Ε-mail από το Πεκίνο

Γράφει η Ρούλα Βλασσοπούλου

Ορεξη να έχει κανείς να βλέπει εφηβικά του πρότυπα. Και στις μεγάλες αθλητικές διοργανώσεις θα βαρεθεί να… στρίβει δεξιά κι αριστερά το κεφάλι του για να μη χάσει κάποια από τις μεγάλες αθλητικές μορφές του παρελθόντος που περνούν δίπλα του. Η μόδα των τελευταίων ετών θέλει τους κορυφαίους αθλητές να παραμένουν στα στάδια και μετά την ολοκλήρωση της αθλητικής τους καριέρας. Οι περισσότεροι ως σχολιαστές διαφόρων δικτύων από όλο τον κόσμο, που περνούν στην απέναντι πλευρά και κρατούν οι ίδιοι πια το μικρόφωνο. Και κάποιοι άλλοι ως πρεσβευτές του αθλήματός τους. Ως άνθρωποι που έχουν φάει με το κουτάλι προπονήσεις, αγώνες και διακρίσεις, θεωρούνται «ειδικοί» για να σχολιάσουν, να αναλύσουν και να προβλέψουν. Σε αυτό τον τελευταίο τομέα, όμως, ακόμη κι αυτοί μπορούν να πέσουν έξω. Είτε για καλό είτε για κακό. Στη δεύτερη περίπτωση υπήρχε και ελληνικό ενδιαφέρον.

Ανάμεσα σε αυτούς τους αστέρες που περιφέρονται στο Πεκίνο είναι ο Μάικ Πάουελ και ο Μάικλ Τζόνσον. Αμφότεροι πρεσβευτές του στίβου. Ο πρώτος είχε κάτι ενδιαφέρον να μας πει, με ελληνικές προεκτάσεις. Μιλώντας για τον τελικό του μήκους, αποκάλυψε πως ξαφνιάστηκε που δεν είδε τον Λούη Τσάτουμα να ανεβαίνει τελικά στο βάθρο, διότι πίστευε πως ο Ελληνας πρωταθλητής ήταν φαβορί για ένα μετάλλιο. «Ηταν σε πολύ καλή κατάσταση στον προκριματικό, για αυτό», επισήμανε ο παγκόσμιος ρέκορντμαν του μήκους, που προσδοκούσε κι αυτός τη διάκριση η οποία δεν ήρθε ποτέ. Ισως ο Τσάτουμας δεν πρέπει να μάθει πως έχει καρφωμένα στην πλάτη του και τα μάτια του Πάουελ. Το άγχος όταν είναι φαβορί τού κόβει σε τέτοιο βαθμό τα πόδια, που ίσως τα τρία άκυρα άλματα του τελικού να μην είναι η τελευταία φορά που χάνει μία ανάλογη ευκαιρία.

Ο Πάουελ είναι ειδικός για να του δώσει μία συμβουλή. Οχι απλά ως ο κορυφαίος αθλητής όλων των εποχών, ούτε ως προπονητής. Αλλά ως ένας άλτης που κάποτε τον φώναζαν «Μike foul» για τη συχνή επαφή του πάτου του παπουτσιού του με την πλαστελίνη της βαλβίδας.

«Ξέρω πολύ καλά το πρόβλημα», είπε με ένα ένοχο γέλιο. «Είναι νόμος να μην κοιτάς τη βαλβίδα, γιατί τότε είναι σίγουρο ότι θα κάνεις άκυρο. Είναι τόσο ψυχολογικό όσο και τεχνικό το ζήτημα. Πρέπει να έχεις πίστη στις δυνάμεις σου για να μην κάνεις άκυρο, πρέπει μεν να… επιτεθείς στη βαλβίδα, αλλά από την άλλη να έχεις τον έλεγχο. Εγώ παιδευόμουν και έβλεπα τον Καρλ Λιούις που πατούσε αρκετά πίσω και έκανε 8,70 μέτρα. Κάπου εκεί κατάλαβα πως δεν χρειαζόταν το παρακινδυνευμένο πάτημα για να κάνεις το μεγάλο άλμα», είπε και δεν έκρυψε την απογοήτευσή του για το χαμηλό επίπεδο στον φετινό τελικό του μήκους. «Οταν δεν αγωνιζόταν ο Λιούις, πάσχιζα για να μας προσέξει κάποιος στο μήκος και τώρα αυτοί κάνουν 8,34 μέτρα. Αυτό σημαίνει πως κανείς δεν θα ασχοληθεί μαζί τους», κατέληξε ο Πάουελ, που αποχαιρέτισε ευχόμενος καλή επιτυχία για τη συνέχεια στον Τσάτουμα. Αν και ο Αμερικανός ξέρει πως το πρόβλημα δεν είναι η ατυχία.

Ο έτερος αστέρας που έπεσε έξω στις προβλέψεις του χθες ήταν ο Μάικλ Τζόνσον. Αυτό όμως σίγουρα δεν στενοχώρησε κανέναν. Λίγες ώρες πριν από τον τελικό των 200 μ., ως ο μέχρι εκείνη τη στιγμή κάτοχος του παγκοσμίου ρεκόρ ρωτήθηκε αν περίμενε η επίδοσή του να καταρριφθεί το ίδιο βράδυ. «Πιστεύω ότι θα το κάνει κάποια στιγμή, αλλά όχι απόψε. Δεν θα ξαφνιαστώ βέβαια αν το πετύχει, αλλά δεν το περιμένω», είπε ο Αμερικανός χαρακτηρίζοντας τον Μπολτ ως έναν θανατηφόρο συνδυασμό μεγάλου διασκελισμού και ταχύτητας. Δεν διευκρινίστηκε αν ο Τζαμαϊκανός έμαθε τη δήλωση και… όπλισε τα πόδια του για να διαψεύσει τον Τζόνσον.