Το σόου του Τάκη Τσουκαλά...

Είμαι ευτυχής, λατρεμένε αναγνώστη. Ενα ένα τα όνειρά μου γίνονται πραγματικότητα. Είμαι πολύ τυχερός τελικά. Μια φήμη κυκλοφορούσε από στόμα (γυναικείο κυρίως) σε στόμα τις τελευταίες μέρες στα πολύβουα στέκια μου, στο γραφικό Κολωνάκι. «Ο Τάκης επέστρεψε». Το άκουσα τόσες φορές που στο τέλος άρχισα να σκέφτομαι μήπως όντως είναι αλήθεια. Ηταν τέτοια η επιθυμία μου, όμως, να ανταποκρίνεται η φήμη στην πραγματικότητα, που κράταγα και μια πισινή. Δεν ήθελα να πληγωθώ, αν αποδεικνυόταν άνθρακες ο θησαυρός.

Τη Δευτέρα το βράδυ συντονίστηκα στο EXTRA 3 και περίμενα γεμάτος αγωνία. Για να φανταστείς σε τι σημείο απόγνωσης έφτασα, θα σου πω μόνο ότι παρακολούθησα από την αρχή μέχρι το τέλος το «αποκαλυπτικό δελτίο» του σταθμού, και μάλιστα χωρίς τον Γιάννη Παπαγιάννη. Mon Dieu, τώρα που το βλέπω και γραμμένο και συνειδητοποιώ τι έκανα, ανατριχιάζω...

Λίγο πριν από τα μεσάνυχτα είδα το δασύτριχο φως (ποιητική αδεία) το αληθινό. Μια οπτασία με κατσαρό μαλλί, περιχυμένο, θαρρείς, με μια απαλή στρώση ζάχαρης άχνης ξεπρόβαλε στο γυαλί. Πάγωσα. Ηταν ο δικός μου Τάκης. Δίπλα του ο Ακης και ο Φίλιππας. Ηταν σαν να μην πέρασε μια μέρα. Τα αγαπημένα μου αγόρια επέστρεψαν...

Μετά τις παραδοσιακές χαιρετούρες, μπήκαμε αμέσως στο «ψητό». Ο ζουμερός Φιλίπ είχε καυτά νέα: «Ερχεται ο Λέτο. Ο Μπενίτεθ τον προόριζε για βασικό φέτος στη Λίβερπουλ. Τότε είχε πληρωθεί ακριβά για να τον πάρει από την Αργεντινή. Να μου το θυμηθείτε, αυτός θα βγει ανώτερος του Γκαλέτι».

Από το στόμα σου και στου Βαλβέρδε το αυτί, χρυσέ μου. Πάντως, και λίγο καλύτερος του Αρτσούμπι να βγει την κάνουμε τη δουλειά μας. Ο Φιλίπ στη συνέχεια έκανε ένα σύντομο απολογισμό, με έναν ακόμη πιο σύντομο υπολογισμό των ποσών που έχει διαθέσει η διοίκηση του Ολυμπιακού τους τελευταίους έξι μήνες. Η σούμα ξεκινά από τον περασμένο Δεκέμβρη: «Εξι εκατομμύρια θα δώσει στην ομάδα για τον Ντούντου και άλλα έξι στον ίδιο δώδεκα, βάλε άλλα τόσα για τον Μπραντάο. Θέλει και έντεκα-δώδεκα η ομάδα για τον Ντιόγο, θα πάει σύνολο 40-50 εκατομμύρια. Και άλλα δέκα τον Δεκέμβρη, 60».

