O πολιτικός μηχανικός που κλόνισε τα «κόκκινα» θεμέλια!

Πώς ο Γιάννης Χρυσικόπουλος, από γενικός διευθυντής της ΠΑΕ, έγινε ο άνθρωπος που τα κάνει όλα. Με ποιον τρόπο πήρε τα κλειδιά του μαγαζιού, πώς σχεδίασε να κυλήσει το μεταγραφικό καλοκαίρι, γιατί έχασε τον έλεγχο (μετά τις απανωτές μεταγραφικές αποτυχίες) και γιατί του αποδίδουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης για το «ναυάγιο» της Κύπρου. Είναι άραγε ο φταίχτης ή για μία ακόμη φορά στον Ολυμπιακό αναζητείται εξιλαστήριο θύμα;

Το πρώτο διάστημά του στον Ολυμπιακό ήταν αθόρυβο. Οταν πρωτοπέρασε τα γραφεία της ΠΑΕ, σχεδόν δεν έγινε αντιληπτός. Η ανακοίνωση του ονόματός του στον Τύπο όχι μόνο δεν έγινε πρωτοσέλιδο, αλλά πέρασε στα ψιλά του ρεπορτάζ.

Οσο για τον κόσμο της ομάδας, μέχρι φέτος στην πλειονότητά του αγνοούσε την ύπαρξή του. Οσοι τον γνωρίζουν καλά, μιλούν για έναν τύπο μονόχνοτο, με αυστηρό ύφος, που δεν σου δίνει ποτέ το δικαίωμα για πολλά πολλά. Στην ΠΑΕ όταν μπαίνει, λέει με δυσκολία καλημέρα, αλλά λέει. Στη συνέχεια κλείνεται στο γραφείο του και τη φωνή του την ξανακούνε όταν φεύγει, που λέει καληνύχτα. Αν βεβαίως τον ξέρεις καλά, θα διαπιστώσεις ότι έχει ένα πολύ ιδιαίτερο χιούμορ, αρκετά εκλεπτυσμένο, και κυρίως ότι κουβαλά, όπως οι περισσότεροι συντοπίτες του, αυτή την καλώς εννοούμενη και πολύ ξεχωριστή «τρέλα» των Κερκυραίων. Αν είσαι κολλητός φίλος του, περνάς σίγουρα καλά μαζί του? αν όχι, άσ' το καλύτερα. Εντονα πολιτικοποιημένο άτομο, του αρέσει να συζητά πολιτικά, προσδιορίζει τον εαυτό του στα αριστερά του ΠΑΣΟΚ, αλλά επί της ουσίας είναι πολύ ΠΑΣΟΚ, παραδοσιακό ΠΑΣΟΚ. Αυτό που στο κόμμα λένε «ΠΑΣΟΚ ενωμένο, δυνατό».

Βεβαίως, δεν είναι αυτά τα στοιχεία που τον οδήγησαν να κάνει καριέρα. Τα δύο μεγαλύτερα πλεονεκτήματά του, εκτός από το μυαλό του (για τέτοιου είδους θέσεις στις οποίες έκανε καριέρα), ήταν, πρώτον, ότι δεν λέει ποτέ «όχι» στον ανώτερο του και, δεύτερον, ότι του είναι πολύ εύκολο και να παίρνει και να χρεώνεται τις δύσκολες αποφάσεις (ειδικά αυτή τη δεύτερη κατηγορία ανθρώπων, ο Κόκκαλης τη λατρεύει). Ετσι έκανε καριέρα υπό τον Κώστα Λαλιώτη στο Υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ επί πολλά χρόνια, έτσι κάνει καριέρα και στον Ολυμπιακό. Ο Σωκράτης Κόκκαλης τον γνωρίζει πολλά χρόνια και συνεργάστηκαν άψογα και στα ζητήματα που προέκυψαν για την κατασκευή του «Γ. Καραϊσκάκης». Μέσα από αυτή τη γνωριμία ο Κόκκαλης δεν τον πήρε απλώς υπό τη δούλεψη του, αλλά τον έκανε δεξί του χέρι στον Ολυμπιακό, αλλά και την INTRAKAT. H τελευταία είναι μια κατασκευαστική εταιρεία στην οποία ο Κόκκαλης ποντάρει πολύ και στην οποία ο Χρυσικόπουλος έχει τα... κλειδιά της από τις 17 Ιανουαρίου του 2007.

