Πού πας, ρε καρα- Μήτρογλου;

Γράφει ο Nίκος Σαρίδης

Κλείστε τα μάτια κι αφήστε τη φαντασία να δουλέψει: η ρεβάνς του Ολυμπιακού με την Ανόρθωση φτάνει στα πέναλτι. Τότε, ο Μήτρογλου αρπάζει την μπάλα και πάει να σουτάρει και τα πέντε πέναλτι! Ο Βαλβέρδε τού φωνάζει «πού πας, ρε καρα-Μήτρογλου;» και ο αθλητής Κώστας συνειδητοποιεί ότι δεν έχει τέτοιο δικαίωμα. Οπότε, περιμένει καρτερικά τη σειρά του για να εκτελέσει το πέμπτο -καθοριστικό- πέναλτι. Οι επιλογές του μπροστά στην άσπρη βούλα δεν είναι πολλές. Η πρώτη, είναι να στείλει την μπάλα στου διαόλου τη μάνα. Αν και ο... διάολος είναι ένα πράγμα σαν τον Ντιόγο? δηλώνει ότι η μάνα του ουδέποτε πάτησε το πόδι της στο Καραϊσκάκη. Η δεύτερη επιλογή, να στείλει την μπάλα στο δοκάρι του Μπεκιάι. Και η τρίτη επιλογή, να σουτάρει επάνω στον τερματοφύλακα της Ανόρθωσης. Η σκέψη να στείλει την μπάλα στα δίχτυα, δεν περνάει καν απ' το μυαλό του...

Το ματς τελειώνει και οι οπαδοί του Ολυμπιακού στέκονται, εκμανείς, έξω από τ' αποδυτήρια και συζητούν δυνατά για το πέναλτι και την εκτέλεση του Μήτρογλου... Δηλαδή, αν θα είναι δι' απαγχονισμού ή διά τυφεκισμού! Κάπου εκεί τελειώνει η φαντασίωση...

Στην πραγματικότητα, ο Μήτρογλου είναι θύμα. Στον «Μικρό Πρίγκιπα» του Αντουάν ντε Σεντ Εξιπερί, ο βασιλιάς λέει ότι, αν διατάξω τον στρατηγό μου να γίνει γλάρος, δεν φταίει αυτός που δεν θα μεταμορφωθεί σε πουλί, αλλά εγώ που έδωσα τη διαταγή. Του Μήτρογλου τού είπαν να γίνει φορ στον Ολυμπιακό. Και φορ στον Ολυμπιακό, από τον Σιδέρη ώς τον Αναστόπουλο και τον Αλεξανδρή, σημαίνει να μπορείς να σκοράρεις και με πέναλτι. Φορ στον Ολυμπιακό σημαίνει να έχεις -συν τοις άλλοις- «τσαμπουκά» και θράσος μέσα στο παιχνίδι. Φορ στον Ολυμπιακό σημαίνει να ξεφεύγεις από τα... νενομισμένα, να παίρνεις πρωτοβουλίες.

Ο Μήτρογλου, λοιπόν, προσπάθησε στη Λάρνακα ν' ανοίξει φτερά. Να γίνει αυτό που του είπαν. Υπό την έποψη αυτή, δεν τίθεται ζήτημα ανυπακοής. Ζήτημα ικανότητας τίθεται...