Μια δικαίωση και αρκετά ερωτηματικά

Επειδή τα γραπτά είναι εκείνα που μένουν θυμηθείτε τι έγραφα στη στήλη μου ανήμερα την 15η Αυγούστου, αμέσως μετά το πρώτο παιχνίδι της ΑΕΚ με την Ομόνοια και πως εξελίχθηκαν τα πράγματα, μετά τον επαναληπτικό με την κυπριακή ομάδα και το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό: «Δεν αποκλείω στα μεγάλα ματς, όπου η ΑΕΚ θα βρίσκει περισσότερους χώρους να τα καταφέρει με αυτό το σύστημα. Όταν όμως θα μαζεύεται όλος ο καλός ο κόσμος πίσω από τη σέντρα θα υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Ο μόνος τρόπος να διασπάσεις μια πολυπρόσωπη άμυνα είναι με σβελτάδα όχι μόνο στην ταχύτητα των παικτών, αλλά στις μεταβιβάσεις. Με τόσο κόσμο πλασαρισμένο πίσω από τη σέντρα, αλλά και με δεδομένο πως οι μέσοι της ΑΕΚ μοιάζουν αρκετά αργοί αυτό φαντάζει εξαιρετικά δύσκολο. Ο Εντίνιο από τα δεξιά μπορεί ίσως να σουλουπώσει την κατάσταση, όπως και η παρουσία του Μπασινά. Με ένα κέντρο βαρύ όμως με Ριβάλντο και Μπασινά, πόσο γρήγορο μπορεί να γίνει το παιχνίδι; Αυτό είναι ένα ερώτημα που καλείται ο Δώνης ν’ απαντήσει. Αν δεν το αποδείξει στο γήπεδο, θα πρέπει ν’ αναζητήσει κάτι άλλο σαν λύση. Μήπως το 4-4-2 θα έπρεπε να γίνει το βασικό σύστημα και το 4-3-3, μια λύση για ματς που η ΑΕΚ γνωρίζει πως θα βρίσκει χώρους»;

Ο ίδιος ο Γιώργος Δώνης έδωσε την απάντηση στο τελευταίο ερώτημα μου εκείνης της μέρας, στη συνέντευξη Τύπου μετά το ματς με τον Παναθηναϊκό, όπου δικαιώθηκε με το σύστημα που έπαιξε. Τόνισε ότι (από τη στιγμή που αποκτήθηκαν Τζιμπούρ και Πελετιέρι) το 4-4-2 θα το χρησιμοποιήσει σε πολλά παιχνίδια με τον Σκόκο πίσω από τους δύο επιθετικούς. Κι ασφαλώς μια ακόμα παράμετρος που ήταν άγνωστη εκείνη την ημέρα που έγραψα το κείμενο ήταν η φυγή του Ριβάλντο. Γιατί με τον «Ρίμπο» χθες η ΑΕΚ μέσα στο παιχνίδι, δεν θα είχε τα «πνευμόνια» του Πλιάτσικα και την δυναμική σε αντοχές να καταστρέψει σε τέτοιο βαθμό το παιχνίδι του Παναθηναϊκού. Αυτά για την «Ένωση».

Για τους «πράσινους» τα προβλήματα δεν είναι τόσο απλά όσο ορισμένοι προσπαθούν να τα παρουσιάσουν. Για τα ολέθρια λάθη και για τις ντρίπλες με μεγάλη δόση ρίσκου που έκαναν χθες Σαριέγκι και Βύντρα δεν ευθύνονται μόνο αυτοί. Οι δύο στόπερ του Παναθηναϊκού δεν είχαν καμία βοήθεια στο κατέβασμα της μπάλας, με αποτέλεσμα το παιχνίδι των «πρασίνων» να καταστρέφεται πριν η μπάλα περάσει καν τη σέντρα. Οι δύο επιλογές που είχε το κεντρικό δίδυμο, ήταν ή να διώξει όπως – όπως ή να επιχειρήσουν ντρίπλες. Το πέναλτι δεν ήταν, αλλά η φάση που δημιούργησε την κατάσταση αυτή, προήλθε από μια ντρίπλα με ρίσκο του Βύντρα.

Από εκεί και μετά προβληματίζει το εξής. Που είναι οι δύο παίκτες, Μάτος και Ίβανσιτς που ήταν μαζί με τον «Κάρα» οι δύο κύριοι κουβαλητές της μπάλας πέρσι; Που ήταν αυτοί που είχαν δημιουργήσει παράδοση στα ματς με την ΑΕΚ; Ο Νίνης γιατί στον πάγκο; Άραγε δεν είναι ως τώρα το α’ μέρος με την Ντιναμό Τυφλίδος, όπου έπαιξαν αυτοί οι δύο το 45λεπτο όπου είδαμε ποδόσφαιρο από τον Παναθηναϊκό. Επιπλέον είναι φανερό ότι το μπόι λείπει στο κέντρο της «πράσινης άμυνας». Αυτό φάνηκε και στο ματς της περασμένης Τρίτης με την Σπάρτα.

ΥΓ: Λίαν συντόμως θα λυθεί η απορία, σε όσους την έχουν ακόμη, για το ποιος είναι ο «Βάλε με Μέσα». Λίγη υπομονή…