Ολα αυτά είναι καλά, αλλά μικρή σχέση έχουν με το ποδόσφαιρο και το φετινό καλοκαίρι, οπότε ο Χρυσικόπουλος, από διευθυντής της ΠΑΕ, μετατράπηκε σε μία νύχτα στον «Νο1» άνθρωπο στον Ολυμπιακό. Η ουσιαστική απομάκρυνση του Πέτρου Κόκκαλη (πήγε στον Ερασιτέχνη) και αυτή του Ιλια Ιβιτς άφησαν στην Πλατεία Αλεξάνδρας κενές δύο απολύτως καθοριστικές θέσεις για τη λειτουργία του συλλόγου και άνοιξαν τον δρόμο στον Χρυσικόπουλο, που ανέλαβε να καλύψει και τις δύο. Αυτοί που ξέρουν τον όγκο δουλειάς που έχουν οι θέσεις που καλύπτει ο Χρυσικόπουλος, αναφέρουν ότι, ειδικά την περίοδο του καλοκαιριού, είναι αδύνατο να καλυφθεί από έναν άνθρωπο. Και όμως ο Χρυσικόπουλος τον καλύπτει. Είπαμε έχει το... ελάττωμα ή το προτέρημα (όπως το βλέπει κανείς) να μη λέει ποτέ «όχι» στα αφεντικά.

Πώς πήρε τα κλειδιά

«Ο κύριος Γιάννης», όπως τον φωνάζουν στην ΠΑΕ, είναι ο άνθρωπος που οι μεγάλοι επιχειρηματίες συνηθίζουν να τον αποκαλούν «πιστό σκυλί». Αυτοί λοιπόν που τον... κατηγορούν στην ΠΑΕ, υποστηρίζουν ότι πρώτα φρόντισε να πείσει –και τα κατάφερε σχετικά εύκολα– τον Κόκκαλη ότι είναι το «πιστό σκυλί» και μετά όλα ήρθαν εύκολα. Τον κατηγορούν ότι βρήκε τον τρόπο να... πριονίσει το προηγούμενο καθεστώς στον Ολυμπιακό και κυρίως τον Ιλια Ιβιτς, κατηγορώντας τον για τον τρόπο με τον οποίο δαπάνησε πέρυσι το καλοκαίρι και πέρυσι τον Ιανουάριο τα πάρα πολλά χρήματα που του έδωσε ο Κόκκαλης. Με... πολιτικό σύνθημα του (άλλωστε είναι έντονα πολιτικοποιημένο άτομο, όπως είπαμε, και άνθρωπος με πολύ γερές διασυνδέσεις στο ΠΑΣΟΚ) «χρειαζόμαστε λιτότητα» και «όχι στις αλόγιστες δαπάνες», ο Χρυσικόπουλος ξεκίνησε μια... εκστρατεία σε βάρος του Ιβιτς, προκειμένου να τον απομακρύνει. Και όταν τα κατάφερε, έπεισε τον Κόκκαλη ότι μπορεί να φτιαχτεί μια τουλάχιστον εξίσου καλή ή και καλύτερη ομάδα από την περσινή, αλλά με πολύ μικρότερο κόστος από αυτό που είχαν αντιμετωπίσει. Κάπως έτσι ξεκίνησε το καλοκαίρι στον Ολυμπιακό.

