Χωρίς φορ περιοχής και γρήγορα χαφ, ονομάζεται αυτοκτονία!

Γράφει ο «Βάλε με Μέσα»

Δυστυχώς οι τραγωδίες με Ανόρθωση και Ομόνοια ήρθαν να μας δείξουν πως Ολυμπιακός και ΑΕΚ έχουν να διανύσουν πολύ δρόμο μέχρι να φτάσουν εκεί που πρέπει. Μάλλον για να είμαι ακριβής απέχουν πολύ μακριά από το σημείο που θα έπρεπε να βρίσκονται τέτοια εποχή. Θα σταθώ σήμερα στην ΑΕΚ μιας και για τον Ολυμπιακό τα γράψαμε μετά το ματς της Τετάρτης.

Η «Ένωση» δίχως καμία φαντασία στην ανάπτυξη και ενδεκάδα που δεν ήξερε τι ζητούσε μέσα στο γήπεδο, ήταν επιπλέον αδιάβαστη και καταδικασμένη να ηττηθεί. Με έναν Ριβάλντο να είναι παγιδευμένος, με τον Σκόκο να κερδίζει αρκετά φάουλ από προσωπικές ενέργειες, που έμειναν αναξιοποίητα και με δύο χαφ (Ρίκκα και Καφέ) που να μην μπορούν να την ξεμπλοκάρουν δημιουργικά. Όποιος περίμενε να γίνει κάτι από τα άκρα, μάταια το έκανε. Ο Ζορμπάς με τον Χουανφράν δεν μπόρεσαν να συνεργαστούν, με τον Ισπανό μάλιστα να εκτίθεται και αμυντικά σε κάποιες περιπτώσεις στο πρώτο μέρος. Ο Μαϊστόροβιτς επιρρεπής στη γκέλα. Ο Αλεξόπουλος, ο Σάχα και ίσως ο Μπλάνκο λίγο που το πάλεψε παρότι δεν είχε στήριγμα διασώζονται από το ναυάγιο. Επί της ουσίας η Ομόνοια έδειξε πόσο εύκολο είναι να παγιδέψεις την ΑΕΚ στα εντός έδρας παιχνίδια της. Κολλάς κάποιον στον Ριβάλντο ώστε να μην μπορεί να γυρίσει ώστε να κάνει πάσα και μπλοκάρεις καλά τα άκρα της. Αν η «Ένωση» σταματήσει στα δύο συγκεκριμένα σημεία είναι εξαιρετικά προβλέψιμη. Αυτό ακριβώς θα πρέπει να προβληματίσει τον Δώνη που πιστεύει ότι αυτό το σχήμα θα τσουλήσει κάποια στιγμή.

Δεν αποκλείω στα μεγάλα ματς, όπου η ΑΕΚ θα βρίσκει περισσότερους χώρους να τα καταφέρει με αυτό το σύστημα. Όταν όμως θα μαζεύεται όλος ο καλός ο κόσμος πίσω από τη σέντρα θα υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Ο μόνος τρόπος να διασπάσεις μια πολυπρόσωπη άμυνα είναι με σβελτάδα όχι μόνο στην ταχύτητα των παικτών, αλλά στις μεταβιβάσεις. Με τόσο κόσμο πλασαρισμένο πίσω από τη σέντρα, αλλά και με δεδομένο πως οι μέσοι της ΑΕΚ μοιάζουν αρκετά αργοί αυτό φαντάζει εξαιρετικά δύσκολο. Ο Εντίνιο από τα δεξιά μπορεί ίσως να σουλουπώσει την κατάσταση, όπως και η παρουσία του Μπασινά. Με ένα κέντρο βαρύ όμως με Ριβάλντο και Μπασινά, πόσο γρήγορο μπορεί να γίνει το παιχνίδι; Αυτό είναι ένα ερώτημα που καλείται ο Δώνης ν’ απαντήσει. Αν δεν το αποδείξει στο γήπεδο, θα πρέπει ν’ αναζητήσει κάτι άλλο σαν λύση. Μήπως το 4-4-2 θα έπρεπε να γίνει το βασικό σύστημα και το 4-3-3, μια λύση για ματς που η ΑΕΚ γνωρίζει πως θα βρίσκει χώρους;

Το 4-3-1-2 του δεύτερου μέρους, με τον Ριβάλντο να έχει περάσει πίσω από Παυλή και Μπλάνκο και τον Σκόκο να περνάει κάπως περισσότερο εσωτερικά στα δεξιά, όφειλε να έχει κι έναν αντίστοιχο παίκτη του Σκόκο από αριστερά και να μπει ένα βαρύ φορ δίπλα στον Μπλάνκο για να αποδώσει. Οπότε και αυτό το σχήμα, δώρο-άδωρο ήταν, γιατί ναι μεν έμοιασε να δουλεύει λίγο καλύτερα, αλλά δίχως την ανάλογη ισορροπία.

Η ΑΕΚ οπωσδήποτε θα πρέπει να κινηθεί για έναν φορ περιοχής, για ένα δεξί μπακ και για έναν ακόμα αμυντικό χαφ που να μπορεί να κάνει και παιχνίδι. Αν θέλει να έχει ελπίδες για κάτι καλό φέτος και τουλάχιστον να μοιάζει πως έχει κάποιο βάθος στον πάγκο. Αν επιμείνει σε αυτό το σύστημα ο Δώνης θα μιλάμε πιθανότατα για την τέλεια αυτοκτονία, ειδικά αν η ομάδα δεν βρει επειγόντως παίκτες κλειδιά για να παίξουν το 4-3-3.