κάπως έτσι έμπλεξαν με αυτή την ταλαιπωρία οι Γάλλοι. Οι λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις έμειναν πέρυσι εκτός οκτάδας και εξοβελίστηκαν στα προκριματικά της επόμενης διοργάνωσης. Αν χάναμε από τους Σέρβους στη Γρανάδα, ποιος ξέρει πού θα είχαμε προσγειωθεί...

Ελάτε τώρα στη θέση των Ιταλών. Στα πρώτα 4 παιχνίδια τους γνώρισαν 3 ήττες από τη Σερβία, την Ουγγαρία και τη Βουλγαρία του... Γκέρσον. Νίκησαν ως τώρα μόνο τη Φινλανδία. Δεν έχουν βέβαια Μπαρνιάνι, Μπελινέλι ή Μπαζίλε, αλλά κατεβάζουν Μπουλέρι, Μαντσινέλι, Μορντέντε, Σοράνια. Ο παλιόφιλός μας ο Πίνι έχει ρεκόρ 3-0 στον Ομιλο (απ' όπου προκρίνονται απευθείας στα τελικά οι 2 πρώτοι) και δείχνει την πλάτη του ακόμα και στον Ντούσαν Ιβκοβιτς, τον οποίο επισκέπτεται αύριο στο Βελιγράδι.

Να πατήσουμε όμως και στα παπούτσια των Σέρβων; Στον αγώνα τους με την Ουγγαρία, την περασμένη εβδομάδα στη «Μπεογκράντσκα Αρένα», μάζεψαν 18.000 κόσμο στις εξέδρες και 4.000 απ' έξω! Σημειωτέον ότι δεν μιλάμε για... πόλο, αλλά για μπάσκετ. Ο Ιβκοβιτς πόνταρε στη νεώτερη γενιά (Κρστιτς, Πέροβιτς, Τρίπκοβιτς, Τέπιτς, Ερτσέγκ, Τεόντοσιτς), στρατολόγησε και ορισμένους έμπειρους (Βούγιανιτς, Κέτσμαν) και έπεισε τους συμπατριώτες του ότι η μεγάλη επιστροφή είναι επί θύραις. Κι ας έχασε από τη... Φινλανδία.

Ναι, πρόκειται για την ίδια Σερβία που καταποντίστηκε πέρυσι στη Γρανάδα (0-3), απουσίασε από Πεκίνο και Τόκυο, ενώ στραπατσαρίστηκε ακόμα και στο δικό της Ευρωμπάσκετ, το 2005. Κι όμως, δελέασε 22 χιλιάδες φιλάθλους σε ένα ματσάκι της πλάκας με την Ουγγαρία. Σκάσατε από τη ζήλεια σας ή ακόμα; Πόσο κόσμο θα μάζευε σε αντίστοιχο παιχνίδι η δική μας ομάδα λ.χ. μετά την Ντιζόν ή την Αττάλεια; Ο αριθμός των εισιτηρίων θα ήταν πιο κοντά στο 220 παρά στο 22.000.