Η αισιοδοξία ήταν διάχυτη στο πάνελ. Βλέποντάς τους μέχρι και εγώ αναθάρρησα που εκ φύσεως είμαι επιφυλακτικός. Βλέπω την «κούπα» του Τσάμπιονς Λιγκ να έρχεται Ελλάδα φέτος. Αδημονώ: «Παρακαλάνε να έρθουν στον Ολυμπιακό. Αυτές οι μεταγραφές (σ.σ.: Λέτο, Ντούντου, Μπραντάο, Ντιόγο) είναι ανώτερες και από του Ζιοβάνι με τον Ζάχοβιτς, γιατί τότε ο Ζάχοβιτς δεν ήθελε να 'ρθει... Εχουμε πάρει τους καλύτερους παίκτες που κυκλοφορούν στον κόσμο. Βλέπε βόλεϊ, βλέπε μπάσκετ, ποδόσφαιρο σε λίγες μέρες».

Λίγο αργότερα ο γλυκός Ακης έβαλε τα πράγματα και τους γκρινιάρηδες οπαδούς και δημοσιογράφους στη θέση τους: «Για τους ανησυχούντες τους πολύ, που κόπτονται για το καλό του Ολυμπιακού... Μπορεί να πάρει τον Ντιόγο στις δέκα του μήνα και να τον δηλώσει μετά στη θέση κάποιου άλλου».

Μην απορείς, dear, την Ανόρθωση την έχουμε αποκλείσει ήδη. Ο Τάκης Τσουκαλάς ήταν απόλυτος: «Εγώ στο λέω. Τρία θα φάνε έξω, πέντε εδώ μέσα». Ο Τάκης άναψε. Ενα μήνυμα οπαδού της ΑΕΚ για την περσινή «τεσσάρα» τον φούντωσε: «Φιλαράκο, εγώ σε 5 αγώνες σου 'βαλα 25 γκολ». Ο Ακης τον διέκοψε: «Και γιατί απορείς, ρε Τάκη;» Ο Τσουκαλάς δεν το σκέφτηκε καν: «Γιατί είναι λίγα, γι' αυτό απορώ».

Τα αγόρια μου είχαν βρει πλέον ρυθμό. Οι ένδοξες μέρες του παρελθόντος ξαναζωντάνευαν μπροστά στα μάτια μου. Η μια ατάκα διαδεχόταν την άλλη. Πάρε μια μικρή γεύση, χωρίς σχόλια: «Καλό νταμπλ, να μου λες, όχι καλό χειμώνα. Αν δεν πάρω το νταμπλ, τι να τον κάνω τον καλό χειμώνα;». «Θα στραμπουλίσουμε τα μάτια μας με την μπαλάρα που θα δούμε φέτος. Θλάση θα πάθουμε». «Την τελευταία μεταγραφή θα την κάνουμε στο κότερο του Πατέρα. Στο “γρι-γρι”».

Νόμιζα ότι θα μείνω, λατρεμένε αναγνώστη. Από το Euro είχα να ζήσω τέτοια πανδαισία εικόνας και ήχου. Το «κλου» της βραδιάς συνέβη λίγο πριν από το τέλος. Ενας οπαδός του Παναθηναϊκού βγήκε στην τηλεφωνική γραμμή και άρχισε να συνομιλεί με τον Τσουκαλά:

Α.: «Τάκη, οπαδός του Παναθηναϊκού είμαι, σε είχα ξαναπάρει. Θέλω σήμερα να μιλήσουμε για τις ιδεολογίες των ομάδων».

Τ.: «Α, πολύ ωραίο θέμα πιάνεις, φιλαράκο. Αλλά θα μιλήσουμε αντρίκεια, εντάξει; Ακου να σου πω...».

Α.: «Κάτσε, ρε Τάκη, να σου πω εγώ κάτι πρώτος».

Τ.: «Να μου πεις εσύ πρώτος; Αντε γεια. Αυτό δεν γίνεται ποτέ φιλαράκο. Εσύ ποτέ δεν θα είσαι πρώτος».

