Χθες παρακολούθησα ακόμη πιο προσεκτικά απ' ό,τι τις δύο προηγούμενες φορές το φιλικό της ΑΕΚ κόντρα στην τουρκική Μπούρσασπορ. Και σιγά σιγά αποκτώ εικόνα από μια ΑΕΚ που φαίνεται βέβαια ότι σε λίγες μέρες μπορεί να είναι αρκετά διαφορετική με Μπασινά (είναι σίγουρα παίκτης της ΑΕΚ πλέον) και Κυργιάκο (πιθανότατα παίκτης της ΑΕΚ και αυτός μετά τη χθεσινή πρόταση πενταετούς συμβολαίου!) και τον Εστογιάνοφ (που φαίνεται ότι έχει προταθεί και εξετάζεται).
Η εικόνα που τώρα σχηματίζω είναι ότι η ΑΕΚ χρειάζεται τρεις-τέσσερις μεταγραφές που θα αλλάξουν τη φυσιογνωμία της. Μπαίνει ο Ριβάλντο και καταλαβαίνεις ότι υπάρχει σημείο αναφοράς. Ψάχνεις όμως για δεύτερο τέτοιο σημείο και δεν βρίσκεις πλην του Παπασταθόπουλου, που όμως είναι μάλλον φευγάτος. Βεβαίως, ο Μπασινάς και ο Κυργιάκος θα γίνουν τέτοια χωρίς δεύτερη κουβέντα στην ΑΕΚ. Από εκεί και πέρα είναι νωρίς για να έχω άποψη για τον Σκόκο (χθες δεν μου άρεσε), είναι επίσης νωρίς να έχω άποψη για τον Χουανφράν (χθες όμως μου άρεσε, και μάλιστα πολύ) και αρχίζω να πιστεύω ότι έχει δίκιο ο Δώνης που γκρινιάζει για τους παίκτες που έχει για το 4-3-3.
Με λίγα λόγια, δεν βλέπω ποιο δεξί εξτρέμ έχει η ΑΕΚ (διότι ο Εντίνιο δεν μπορεί να παίξει εκεί, λέω εγώ) και ο Μπερνς δεν είναι έτοιμη λύση, όπως τον βλέπω. Βεβαίως, επαναλαμβάνω, τρεις-τέσσερις μεταγραφές, και όταν μάλιστα οι δύο από αυτές είναι ο Μπασινάς και ο Κυργιάκος, την αλλάζουν πολύ την εικόνα. Υπομονή, λοιπόν, γιατί ακόμα δεν ξέρουμε πώς ακριβώς θα είναι η νέα ΑΕΚ. Και κάτι ακόμη. Δεν ξέρω για τους υπόλοιπους νεαρούς που βλέπουμε τώρα στα φιλικά αν θα τους ξαναδούμε και στη διάρκεια της σεζόν. Αλλά για δύο είμαι απολύτως σίγουρος. Για τον Παυλή και τον Ζορμπά. Ο τελευταίος τείνει να γίνει το φετίχ μου, και ας είναι ήδη 21...