Οι μεταγραφές που (δεν) έγιναν

Ο Χρυσικόπουλος ανέλαβε πολύ εύκολα και πολύ γρήγορα τον ρόλο του τεχνικού διευθυντή, αποφασίζοντας να κλείσει προπονητή και παίκτες. Η πρώτη αποστολή στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία, αφού ο κύριος Γιάννης κατάφερε να κλείσει τον «Νο1» στόχο για τον πάγκο της ομάδας, τον Ισπανό Ερνέστο Βαλβέρδε. Το πρώτο ταξίδι και η πρώτη πραγματικά μεγάλη επιτυχία ήταν γεγονός, και ο Χρυσικόπουλος πήρε τα πάνω του. Πολλοί μάλιστα υποστηρίζουν ότι τότε ξεκίνησε το κακό. «Ο άνθρωπος δεν ξέρει από τέτοιου είδους διαπραγματεύσεις. Οταν έκλεισε τον Βαλβέρδε, απέκτησε την πεποίθηση ότι η δουλειά είναι εύκολη και μπορεί να την κάνει άνετα. Εκεί ακριβώς την πάτησε», είναι το σχόλιο μιας ανώνυμης (για ευνόητους λόγους) στην ΠΑΕ.

«Ο κύριος Γιάννης, καλός, χρυσός, αλλά από μπάλα μυρωδιά», μας λέει χαρακτηριστικά και δεν εννοεί μόνο ότι δεν ξέρει ποδόσφαιρο, αλλά και ότι δεν ξέρει να χειρίζεται (τουλάχιστον ακόμα) τους ποδοσφαιρανθρώπους. Για να καταλάβετε, οι μάνατζερ που έκαναν τη δουλειά με τον Χρυσικόπουλο για τον Οσκαρ υποστήριζαν ότι αναλογικά είναι το deal της χρονιάς, υπό την έννοια ότι η μεταγραφή θα μπορούσε να γίνει με 700.000 ευρώ και έγινε με 2,7 εκατ. ευρώ. Αυτό όμως εκτιμάται ως απολύτως φυσιολογικό. Γιατί ένας άνθρωπος που έχει σπουδάσει πολιτικός μηχανικός στην Ιταλία και που θεωρείται μετρ στα κατασκευαστικά deal και, ακόμη περισσότερο, άριστος παίκτης του χρηματιστηρίου, να γνωρίζει και από ποδοσφαιρικά deal; Mήπως τελικά το μεγάλο λάθος δεν είναι του ιδίου, αλλά του Σωκράτη Κόκκαλη, που του φόρτωσε και αυτή τη δουλειά;

Οταν άρχισαν τα στραπάτσα

Tο πρώτο μεγάλο χτύπημα στο προφίλ του... τεχνικού διευθυντή Χρυσικόπουλου ήταν το ταξίδι για το κλείσιμο των τριών πρώτων μεταγραφών του Βαλβέρδε. Ο Ντούσερ, ο Ντούντα και ο Οσκαρ είναι οι τρεις παίκτες που ζητάει ο Ισπανός τεχνικός, και ο κύριος Γιάννης κάνει το ταξίδι στην Ισπανία για να τους κλείσει. Αμ δε! Ο μόνος που έρχεται είναι ο Οσκαρ, και αυτός επειδή ο Ολυμπιακός τον πληρώνει παπορίσιο, που λένε και στην Κέρκυρα. Ο «Χρυσικό», όπως τον αποκαλούν οι ρεπόρτερ του Ολυμπιακού, γυρίζει και είναι βέβαιος ότι εκτός από τον Οσκαρ θα έρθει και ο Ντούσερ. Ξανά, αμ δε! Η κριτική από τον Τύπο αρχίζει να κάνει την εμφάνισή της, αλλά ο κύριος Γιάννης δεν μασάει. Βεβαίως μερικές φορές βουρλίζεται (πάλι όπως λένε στην Κέρκυρα) με ορισμένα δημοσιεύματα, αλλά μέχρις εκεί. Η μεταγραφική ιστορία του καλοκαιριού συνεχίζεται με νέα στραπάτσα τύπου Χριστοδουλόπουλου, αλλά και με επιτυχίες τύπου Αβραάμ, με την οποία ο «Χρυσικό» φέρνει τα πράγματα σε μια ισορροπία-ισοπαλία. Ωσπου σκάει η βόμβα Μπασινά και τα πράγματα μπερδεύονται περισσότερο. Ο Ολυμπιακός χρεώνεται μια τεράστια επικοινωνιακή ήττα και ο γενικός διευθυντής της ΠΑΕ μπαίνει πλέον για τα καλά στο στόχαστρο και των οπαδών, που σιγά σιγά αναφέρουν το όνομά του με όχι και τόσο κολακευτικό τρόπο. Εκεί όμως που οι πάντες μαθαίνουν το όνομα «Χρυσικόπουλος» είναι η υπόθεση Ντιόγο. Ο Βραζιλιάνος είναι το «Βατερλό» του «Χρυσικό», ο οποίος επί σχεδόν ένα μήνα ξημερώνεται καθημερινά στα γραφεία του Ολυμπιακού, λόγω της διαφοράς ώρας με τη Βραζιλία, αλλά ακόμα άκρη δεν έχει βγάλει. Ολο τον κλείνει, όλο τον βάζει στο αεροπλάνο και τον φέρνει, και ο Ντιόγο όλο και περισσότερο απομακρύνεται.

