Πρόκειται για αφαιρετική λογική: Ο Ολυμπιακός και η ΑΕΚ περιόρισαν και μηδένισαν αντίστοιχα τις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις τους. Ο Αρης έθεσε πλέον στόχο του το πρωτάθλημα και έριξε μια μούντζα στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ για να προσηλωθεί σε ό,τι σημαντικότερο προκύπτει από τη φετινή προσπάθειά του. Ολα τα άλλα, έρχονται σε δεύτερη μοίρα.
Εδώ που τα λέμε, τι το θέλεις το ΟΥΕΦΑ, Λάμπρο μας; Τι να το κάνεις; Αντε και να περάσεις τη Σλάβεν Κοπρίβνιτσα. Και μετά περνάς μία ακόμη Κοπρίβνιτσα και φτάνεις στους ομίλους. Τι γίνεται αν σου ανοίξει η όρεξη; Ξοδεύεις. Εδώ τη Σλάβεν Κοπρίβνιτσα κόντεψες να αποκλείσεις και είχες έτοιμο ποδοσφαιριστή για να προστεθεί στο ρόστερ και να πάρει τη θέση του Ιβιτς. Οχι ότι δεν κάνει ο Ζεντίλ, αλλά μην τρελαθούμε κιόλας. Ιβιτς δεν είναι… Οπότε ένας Ιβιτς, ένα δεκάρι, είναι απαραίτητο για να πάρεις το ΟΥΕΦΑ. Αμ πώς; Να περιοριστείς μόνο στον ελληνικό τίτλο; Αυτόν τον κατακτάς χωρίς τον αντι-Ιβιτς.
Οσο για την πριμαντόνα, τον Ρεγκέιρο, σημαντικός ως όνομα, αλλά κάποιος πρέπει να του πει ότι δεν φτάνει μόνο να κουβαλά το όνομά του. Θα πρέπει να δικαιολογεί τη φήμη του. Και τα χαμόγελα α λα Ροναλντίνιο δεν φτάνουν.
Και με τον Κέλεμεν συνεχίστε στον ίδιο ρυθμό. Καλά κάνετε και τον εμπιστευόσαστε. Κάτι θα γνωρίζετε παραπάνω. Εμείς δεν είμαστε στις προπονήσεις για να γνωρίζουμε ότι είναι πιο έτοιμος από τον Καρατζιοβαλή και τον Σηφάκη. Οχι βέβαια. Αλλά αυτό το ηλίθιο γκολ που δέχθηκε ο Αρης ήταν δική του ευθύνη κι όχι του Νάτσο. Μοιάζει με τους 101 τρόπους να δεχθείς γκολ και να αποκλειστείς. Το ανεβάζεις στο youtube και γελάνε μέχρι τη Νότια Οσετία, που το έχουν τόση ανάγκη...
Πρόεδρε Λάμπρο, ο μαθητής σου, ο πρόεδρος Αντώνης, μετά τον αποκλεισμό του Αρη και την απόκτηση του Μιχαλάκη και του Κονέ, νιώθει ανανεωμένος. Νιώθει ότι φυσά άλλος αέρας στη Θεσσαλονίκη και μπορεί να γεμίσει τα πνευμόνια του με οξυγόνο. Μπορεί ο Κωνσταντίνου να είχε κερδίσει τον τίτλο του «μίστερ σε απορρίπτω» αφού όπου κι αν πήγε δεν τον ήθελε κανείς, αλλά δείχνει σθένος και κυρίως ξέρει να εκτιμά τη συγγνώμη του Κύπριου. Γιατί έπεσε και «συγγνώμη» για να έρθει τελικά στον Ηρακλή. Δεν εξηγείται αλλιώς. Μήπως το ξεχάσατε; Ο Κωνσταντίνου δεν ήταν που έλεγε ότι δεν πρόκειται να παίξει στον Ηρακλή, όταν πριν από μερικούς μήνες του έριξε πόρτα ο Ολυμπιακός; Μήπως ήταν άλλος; Και ο πρόεδρος Αντώνης είχε πληγωθεί. Το έφερε βαρέως. Μέχρι που έφτασε η ώρα των εξηγήσεων και ο Μιχαλάκης έγινε πάλι «είσαι τρέλα». Καλή αντάμωση.