Η Εθνική είναι καλή, απλώς την αδίκησε η προετοιμασία της

Η ομάδα είναι όσο καλή (και ίσως ακόμα καλύτερη) είχε δείξει στο Προολυμπιακό Τουρνουά της Αθήνας και αυτό είμαι βέβαιος ότι θα αποδειχθεί στη συνέχεια της διοργάνωσης. Απλά χθες αγωνίστηκε απέναντι σε έναν πανίσχυρο αντίπαλο χωρίς να διαθέτει τον απαιτούμενο υψηλό αγωνιστικό ρυθμό, μια και τις τελευταίες 21 ημέρες είχε δώσει ένα όλο κι όλο προπονητικό (δηλαδή ούτε καν φιλικό...) ματς με την Κροατία.

Επιπλέον στα 9 ματς που είχαν προηγηθεί, είτε στο πλαίσιο της προετοιμασίας για το Προολυμπιακό είτε σ' αυτό καθαυτό το τουρνουά που της έδωσε την πρόκριση για το Πεκίνο, η Εθνική ομάδα δεν αντιμετώπισε ούτε μία από τις θεωρούμενες ως ισχυρότερες αντιπάλους της στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Ολα αυτά είχαν αποτέλεσμα να μην μπορέσει χθες η ελληνική ομάδα να ανταγωνιστεί τους Ισπανούς περισσότερο από σχεδόν ένα ημίχρονο και η διαφορά στο σκορ να εκτοξευθεί κάποια στιγμή μέχρι τους 21 πόντους...

Την ευθύνη για τον κάκιστο προγραμματισμό της προετοιμασίας φέρει προσωπικά ο προπονητής, Παναγιώτης Γιαννάκης, που είναι ο μόνος αρμόδιος να τον εκπονήσει. Προφανώς όμως οι μεγάλες παράλληλες υποχρεώσεις που είχε στον Ολυμπιακό, όταν έπρεπε να κλειστούν τα φιλικά ματς, δεν του επέτρεψαν να χειριστεί το θέμα με την απαιτούμενη σοβαρότητα, με αποτέλεσμα να μην κλείσει κανένα ματς προετοιμασίας μετά το Προολυμπιακό και πριν από το Πεκίνο. Οσο για την Κροατία, ήταν ένας αντίπαλος που προέκυψε την ύστατη στιγμή, γι' αυτό και το ματς έγινε με τον τρόπο (χωρίς διαιτητές, γραμματεία και κόσμο) που έγινε...

Με όλα αυτά δεν θέλω να πω ότι κάτω από άλλες συνθήκες θα νικούσαμε οπωσδήποτε την Ισπανία. Οχι. Απλώς αν η ομάδα ήταν σε πλήρη ετοιμότητα, θα διεκδικούσε ό,τι πραγματικά της αναλογούσε και ενδεχομένως ακόμα και τη νίκη, απέναντι σε μια ομάδα που εμφανίζεται ισχυρότερη και από το περσινό Ευρωπαϊκό και από το Παγκόσμιο του 2006, όταν συνολικά μας νίκησε τρεις φορές σε ισάριθμα παιχνίδια.

Αύριο με τη Γερμανία οι Ελληνες παίκτες και ο προπονητής την ξέρουν καλά τη συνταγή: ασφυκτική πίεση σε όλο το τερέν για να αποκοπούν οι μέτριοι Γερμανοί γκαρντ από τους υψηλής κλάσεως Νοβίτζκι και Κέιμαν, που αποτελούν τη φροντ λάιν της ομάδας τους. Απέναντι σε μια τέτοια άμυνα, ο Ρόλερ και οι υπόλοιποι κοντοί της Γερμανίας συνήθως δυσκολεύονται να περάσουν και τη σέντρα...

Ανακεφαλαιώνοντας: Η ελληνική ομάδα θα ψάξει τώρα τον αγωνιστικό ρυθμό που δεν κουβάλησε μαζί της στο Πεκίνο μέσα από τα παιχνίδια του Ολυμπιακού Τουρνουά, πράγμα που μπορεί να της βγει σε καλό προς το τέλος της διοργάνωσης, αν φυσικά δεν έχει (στο μεταξύ) υποστεί καταδικαστικές ήττες.