Οι μεγάλες ευθύνες

Ολα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα τις τελευταίες μέρες (πριν και από τον διασυρμό στην Κύπρο) ο Χρυσικόπουλος να γίνει σχεδόν το πρώτο θέμα των συζητήσεων. Είναι ο Κερκυραίος ο αδύναμος κρίκος του φετινού μεταγραφικού σχεδιασμού του Ολυμπιακού. Είναι αυτός που τα έκανε μούσκεμα και ο Ολυμπιακός κινδυνεύει πλέον σοβαρά να αποκλειστεί από τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ ή μήπως είναι τελικά ένα ακόμη εξιλαστήριο θύμα από τα πολλά που προκύπτουν στην ιστορία του Ολυμπιακού υπό την προεδρία Κόκκαλη; Ως συνήθως, σε αυτές τις περιπτώσεις, η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Ο «Χρυσικό» είναι βέβαιο ότι δεν ξέρει. Και όπως κάθε... νέος στη δουλειά, κάνει λάθη. Φέτος το καλοκαίρι προσπάθησε να μάθει, λοιπόν, και έπαθε κιόλας. Και έπαθε και ο Ολυμπιακός μαζί του. Ο οποίος αναγκάζεται να παίξει, με τρεις επιθετικούς να έχουν φύγει από πέρυσι και κανέναν να μην έχει έρθει. Με μεταγραφές που ήρθαν τόσο αργά, που δύο από αυτές (ενδεχομένως οι καλύτερες που έχει κάνει ως τώρα ο Ολυμπιακός) να μην παίξουν επί της ουσίας στο πρώτο από τα δύο κρίσιμα παιχνίδια. Ο Λέτο μπήκε για δέκα λεπτά και ο Ντούντου δεν ταξίδεψε καν με την ομάδα. Χώρια που, εκτός των άλλων, ήταν φανερό ότι δεν υπήρχε κανένα πλάνο. Πώς είναι δυνατόν να υπάρχει πλάνο στο οποίο ο Ντούντου των έξι εκατ. ευρώ να είναι η επόμενη λύση μετά τον ελεύθερο Μπασινά... Πώς είναι δυνατόν να υπάρχει πλάνο, όταν ο Ολυμπιακός επί ένα μήνα δηλώνει με κατηγορηματικό τρόπο ότι δεν πουλάει τον Λεντέσμα, να απορρίπτει τις προτάσεις που έρχονται και στο τέλος να πληρώνει και από την τσέπη του για να τον δανείσει. Είναι πραγματικά δεκάδες τα παραδείγματα στα οποία μπορείς να σταθείς στη φετινή μεταγραφική ιστορία του Ολυμπιακού για να αποδείξεις ότι σχεδόν όλα έγιναν λάθος, αλλά είναι αλήθεια επίσης ότι δεν μπορεί να είναι μοναδικός υπεύθυνος ο Χρυσικόπουλος. Κατ’ αρχάς, σε καμία περίπτωση δεν είναι περισσότερο από τον ίδιο τον Κόκκαλη που και τον επέλεξε και του τα φόρτωσε όλα επάνω του.