Το μαλλί του αγαπημένου μου Τάκη ανέμιζε ακόμη απ’ την απότομη κίνησή του να πεταχτεί όρθιος, λες και δεν καθόταν σε καρέκλα αλλά σε τραμπολίνο, κάνοντάς τον ακόμα πιο γοητευτικό. Με μισή καρδιά έκλεισα την τηλεόραση για να πάω στη θεία Λουκρητία. Μου έδωσε τη «Score Live» και μου είπε να διαβάσω το σημαδεμένο, επίμαχο άρθρο. Είχε «καυτά» νέα που θα μου έκοβαν την ανάσα. Πράγματι, η Τζούλια Αλεξανδράτου έδωσε αποκλειστική συνέντευξη στην καλή εφημερίδα και την Σπυριδούλα Τριάντου, σπάζοντας έπειτα από 18 ολόκληρες ώρες την ένοχη σιωπή της.

Το ξανθό παιδί χαρά γεμάτο προέβη σε αποκαλύψεις που συγκλονίζουν: «Αγαπημένος μου προορισμός είναι η Μύκονος και η Πάτμος όπου και θα αρραβωνιαστώ. Δεν χώρισα! Αφού σου λέω θα παντρευτούμε με τον Μισέλ τον χειμώνα».

Μέχρι να μου κάνει η θεία Λουκρητία τη μετάφραση και να καταλάβω ποιος είναι ο Μισέλ, πήγα και ήρθα. Σε άλλον πήγε το μυαλό μου στην αρχή. Και μόνο στη σκέψη ότι ο Βασίλης μου θα προσέθετε μια ακόμη κουμπαριά στο ενεργητικό του, αγριεύτηκα. Α, μα πια. Πώς την είδαμε δηλαδή; Βρήκαμε κουμπάρο, να παντρέψουμε πέντε-έξι;

Η Τζούλια συνέχισε τις πικάντικες αποκαλύψεις: «Πιο σέξι Ελληνα ποδοσφαιριστή θεωρώ τον Γιούρκα Σεϊταρίδη. Ναι, έτυχε και τον γνώρισα...». Πολιούχε θεέ της Ελλάδας και προστάτη της Εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου, σε ευχαριστώ. Φαντάζεσαι να 'λεγε και αυτή όπως η Σκάρλετ Γιόχανσον τον Καραγκούνη; Εδώ κάνουμε σχέδια γάμου, αγάπη μου, όρεξη για μαλλιοτραβήγματα έχεις; Λυπήσου τουλάχιστον τον Χάρη Σιανίδη, που θα έπρεπε να κάνει τον κυανόκρανο ανάμεσα σε δύο ξανθιές...

Η Αλεξανδράτου το καλύτερο το φύλαγε για το τέλος. Γνωστή οπαδός του Ολυμπιακού η ίδια, δεν δίστασε να κάνει μια ευχή για την ΑΕΚ, για τη νέα αγωνιστική περίοδο: «Καλή επιτυχία στους ποδοσφαιριστές της... Εύχομαι να σκίσουν».

Για να μην κουράζεται ο φίλος μου ο Χατζηχρήστος, μια και έχει και άλλες σκοτούρες πλέον με την Ερασιτεχνική, του βρήκα εγώ το σύνθημα που θα δονήσει φέτος το ΟΑΚΑ και θα σπρώξει τους παίκτες της ΑΕΚ στον τίτλο: «Τζούλια μοντέλα, βγάλε τη φανέλα».

Δεν μπορώ, αγχώνομαι. Τσουκαλά ο ένας, Αλεξανδράτου ο άλλος, πήξαμε στα μοντέλα. Εμείς τι κάνουμε στον πολυμετοχικό, καλέ μου Πατέρα; Καλός και γοητευτικός και ο Γκόντζος, δεν λέω, αλλά μήπως να παίρναμε και ένα λίγο πιο ψηλό και δροσερό; Τύπου Κολοτσίνι; Νικόλα, όπως καταλαβαίνεις, έθεσα το ζήτημα της ενίσχυσης των μετόπισθεν όσο πιο διακριτικά μπορούσα. Να κάνω τίποτα άλλο δεν μπορώ. Μη πεις μόνο το χειμώνα ότι δεν στα 'λεγα. Πλέον αμαρτίαν ουκ έχω...