Παράλογοοοο; (Δεν απαντάει κανείς...)

Γράφει ο Μιχάλης Τσαπίδης

Για να συμμετάσχει ο Παναθηναϊκός στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ αρκεί το στοιχειώδες. Περίπου ό,τι έκανε στη ρεβάνς του 3-0 με την Ντιναμό Τιφλίδας. Πάντως, όχι ό,τι έκανε στο προχθεσινό ματς της Πράγας, όπου επικράτησε ο ΠΑΟ αλλά δεν επικράτησε και η λογική. Ο Γκάμπριελ, φερ' ειπείν, ένας σεσημασμένος ατίθασος παίκτης, δεν είχε αμυντική θέση σε σχήμα 4-2-3-1. Λογικό θα ήταν να δούμε τον Βραζιλιάνο στο 3-4-3 της Τιφλίδας. Ο Τζιόλης, επίσης, ανέλαβε ξαφνικά οργανωτικό ρόλο. Το παράλογο δεν είναι η αγωνιστική αποστολή που ανατέθηκε στον εν λόγω, διότι, είτε το θέλει το κοινό των «πρασίνων» είτε όχι, ο Τζιόλης είναι αξιόπιστος παίκτης και δεν είναι τυχαίο που παίζει βασικός με όλους τους προπονητές. Παράλογο ήταν που ο 23χρονος χαφ έπαιξε. Γιατί μέχρι πρότινος ήταν το έρμα του σκάφους, ευρισκόμενος μονίμως εκτός αποστολής. Εξίσου παράλογο θα είναι αν δούμε στο ΟΑΚΑ τον Δημήτρη Παπαδόπουλο στην 11άδα του ΠΑΟ.

Καθόλου συμβατός με τη λογική ήταν ο παραγωγικός απολογισμός του Παναθηναϊκού στο «AXA Arena» με βάση τα πρόσωπα που επελέγησαν για την αρχική ενδεκάδα. Πλην των αμυντικών, από τους υπόλοιπους έξι παίκτες μόνο ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης «έχει» το γκολ, όμως κι αυτός όχι όταν καταδικάζεται στην απομόνωση της δεξιάς πτέρυγας. Από κει και πέρα, ο Σόουζα είναι αίνιγμα ως προς την ικανότητά του να σκοράρει και κανένας άλλος δεν «έχει» το γκολ. Ο Ζιλμπέρτο «έχει» τον ρυθμό, ο Σιμάο -άσχετο αν σκόραρε- τη δύναμη, ο Καραγκούνης τον ενθουσιασμό και ο Τζιόλης την ικανότητα να κρατάει τη θέση του και ν' αποδίδει πιστά τις οδηγίες του προπονητή. Δεν σημαίνει πως επειδή το παράλογο δεν έχει φωνή δεν γίνεται και αντιληπτό. Αυτό το πάθαινε μόνο μία ηρωίδα στους Δέκα Μικρούς Μήτσους.

Συνοπτικά, στους τρεις πρώτους επίσημους αγώνες του Παναθηναϊκού ο Τεν Κάτε έχει κάνει λάθη με πιο χτυπητό την έμπνευσή του στην πρεμιέρα (στο 3-0 με την Ντιναμό στο ΟΑΚΑ) να «βαφτίσει» τον Νίνη κόφτη. Σαν τους καλόγερους, που βαφτίζουν το κρέας ψάρι για να υποκριθούν ότι νηστέυουν. Σε εκείνο το παιχνίδι υπήρξε ένα δεκάλεπτο-δεκαπεντάλεπτο στη διάρκεια του οποίου οι Γεωργιανοί βρήκαν χώρους και εξαιτίας της περιορισμένης ικανότητάς τους δεν βρήκαν και στόχο. Στην Τιφλίδα, στα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης, ο Ολλανδός άλλαξε το σχήμα του σε 3-4-3 (ή 3-6-1, ανάλογα με την ανάγνωσή του), το οποίο μέχρι τότε δεν είχε δοκιμάσει ούτε στη φαντασία του. Σημασία, φυσικά, έχει ότι ο ΠΑΟ επιστρέφει, κατά πάσα πιθανότητα, στους ομίλους. Δηλαδή, ότι ο Παναθηναϊκός κέρδισε «τον άρτον ημών τον επιούσιον». Αλλά όπως αποκρίθηκε ο Χριστός, όταν του είπαν ότι μπροστά στον Μωυσή ήταν κάτι σαν τον Λυπηρίδη μπροστά στον Τζόρνταν, «ουκ επ' άρτω μόνον ζήσεται άνθρωπος». Ισχύει και στο ποδόσφαιρο.