Χθες ήταν μία πολύ δύσκολη μέρα για τον Γιάννη Χρυσικόπουλο. Κατάλαβε ότι η κριτική πλέον είναι πολύ σκληρή και έδειχνε να απορρεί γιατί ο Τύπος και κατ' επέκταση οι οπαδοί δεν περιμένουν και να κρίνουν τη συνολική προσπάθεια της διοίκησης στο τέλος. Προφανώς τώρα αρχίζει να καταλαβαίνει το μέγεθος Ολυμπιακός και ότι τα λάθη σε αυτή την ομάδα φαίνονται πριν καν γίνουν, πόσο μάλλον την επόμενη μέρα.

Ρε συ αυτός δεν ξέρει αγγλικά θα κάνει μεγάλες μεταγραφές. Είναι αληθινό και πικρόχολο σχόλιο για τον Γενικό Διευθυντή της ΠΑΕ Ολυμπιακός. Τα αγγλικά του περιορίζονται στο «yes, okei» κ.τ.λ.π. Τουλάχιστον γνωρίζει πολύ καλά ιταλικά, αφού σπούδασε πολιτικός μηχανικός στη γειτονική χώρα.

Υπ' αριθμόν ένα στόχος του Γιάννη Χρυσικόπουλου ήταν να ολοκληρώνει τις μεταγραφές και να μην μαθαίνει κανείς τίποτα. «Θέλω να τις ανακοινώνω από το site της ομάδας και το όνομά τους να μην έχει γραφτεί ή να μην έχει ειπωθεί από κανέναν» έλεγε στην αρχή του καλοκαιριού. Αργότερα βέβαια το λιγότερο που τον απασχολούσε ήταν το ποιός γράφει και τι.

Στην προσωπική ζωή του ο Γιάννης Χρυσικόπουλος είναι ένας ήσυχος οικογενειάρχης παντρεμένος με την Ελένη, με την οποία έχει αποκτήσει τρία παιδιά. Δεν είναι πολύ της κοσμικής ζωής, δεν του αρέσει η προβολή και δυσκολεύεσαι να τον βρεις ακόμη και σε φωτογραφία.

Ισως το προχθεσινό 3-0 (αν ειδικά συνοδευτεί και με αποκλεισμό της ομάδας στη ρεβάνς) να... τραυματίσει πολύ σοβαρά τις σχέσεις του με τον Σωκράτη Κόκκαλη. Ο πρόεδρος πάντα σε τόσο μεγάλες «ζημιές» αναζητεί τους... υπεύθυνους και ο Χρυσικόπουλος με τον Βαλβέρδε είναι οι πλέον επίφοβοι.

Κόψτε, κόψτε κόψτε ήταν το σύνθημα του στην αρχή του καλοκαιριού και αναφερόταν στα περιττά έξοδα αλλά το παράκανε. Εδιωξε τον απολύτως επιτυχημένο στις Ακαδημίες Βερμιούλεν όχι γιατί δεν έκανε καλά τη δουλειά, αλλά γιατί έπαιρνε πολλά λεφτά για υπεύθυνος Ακαδημίων. Πολλά σε σχέση με τι όμως. Γιατί οι αμοιβές τους Βερμιούλεν δεν πλησίαζαν ούτε το ένα τρίτο των χρημάτων που παίρνουν αυτοί που κάνουν την αντίστοιχη δουλειά στις περισσότερες από τις ομάδες που πέρυσι έφτασαν στους «16» του Τσάμπιονς Λιγκ.

Οτι δεν ξέρει από ποδόσφαιρο κάποιοι το αμφισβητούν. Εκτός από φανατικός φίλαθλος ήταν και φίλος του πρώην Δημάρχου Ανω Λιοσίων και προέδρου επί σειρά ετών του Ακράτητου Γιάννη Παπαδήμα. Μάλιστα κάποιοι σχολιάζουν πικρόχολα ότι μαζί του την εποχή της παντοκρατορίας και των δύο έκαναν χρυσές δουλειές ως συνεργάτες.

Ποτέ δεν αφήσει τίποτα να πέσει κάτω. Είναι βέβαιο ότι ακόμη και για το σημερινό μας κείμενο θα αναζητήσει τον πληροφοριοδότη και τις πηγές. Το κάνει πάντα. Το πιθανότερο είναι ότι θα στοχοποιήσει τον Γιώργο Λούβαρη για τον οποίο τώρα τελευταία λέει ότι διοχετεύει στον Τύπο διάφορα προκειμένου να τον φάει και να επιστρέψει. Είναι έξυπνος άνθρωπος και το μυαλό του πάντα δουλεύει ανάποδα...

Οσοι τον συναναστρέφονται δεν έχουν βγει χαμένοι. Δεν είναι άνθρωπος που ξεχνά ούτε τους φίλους του ούτε τους πρώην συνεργάτες του. Φροντίζει για αυτούς με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και για αυτό έχει ορισμένες διαχρονικές φιλίες και συνεργασίες.

Υπάρχουν βέβαια και αρκετοί που είναι καχύποπτοι. Χαρακτηριστικά λένε ότι πριν μπει στον Ολυμπιακό όπου υπήρχαν χοντρά λεφτά υπήρχε και Χρυσικόπουλος. Στην εποχή που οι εργοληπτικές επιχειρήσεις τα σάρωναν όλα στο Χρηματιστήριο, στην περίοδο των Ολυμπιακών έργων ακόμη και στη φάση που κρίνονταν τα πτυχία των εργολάβων και εξαγόραζαν σωρηδόν μικρότερες εταιρείες με τρελές αποτιμήσεις.

Λογικά δεν μπορεί να υπάρχει κανείς που να θεωρεί ότι ο Χρυσικόπουλος είναι η μοναδική αιτία του κακού στον Ολυμπιακό. Είναι μία από δαύτες σίγουρα. Απλά είναι το νέο πρόσωπο, το φρέσκο αίμα που αναζητεί ο Τύπος. Το σημερινό δισέλιδο μας σε καμία περίπτωση να αναδείξει ως κεντρικό πρόσωπο της αποτυχίας του Ολυμπιακού αυτόν. Απλώς ψάξαμε να βρούμε πράγματα για το πλέον πολυσηζητημένο πρόσωπο των τελευταίων ημερών στον Ολυμπιακό.

Οταν είδε το συμβόλαιο του Λούα Λούα έφριξε. Διαπίστωσε ότι εκτός από τα λεφτά που έπρεπε να παίρνει ο αφρικανός από τον Ολυμπιακό, κάθε χρόνο θα έπρεπε να παίρνει καλά λεφτά και η πρώην ομάδα του η Πόρτσμουθ. Αυτός ήταν που επέμενε στον Κόκκαλη να πουλήσουν τον παίκτη στο Κατάρ. Και για να πάρουν τα λεφτά που είχαν δοθεί πίσω και για να γλιτώσουν αυτά που θα έπρεπε να δώσουν και φέτος.

Σεντελεμέντε. Οι άνθρωποι που έχουν χιούμορ καταλαβαίνουν και από αυτό. Η λέξη σεντελεμέντε χρησιμοποιείται από τους Κερκυραίους συχνά και σημαίνει σε πλήρη κατάρευση. Ο Ολυμπιακός έμοιαζε χθες να είναι σεντελεμέντε λοιπόν και ο Γιάννης Χρυσικόπουλος ψάχνει επειγόντως λύσεις για την Ανόρθωση.